Andrzej Koźmiński

Andrzej K. Koźmiński

Andrzej K. Koźmiński (2019)
Data i miejsce urodzenia	1 kwietnia 1941 Warszawa
Zawód, zajęcie	ekonomista, nauczyciel akademicki
Tytuł naukowy	profesor nauk ekonomicznych
Alma Mater	Szkoła Główna Planowania i Statystyki
Uczelnia	Akademia Leona Koźmińskiego
Stanowisko	rektor Akademii Leona Koźmińskiego (1993–2011)
Odznaczenia

Andrzej Krzysztof Koźmiński (ur. 1 kwietnia 1941 w Warszawie^[1]) – polski ekonomista i nauczyciel akademicki, profesor nauk ekonomicznych, specjalizujący się w zakresie zarządzania. W latach 1993–2011 rektor Akademii Leona Koźmińskiego, noszącej imię jego ojca Leona Koźmińskiego. Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk.

Życiorys

Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1958)^[2]. W 1963 ukończył studia ekonomiczne w Szkole Głównej Planowania i Statystyki, a w 1964 studia socjologiczne na Uniwersytecie Warszawskim. Na SGPiS uzyskał w 1965 stopień naukowy doktora, zaś stopień doktora habilitowanego otrzymał w 1968 na Wydziale Socjologiczno-Ekonomicznym Uniwersytetu Łódzkiego. W 1976 uzyskał tytuł profesorski i został zatrudniony na Uniwersytecie Warszawskim na stanowisku profesora nadzwyczajnego, w 1983 został profesorem zwyczajnym. Od 1963 do 1976 pracował w SGPiS, początkowo jako asystent w Katedrze Ekonomii Politycznej, następnie od 1969 jako docent w Katedrze Teorii Organizacji. Od 1973 był wykładowcą na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, początkowo jako docent, a od 1976 jako profesor i kierownik Zakładu Analiz Systemowych Instytutu Zarządzania. W latach 1981–1987 był dziekanem Wydziału Zarządzania UW. W latach 1986–1989 pełnił funkcję kierownika resortowego programu badawczego zatytułowanego „Instrumenty zarządzania w gospodarce narodowej”. Od lat 90. związany z Akademią Leona Koźmińskiego (do 2008 działającą jako Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Zarządzania). Objął w niej stanowisko profesora zwyczajnego i kierownika Katedry Zarządzania. Przez osiemnaście lat pełnił funkcję rektora tej uczelni (do 2011), następnie został przewodniczącym rady powierniczej i prezydentem ALK.

Został również jednym z dwóch członków korespondentów Polskiej Akademii Nauk z dziedziny zarządzania i członkiem Collegium Invisibile^[3]. Był stypendystą Programu Fulbrighta, wykładał m.in. na University of California (UCLA), Washington University i Sorbonie. W 2010 prezydent RP Lech Kaczyński powołał go na członka Narodowej Rady Rozwoju^[4].

Odznaczenia i wyróżnienia

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim^[5], Krzyżem Oficerskim (2000)^[6] i Krzyżem Komandorskim (2011)^[7] Orderu Odrodzenia Polski. W 2016 został udekorowany Orderem Palm Akademickich^[1]. W 2014 otrzymał odznakę honorową „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”^[8].

Uhonorowany tytułem doktora honoris causa Uniwersytetu Szczecińskiego (2015)^[9], ESCP Europe (2017)^[10][1][11] oraz Uniwersytetu Warszawskiego (2022)^[12].

Wyróżniony Nagrodą Specjalną Lewiatana przyznaną przez Konfederację Lewiatan (2015)^[13].

Wybrane publikacje

• Andrzej K. Koźmiński, Dyrektorzy współczesnych przedsiębiorstw kapitalistycznych, KiW, Warszawa 1966, s. 175.
• Andrzej K. Koźmiński, Handel a konsumenci, ZW CRS, Warszawa 1967, s. 239.
• Andrzej K. Koźmiński, Zarządzanie systemowe, PWE, Warszawa 1972, s. 179. (wyd. II 1975, wyd. czeskie 1974).
• Andrzej K. Koźmiński, Adam Sarapata, Socjologia handlu. Wybrane zagadnienia, PWE, Warszawa 1972, s. 422.
• Andrzej K. Koźmiński, Studia o zarządzaniu we współczesnym kapitalizmie, PWE, Warszawa 1975, s. 238.
• Andrzej K. Koźmiński, (red.), Decyzje. Analiza systemowa organizacji, PWN, Warszawa 1975, s. 273.
• Andrzej K. Koźmiński, Zarządzanie. Analiza systemowa procesów i struktur, PWE, Warszawa 1974, s. 204. (II wydanie 1976).
• Andrzej K. Koźmiński, Analiza systemowa organizacji, PWE, Warszawa 1976, s. 416. (wyd. II 1979, wyd. węgierskie Budapeszt 1980).
• Andrzej K. Koźmiński, Technokraci i humaniści, Iskry, Warszawa 1977, s. 215.
• Andrzej K. Koźmiński, Andrzej M. Zawiślak, Pewność i gra. Wstęp do teorii zachowań organizacyjnych, PWE, Warszawa 1979, s. 127. (wyd. II 1982).
• Andrzej K. Koźmiński, Andrzej M. Zawiślak, O organizacji. Dwugłos względnie uporządkowany, PWE, Warszawa 1982, s. 127.
• Andrzej K. Koźmiński, Po wielkim szoku, PWE, Warszawa 1982, s. 135. (wyd. II 1983).
• Andrzej K. Koźmiński, Krzysztof Obłój (red.) Gry o innowacje – analiza przedsięwzięć technicznych, PWE, Warszawa 1983, s. 180.
• Andrzej K. Koźmiński (red.), Współczesne teorie organizacji, PWN, Warszawa 1983, s. 355.
• Andrzej K. Koźmiński (red.), Współczesne koncepcje zarządzania, PWN, Warszawa 1985, s. 405 (wyd.II 1987).
• Andrzej K. Koźmiński, Gospodarka w punkcie zwrotnym, PWE, Warszawa 1985, s. 92.
• Andrzej K. Koźmiński, Krzysztof Obłój, Zarys teorii równowagi organizacyjnej, PWE, Warszawa 1989, s. 404.
• Andrzej K. Kozminski, Donald P. Cushman (red.), Organizational Communication and Management. A Global Perspective, SUNY Press, Albany 1993, s. 234.
• Andrzej K. Koźmiński, Catching Up? Case Studies of Organizational and Management Change in the Ex-Socialist Block, SUNY Press, Albany 1993, s. 224.
• Krzysztof Obłój, Donald P. Cushman, Andrzej K. Koźmiński, Winning. Continuous Improvement in High Performance Organizations, SUNY Press, Albany 1995, s. 224.
• Andrzej K. Koźmiński, Zarządzanie tu i teraz, Wydawnictwo WSPiZ, Warszawa 1996, s. 52.
• Andrzej K. Koźmiński, Odrabianie zaległości. Zmiany organizacji i zarządzania w byłym bloku socjalistycznym, PWN, Warszawa 1998, s. 257.
• Andrzej K. Koźmiński, Zarządzanie międzynarodowe – konkurencja w klasie światowej, PWE, Warszawa 1999, s. 255.
• Andrzej K. Koźmiński, George S. Yip (red.) Strategies for Central and Eastern Europe, MacMillan Business, Londyn 2000, St. Martin's Press, Nowy Jork 2000, s. 320.
• Andrzej K. Koźmiński, Włodzimierz. Piotrowski (red.), Zarządzanie – teoria i praktyka. Wyd. V zmienione, PWN, Warszawa 2000, s. 792.
• Andrzej K. Koźmiński, Piotr Sztompka, Rozmowa o wielkiej przemianie, Wydawnictwo WSPiZ, Warszawa 2004, s. 228.
• Andrzej K. Koźmiński Zarządzanie w warunkach niepewności. Podręcznik dla zaawansowanych, PWN, Warszawa 2004, s. 201.
• Mary Jo Hatch, Monika Kostera, Andrzej K. Koźmiński, The Three Faces of Leadership: Manager, Artist, Priest, Blackwell Publishing, Oksford 2005, s. 169.
• Andrzej K. Koźmiński, Koniec świata menedżerów?, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008, s. 230.
• Andrzej K. Koźmiński, Dariusz Jemielniak, Zarządzanie od podstaw. Podręcznik akademicki, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008, s. 493.
• Dariusz Jemielniak, Andrzej K. Koźmiński (red.), Zarządzanie wiedzą. Podręcznik akademicki, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008, s. 555.
• Andrzej K. Koźmiński, Ograniczone przywództwo. Studium empiryczne, Poltext, Warszawa 2013.

Przypisy

Bibliografia

• Prof. zw. dr hab. czł. koresp. PAN Andrzej Krzysztof Koźmiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2012-05-01] .
• Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, tom II: H–Ł (redaktor naukowy Janusz Kapuścik), Warszawa 1999, s. 493
• Prof. Andrzej K. Koźmiński. kozminski.edu.pl. [dostęp 2012-05-01].