Andrzej Kreütz Majewski
Data i miejsce urodzenia | 19 września 1936 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 28 lutego 2011 |
Narodowość | polska |
Odznaczenia | |
Andrzej Kreütz Majewski[1] (ur. 19 września 1936 w Brdowie, zm. 28 lutego 2011 w Warszawie)[2] – polski scenograf, malarz i pedagog. Laureat wielu prestiżowych nagród i wyróżnień. Absolwent krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (1959) i Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie (1962). Twórca około 160 scenografii w teatrach operowych i dramatycznych.
Jako scenograf debiutował w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie oprawą plastyczną do dramatu Słowackiego „Horsztyński” (1959). W 1962 r. rozpoczął współpracę z warszawskim Teatrem Wielkim premierą „Święta wiosny” Igora Strawinskiego. W tym samym teatrze i jeszcze w tym samym roku zrealizował scenografię do przedstawień: „Syn marnotrawny” Debussy’ego, „Judith” Honeggera, „Czerwony płaszcz” Nono i „Trójkątny kapelusz” de Falli. W 1966 r. otrzymał nominację na stanowisko naczelnego scenografa Teatru Wielkiego w Warszawie, którą pełnił do 2005 r., kiedy to z dniem 31 lipca 2005 r. przeszedł na emeryturę.
Poza wieloma realizacjami na scenie Teatru Wielkiego oraz innych polskich teatrów – był autorem scenografii w renomowanych teatrach świata w: Amsterdamie, Ankarze, Atenach, Barcelonie, Berlinie, Bonn, Buenos Aires, Buffalo, Detroit, Dortmundzie, Essen, Genewie, Hamburgu, Kolonii, Lizbonie, Londynie, Los Angeles, Madrycie, Mediolanie, Meksyku, Monachium, Moskwie, Nowym Jorku, Oslo, Paryżu, Pradze, San Francisco, Tel Awiwie, Turynie, Vancouverze, Wiedniu i Zurychu. Najbardziej znaczące realizacje zagraniczne artysty to: „Samson i Dalila” Saint-Saënsa (Opera w Kolonii), opery Richarda Straussa: „Salome” (Covent Garden w Londynie) i „Elektra” (Opera Hamburska, Opera Paryska, Teatro Sao Cárlos), „Gra w zabijanego” Ionesco (Burgtheater w Wiedniu), „La Passione” (Piccolo Teatro di Milano), „De temporum fine comoedia” Orffa (Festiwal w Salzburgu) „Dafnis i Chloe” Ravela (Bühnen der Stadt Bonn), „Jeremiasz” Ebena (Národni Divadlo w Pradze) „Don Giovanni” Mozarta (Théatre Municipal w Luksemburgu).
Zajmował się również z powodzeniem reżyserią teatralną (np.: „Pasja” Krzysztofa Pendereckiego – Teatr Wielki, Warszawa 1979, lub: „Król Roger” Karola Szymanowskiego – Teatr Wielki, Warszawa 1983).
Odznaczenia i nagrody
- 1961 – II nagroda za projekt scenografii do „Hamleta” Szekspira na Biennale Sztuki w Paryżu,
- 1963 – Nagroda Ministra Kultury i Sztuki III stopnia
- 1966 – Złoty Medal za projekt scenografii do „Orfeusza” Igora Strawinskiego w reżyserii Rodriguesa Alfredro w Teatrze Wielkim w Warszawie na Triennale Scenograficznym w Nowym Sadzie; Nagroda Państwowa I stopnia
- 1967 – Złoty Medal za projekt scenografii do „Orfeusza” Igora Strawinskiego w reżyserii Rodriguesa Alfredro w Teatrze Wielkim w Warszawie na Quadriennale Scenografii w Pradze
- 1975 – nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia
- 1988 – Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”
- 1998 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- 2000 – Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (za wybitnie zasługi w promowaniu Polski na światowej Wystawie EXPO 2000 w Hanowerze)[3]
Przypisy
- ↑ Inne formy zapisu nazwiska: Andrzej Kreütz-Majewski, Andrzej Kreutz Majewski
- ↑ Kreütz Majewski Andrzej, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-06-28] .
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 2, poz. 44.
Bibliografia
- Andrzej Kreütz-Majewski w culture.pl
- Obrazy Andrzeja Kreutz Majewskiego w Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej. napiorkowska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Media użyte na tej stronie
Autor: AnneMarrie, Licencja: CC BY-SA 3.0
Baretka Odznaki honorowej "Zasłużony dla Kultury Polskiej"