Andrzej Malinowski (śpiewak)
Andrzej Malinowski (ur. 3 listopada 1949, zm. 30 stycznia 2018[1]) – polski śpiewak operowy (bas), wychowanek Tatiany Mazurkiewicz, związany z Teatrem Wielkim w Łodzi. Wolnomularz[2]. Pochowany w Poznaniu, na cmentarzu Miłostowo (pole 31, kwatera B).
Wykształcenie
Był absolwentem Liceum Ogólnokształcącego im. Kazimierza Wielkiego w Kole[3]. Ukończył studia na wydziale wokalno-aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi w 1975, w klasie śpiewu solowego prof. Tatiany Mazurkiewicz. W 1977 ukończył z wyróżnieniem kurs mistrzowski w Wiedniu u Jamesa Kinga[4].
Kariera zawodowa
- Teatr Wielki w Łodzi (solista) – 1974-1978,
- sceny operowe Niemiec, m.in. Darmstadt i Berlin (solista) 1978-1983[1],
- Teatr Wielki w Warszawie (solista) – 1983-84
- Teatr Wielki w Łodzi (solista) – 1984-2005
Nagrody i wyróżnienia[4]
- Laureat I nagrody Krynickiego Festiwalu Arii i Pieśni w 1975 r.
- Laureat II nagrody w XIII Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Francesco Vinasa w Barcelonie – rok 1975.
- Zasłużony Działacz Kultury (2002)
Repertuar
Śpiewał zarówno partie oper komediowych, jak i dramatycznych, w sumie około 100 utworów różnych typów, m.in.:
- Baron cygański – Johann Strauss (syn), postać: Pali, reż.: Weit Wolfgang, Teatr Wielki Łódź (1975)
- Otello, Giuseppe Verdi, postać: Montano, reż. Sławomir Żerdzicki. Teatr Wielki Łódź (1976)
- Wesele Figara, Wolfgang Amadeus Mozart, postać: Figaro, reż. Christiane Mielitz, Teatr Wielki Łódź (1976)
- Borys Godunow – Modest Musorgski, postać: Borys Godunow, reż. Eugeniusz Korin, Teatr Wielki (1987)
- Nabucco – Giuseppe Verdi, postać: Zaccaria, reż. Marek Okopiński, (1987)[5]
- Faust – Charles Gounod, postać: Mefistofeles, reż. Waldemar Zawodziński, Teatr Wielki, Łódź, (1993)
- Borys Godunow – Modest Musorgski, postać: Borys Godunow, reż. Marek Weiss-Grzesiński, Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki, (1996)
- Halka – Stanisław Moniuszko, postać: Stolnik, reż. Krzysztof Kelm, Teatr Wielki, Łódź, (2002)
- Traviata – Giuseppe Verdi, postać: Doktor, reż. Karolina Sofulak, Państwowa Opera Bałtycka, Gdańsk, (2011)
Wolnomularstwo
Inicjowany do wolnomularstwa w warszawskiej loży „Kultura”, był także członkiem założycielem poznańskiej loży „Karol Marcinkowski”, restytuowanej w 2018 roku.
Przypisy
- ↑ a b Polska, Zmarł Andrzej Malinowski – wieloletni solista Teatru Wielkiego w Łodzi, tulodz.com [dostęp 2018-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-07] (pol.).
- ↑ Zmarł Br:. Andrzej Malinowski z Loży Kultura i trójkąta Karol Marcinkowski [dostęp 2018-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-27] (pol.).
- ↑ Honorują swoich wybitnych absolwentów, „Przegląd Kolski”, 2022 (28), Przegląd Koniński sp. z.o.o, lipiec 2022, s. 32, ISSN 1506-8420.
- ↑ a b Opera Bałtycka :: Andrzej Malinowski, operabaltycka.pl [dostęp 2018-03-27] (pol.).
- ↑ Andrzej Malinowski – aria Zachariasza, „Nabucco” akt I, G. VERDI. Tank Foreverybody 2009-06-04. [dostęp 2018-03-27].
Media użyte na tej stronie
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
grób Andrzeja Malinowskiego na Cmentarzu Miłostowo