Andrzej Marek (1940–2012)

Andrzej Marek
Data i miejsce urodzenia

9 maja 1940
Brzozów

Data i miejsce śmierci

13 lutego 2012
Toruń

profesor nauk prawnych
Specjalność: kryminologia, prawo karne, wiktymologia
Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Doktorat

1968

Habilitacja

1972
Uniwersytet Łódzki

Profesura

1979

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Andrzej Edward Marek (ur. 9 maja 1940 w Brzozowie, zm. 13 lutego 2012 w Toruniu) – prawnik polski, specjalizujący się w kryminologii, prawie karnym oraz wiktymologii.

Wykształcenie i kariera naukowa

W 1958 roku ukończył liceum ogólnokształcące w Szczecinie. Studiował prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Studia ukończył w 1964 roku pod opieką Jerzego Śliwowskiego i podjął pracę asystenta w Katedrze Prawa Karnego. Równocześnie podjął aplikację sądową i w 1966 roku zdał egzamin sędziowski. W 1968 roku na UMK uzyskał stopień doktora nauk prawnych. Tematem jego rozprawy był Stopień społecznego niebezpieczeństwa czynu jako podstawa umorzenia postępowania karnego, a promotorem Wiesław Daszkiewicz. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1972 roku na Uniwersytecie Łódzkim na podstawie rozprawy Warunkowe umorzenie postępowania w polskim ustawodawstwie karnym. Tytuł profesora zwyczajnego nauk prawnych otrzymał w 1985 roku. Stypendysta American Council of Learned Societies, z afiliacją w University of Pennsylvania w Filadelfii i University of Southern California w Los Angeles, Instytutu Maxa Plancka Międzynarodowego i Porównawczego Prawa Karnego we Fryburgu, Uniwersytetu w Kolonii. Profesor wizytujący Uniwersytetu w Münster i Uniwersytetu w Oldenburgu. Uczestnik seminariów, kongresów i sympozjów prawa karnego, kryminologii i wiktymologii (m.in. w Budapeszcie, Dubrowniku, Frankfurcie nad Odrą, Hamburgu, Lizbonie, Wiedniu, Sztokholmie, Syrakuzach i Zagrzebiu).

Działalność publiczna

W latach 1973-1975 był prodziekanem, a od 1978 do 1981 dziekanem Wydziału Prawa i Administracji UMK, od 1977 roku był kierownikiem Katedry Prawa Karnego i Kryminologii tej uczelni, a także, przez wiele kadencji, członkiem Senatu UMK. W latach 1979-­1990 dyrektor Instytutu Prawa Karnego. Członek międzynarodowych i krajowych organizacji naukowych takich, jak: International Association of Penal Law, International Society of Criminology, World Society of Victimology, Towarzystwo Naukowe Prawa Karnego z siedzibą w Warszawie oraz Polskie Towarzystwo Kryminologiczne im. prof. Stanisława Batawii w Warszawie i Towarzystwo Naukowe w Toruniu. Był członkiem rządowej, a następnie prezydenckiej Komisji ds. Reformy Prawa Karnego, przewodniczył zespołowi prawa karnego materialnego Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego. Za zasługi dla rozwoju nauki, zaangażowanie w procesy legislacyjne oraz pracę na rzecz środowiska akademickiego został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, a także licznymi nagrodami ministra nauki i szkolnictwa wyższego. Jest autorem licznych publikacji z zakresu prawa karnego, prawa wykroczeń, kryminologii i wiktymologii. Był m.in. redaktorem naczelnym 11-tomowego Systemu Prawa Karnego.

Grób prof. Andrzeja Marka na Cmentarzu św. Jerzego w Toruniu

Wybrane publikacje

  • Prawo karne, (wyd. 10, 2011, ISBN 978-83-255-2755-6)
  • Stopień społecznego niebezpieczeństwa czynu jako podstawa umorzenia postępowania karnego (1970)
  • Warunkowe umorzenie postępowania w polskim ustawodawstwie karnym (1971)
  • Warunkowe umorzenie postępowania karnego (1973)
  • Kodeks postępowania karnego: orzecznictwo i piśmiennictwo (1974, współautor)
  • Prawo wykroczeń w zarysie (1975)
  • Zarys prawa karnego (1976, wspólnie z Alicją Grześkowiak i Marianem Filarem)
  • Polskie prawo wykroczeń (1981, ISBN 83-01-03391-6)
  • Kradzież i paserstwo mienia prywatnego (1985, współautor, ISBN 83-219-0278-2)
  • Prostytucja w świetle badań kryminologicznych (1985, wspólnie z Michałem Antoniszynem, ISBN 83-219-0274-X)
  • Kryminologia. Cz. 1 (1986, ISBN 83-231-0072-1)
  • Prawo karne: zagadnienia teorii i praktyk (1986, ISBN 83-01-06202-9)
  • Prawo karne: część ogólna (1992, ISBN 8390023604)
  • Prawo karne w pytaniach i odpowiedziach (1994, ISBN 83-900386-9-2)
  • Podstawy prawa karnego i prawa wykroczeń (1997, ISBN 83-86850-38-8)
  • Komentarz do kodeksu karnego: część ogólna (1999, ISBN 83-219-0775-X)
  • Podstawy prawa i procesu karnego (1999, wspólnie ze Stanisławem Waltosiem, ISBN 83-87558-82-6)
  • Prawo wykroczeń (materialne i procesowe) (2002, ISBN 83-7247-815-5)
  • Rozwiązanie stosunku pracy (2004, wspólnie z Januszem Żołyńskim, ISBN 83-89073-64-1)
  • Obrona konieczna w prawie karnym: teoria i orzecznictwo (2008, ISBN 978-83-7601-069-4)

Bibliografia

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, tom III: M-R (pod redakcją Janusza Kapuścika, redaktor tomu Marek Halawa), Ośrodek Przetwarzania Informacji, Warszawa 2000, s. 97
  • Sławomir Kalembka (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 447, ISBN 83-231-1988-0.
  • Prof. zw. dr hab. Andrzej Marek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2010-09-18].

Media użyte na tej stronie

Grób prof. Andrzeja Marka.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób prof. Andrzeja Marka na Cmentarzu św. Jerzego w Toruniu