Andrzej Martyniuk

Andrzej Martyniuk

Data i miejsce urodzenia	7 października 1960 Pionki
Obywatelstwo	Polska
Informacje klubowe
Klub	Proch Pionki AZS Częstochowa Płomień Sosnowiec Hutnik Kraków Rembert Torhout Knack Volley Roeselare Mouscron VC Lennik VC Puurs
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Zakończenie kariery: 1993 r.

Andrzej Martyniuk (ur. 7 października 1960 w Pionkach) – polski siatkarz, reprezentant Polski, dwukrotny wicemistrz Europy (1981, 1983), mistrz Polski (1988, 1989) i Belgii (1990).

Kariera sportowa

Karierę sportową rozpoczął w klubie Proch Pionki w 1975. W ekstraklasie debiutował w sezonie 1979/1980 w barwach AZS Częstochowa. od 1982 był zawodnikiem Płomienia Sosnowiec, od 1984 Hutnika Kraków. Z krakowskim klubem zdobył mistrzostwo Polski w 1988 i 1989, wicemistrzostwo Polski w 1987 i brązowy medal mistrzostw Polski (1986). W 1989 wyjechał do Belgii, występował m.in. w Rembert Torhout (1989–1991), z którym zdobył mistrzostwo Belgii w 1990, Knack Volley Roeselare (1991/1992), Mouscron (1992/1993), VC Lennik, VC Puurs.

W reprezentacji Polski debiutował 8 września 1979 w towarzyskim spotkaniu z Finlandią. Jego największym sukcesem było wicemistrzostwo Europy w 1981 i 1983. Wystąpił także na mistrzostwach świata w 1982 (6. miejsce) i 1986 (9. miejsce), mistrzostwach Europy w 1985 (4. miejsce) oraz Pucharze Świata w 1981 (4. miejsce) i Igrzyskach Dobrej Woli w 1986. Ostatni raz wystąpił w biało-czerwonych barwach 5 lipca 1987 w towarzyskim spotkaniu z Rumunią. Łącznie w reprezentacji zagrał w 240 spotkaniach, w tym 220 oficjalnych.

Bibliografia

• Krzysztof Mecner 80 lat polskiej siatkówki, b.d. i m. w.
• Polska siatkówka w liczbach, opracowanie statystyczne Władysław Zieleśkiewicz, wyd. Warszawa 2009
• Krzysztof Mecner Mistrzostwa Polski w siatkówce 1929–2010 wyd. PLPS, Warszawa 2011