Andrzej Micewski
Data i miejsce urodzenia | 3 listopada 1926 |
---|---|
Data śmierci | 29 listopada 2004 |
Poseł II kadencji Sejmu | |
Okres | od 19 września 1993 |
Przynależność polityczna | poseł niezrzeszony |
Odznaczenia | |
Andrzej Micewski (ur. 3 listopada 1926 w Warszawie, zm. 29 listopada 2004) – polski historyk, działacz katolicki i publicysta, poseł na Sejm II kadencji.
Życiorys
W okresie okupacji był żołnierzem Armii Krajowej. W 1949 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Na początku lat 50. był sekretarzem zarządu przymusowego Caritasu[1] i sekretarzem Komisji Intelektualistów i Działaczy Katolickich[2].
Do 1956 działał w Stowarzyszeniu „Pax”, z którego odszedł m.in. z Tadeuszem Mazowieckim. Współtworzył miesięcznik „Więź” i Klub Inteligencji Katolickiej. Współpracował z Polskim Porozumieniem Niepodległościowym. Podczas wydarzeń sierpniowych w 1980 przyłączył się do skierowanego do władz komunistycznych apelu 64 naukowców, literatów i publicystów o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami[3]. W 1981 desygnowany na stanowisko redaktora naczelnego pisma „Solidarności” Rolników Indywidualnych, które nigdy nie powstało. W okresie stanu wojennego był jednym z doradców prymasa Józefa Glempa, zasiadał w Prymasowskiej Radzie Społecznej. Jako historyk opublikował kilkanaście książek, głównie na temat II Rzeczypospolitej. Jest także autorem pierwszej biografii kardynała Stefana Wyszyńskiego.
W 1993 został wybrany na posła II kadencji z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego z Warszawy. Odszedł z klubu parlamentarnego tej partii, pozostając posłem niezrzeszonym.
W 2006 dziennik „Rzeczpospolita” podał, że Andrzej Micewski przez dziesięć lat (od połowy lat 70.) współpracował ze Służbą Bezpieczeństwa pod pseudonimami Michalski i Historyk[4].
Odznaczenia i wyróżnienia
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1955)[5] oraz Złotym Krzyżem Zasługi (1954)[6]. W 1994 uhonorowany dziennikarską Nagrodą im. Bolesława Prusa[7]. W 1998 otrzymał Nagrodę Publicystyczną im. Juliusza Mieroszewskiego[8].
Przypisy
- ↑ M.P. z 1950 r. nr 11, poz. 112
- ↑ Janusz Stefaniak, Komisja Intelektualistów i Działaczy Katolickich, [w:] Encyklopedia Białych Plam, t. XIX, Suplement, Radom 2005, s. 180.
- ↑ Apel (64 intelektualistów wraz z załączonym suplementem zawierającym nazwiska sygnatariuszy apelu). karta.org.pl. [dostęp 2020-09-26].
- ↑ „Historyk” na usługach SB, „Dziennik Polski” z 14 sierpnia 2006.
- ↑ M.P. z 1956 r. nr 13, poz. 166
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1481
- ↑ Barbara Janiszewska: Od felietonów Bolesława Prusa do… Nagrody im. Bolesława Prusa. dziennikarzerp.org.pl, 14 sierpnia 2018. [dostęp 2022-06-01].
- ↑ Laureaci nagród „Kultury”. kulturaparyska.com. [dostęp 2021-05-03].
Bibliografia
- Strona sejmowa posła II kadencji. [dostęp 2020-09-26].
- ISNI: 0000 0000 8142 8770
- VIAF: 64009306
- LCCN: n79092984
- GND: 11913652X
- BnF: 119159222
- SUDOC: 027027287
- NLA: 35746591
- NKC: mzk2009502578
- NTA: 068526911
- BIBSYS: 90356577
- CiNii: DA03317965
- Open Library: OL1056125A
- PLWABN: 9810618933705606
- NUKAT: n94203160
- J9U: 987007423932405171
- LIH: LNB:Y4I;=BC
- WorldCat: lccn-n79092984
Media użyte na tej stronie
(c) Bundesarchiv, Bild 183-31683-0005 / Quaschinsky, Hans-Günter / CC-BY-SA 3.0
A. Micewski, Sekretär des katholischen Komitees bei der Nationalen Front Volkspolens, Warschau.