Andrzej Misiuk

Andrzej Misiuk (ur. 11 kwietnia 1958 roku w Pogrodziu) – profesor nauk humanistycznych, polski historyk, specjalizujący się w historii administracji i historii prawa, zajmuje się też problematyką bezpieczeństwa wewnętrznego, wykładowca Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego, doktor honoris causa Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego w Siedlcach[1].

Życiorys

Ukończył studia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1988 roku uzyskał stopień doktora na UMK w Toruniu. Przedmiotem rozprawy doktorskiej była organizacja i działalność Policji Państwowej w okresie międzywojennym. Była to pierwsza próba zapełniania tzw. „białej plamy” w najnowszej historii Polski. Kolejny etap rozwoju naukowego wyznaczyło uzyskanie stopnia doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii w 1996 roku, również na UMK, na podstawie rozprawy Służby specjalne w II Rzeczypospolitej 1918–1939. W 2008 roku otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Od początku swojej kariery naukowej przez wiele lat związany z Wyższą Szkołą Policji w Szczytnie. Od 1997 roku jest związany z uczelniami olsztyńskimi, początkowo Wyższą Szkołą Pedagogiczną, następnie UWM, gdzie pełnił m.in. funkcję prodziekana na Wydziale Prawa i Administracji. Od 2008 roku jest zatrudniony w Instytucie Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Pełni funkcję kierownika Katedry Nauk o Bezpieczeństwie.

Od 1990 roku członek komitetu redakcyjnego „Przeglądu Policyjnego”, zaś od 2011 roku „Internal Security”. Członek Światowego Stowarzyszenia Szefów Policji z siedzibą w Nowym Jorku (od 2000 roku). Był inicjatorem prac nad utworzeniem kierunku studiów wyższych – bezpieczeństwo wewnętrznej (2005 rok) oraz nowej dyscypliny naukowej – nauk bezpieczeństwie (2010 rok). Od 2016 roku jest członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów przy Prezesie Rady Ministrów. W jej ramach w sekcji nauk społecznych i humanistycznych reprezentuje dyscyplinę naukową – nauki o bezpieczeństwie. Ekspert Akademickiej Komisji Akredytacyjnej w zakresie kierunków kształcenia: bezpieczeństwo narodowe i wewnętrzne (od 2012 roku).

Przedmiotem jego zainteresowań naukowych jest problematyka szeroko pojętego bezpieczeństwa, zwłaszcza dzieje instytucji policyjnych i służb specjalnych w Polsce oraz systemy bezpieczeństwa wewnętrznego w wymiarze krajowym i europejskim. Zainicjował jeszcze w 1989 roku i przez wiele lat kontynuował badania naukowe dotyczące przedwojennej policji. Utworzył Zakład Historii Policji w Wyższej Szkole Policji, gdzie w latach 1990-2007 pełnił funkcję dyrektora Instytutu. Jest też autorem pierwszej pełnej monografii historii służb specjalnych II RP. Brał udział w międzynarodowym zespole historyków, który przygotował dzieje policji Europy okresu międzywojennego, które ukazały się w Londynie w 2006 roku nakładem renomowanego wydawnictwa Palgrave Macmillan. Ponadto brał czynny udział w pracach organizacji społecznych starających się upamiętnić tragiczny los Polaków w Rosji sowieckiej po 1939 roku – przede wszystkim przedwojennych policjantów. Uczestniczył w pracach mających na celu identyfikację ofiar zbrodni sowieckiej w Twerze w 1940 roku prowadzonych przez Ośrodek „Karta” w ramach Indeksu Represjonowanych oraz opracował inskrypcje cmentarne na zlecenie Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Za dokonania w tym obszarze został przez Kapitułę Honorowego Medalionu Pamięci Pieta Miednoje 1940 rok uhonorowany tym medalionem w 2004 roku.

Pełnił funkcję kierownika polskiej części projektu, który zainicjowały w 1994 roku Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie wspólnie z Polizeifuhrungsakademie w Munster-Hiltrup (Niemcy) oraz Akademią Policji Litwy w Wilnie. Były to badania naukowe na temat oceny policji przez społeczeństwa w krajach postkomunistycznych (badania porównawcze w Polsce, Litwie i wschodnich landach Niemiec). Projekt badawczy był finansowany przez Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej. Ponadto autor raportu dot. „Wpływu reformy administracyjnej państwa na działalność Policji”. Autor nowatorskiego projektu kształcenia i doskonalenia kadr kierowniczych Policji, w którego ramach zrealizowano wspólnie z policją holenderską szkolenie komendantów wojewódzkich, ponadto przeszkolono w oparciu o autorski program wszystkich komendantów powiatowych i komisariatów Policji. W oparciu o przygotowany projekt w 2002 roku Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji zatwierdził i polecił wdrożyć do realizacji program kształcenia kandydatów na stanowiska kierownicze Policji w formie studiów podyplomowych „Studium Zarządzania” w WSPol w Szczytnie. Również Przewodniczący Krajowego Komitetu Ekspertów ds. Bezpieczeństwa EURO 2012 (2009-2012). Koordynator zespołu ewaluatorów ćwiczenia zgrywającego podmiot systemu zarządzania kryzysowego przed rozgrywkami UEFA EURO 2012 pk. „Libero” realizowane przez Rządowe Centrum Bezpieczeństwa (2010-2011).

Promowanie kadr naukowych: promotor dziesięciu prac doktorskich (otworzone dwa przewody doktorskie), autor dwunastu recenzji habilitacyjnej i 23 doktorskich, przewodniczący 19 komisji habilitacyjnych, opiniodawca dwóch wniosków profesorskich, opiniodawca CK dwóch wniosków uczelnianych o uprawnienia doktorskie w zakresie dyscypliny naukowej – nauki o bezpieczeństwie.

Opublikował 56 pozycji książkowych, 7 wydawnictw źródłowych, 177 artykułów i przyczynków naukowych, 6 publikacji popularnonaukowych oraz siedem recenzji, które ukazały się zarówno w krajowym jak i zagranicznym czasopiśmiennictwie (w Niemczech, Litwie i Francji, Wielkiej Brytanii, Rumunii, Rosji, Hiszpanii).

W 2004 otrzymał Medalion Pieta Miednoje 1940, przyznany przez Warszawskie Stowarzyszenie Rodzina Policyjna 1939 roku[2].

Wybrane publikacje

  • Policja Państwowa 1919–1939: powstanie, organizacja, kierunki działania (1996, ​ISBN 83-01-12037-1​)
  • Służby specjalne II Rzeczypospolitej (1998, ​ISBN 83-11-08845-4​)
  • Komunikacja społeczna w policji (1998, współautor, ​ISBN 83-85703-62-4​)
  • Zarządzanie jakością w policji (2002, współautor, ​ISBN 83-88450-32-8​)
  • Administracja spraw wewnętrznych w Polsce: od połowy XVIII wieku do współczesności. Zarys dziejów (Olsztyn 2005, ​ISBN 83-7299-427-7​)
  • Instytucje policyjne w Polsce od X wieku do współczesności. Zarys dziejów (Szczytno 2006, ​ISBN 83-7462-042-0​)
  • Powiat szczycieński: przeszłość - współczesność: praca zbiorowa (Szczytno 2006, współredaktor, współautor)
  • Administracja porządku i bezpieczeństwa publicznego: zagadnienia prawno-ustrojowe (2008, ​ISBN 978-83-60501-88-7​)
  • Historia policji w Polsce od X wieku do współczesności (Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008, ​ISBN 978-83-60807-02-6​)
  • Powstanie Policji Państwowej w odrodzonej Rzeczpospolitej 1915-1922 (Szczytno 2009, redakcja i współautor)
  • Z problemów bezpieczeństwa. Policja a zagrożenia globalne (Chojnice 2010, współredaktor i autor, ​ISBN 978-83-62097-06-7​)
  • Centralne Biuro Śledcze. Dziesięć lat doświadczeń (Szczytno 2010, redaktor i współautor, ​ISBN 978-83-7462-258-5​)
  • Спецслужбы Польши против России и Германии. Организационная структура польских спецслужб и их разведывательная и контрразведывательная деятельность в 1918-1939 годах, Издательство: Альянс (Москва 2010, ​ISBN 978-5-93558-016-2​)
  • Policje Unii Europejskiej (Oficyna Wydawnicza Łośgraf, Warszawa 2011, współautor, ​ISBN 978-83-62726-10-3​)
  • Instytucje bezpieczeństwa wewnętrznego w Polsce. Zarys dziejów (od X wieku do współczesności) (wyd. II, Szczytno 2012,​ISBN 978-83-7462-297-4​
  • Polskie służby specjalne. Słownik, pod red. Konstantego Wojtaszczyka (Warszawa 2011, współautor haseł, ​ISBN 978-83-7545-272-3​
  • Nauka o bezpieczeństwie. Istota, przedmiot badań i kierunki rozwoju. Studia i Materiały, pod red. A. Misiuka, L. Grochowskiego, A. Letkiewicza (Szczytno 2011, redaktor, autor, t.1, ​ISBN 978-83-7462-305-6​, t.2, ​ISBN 978-83-7462-307-0​
  • 40 lat policyjnego szkolnictwa wyższego w Szczytnie (Szczytno 2012, współautor, ​ISBN 978-83-7462-327-8​
  • Państwo- Administracja- Policja, Księga pamiątkowa dedykowana prof. Kazimierzowi Rajchelowi (Szczytno 2012, współredaktor, ​ISBN 978-83-7462-321-6​
  • Спецслужбы Польши, Советской России и Германии: Организационная структура польских спецслужб (wyd. Kraft plus, Moskwa 2012, ​ISBN 978-5-93675-201-8​
  • Instytucjonalny system bezpieczeństwa wewnętrznego (wyd. Difin, Warszawa 2013, ​ISBN 978-83-7641-991-6​
  • Wybrane problemy bezpieczeństwa wewnętrznego państwa, Studia Politologiczne, vol. 34 (Instytut Nauk Politycznych UW, Warszawa 2014, autor i redaktor)
  • Historia bezpieczeństwa wewnętrznego w Polsce. Zarys dziejów instytucji i służb w latach 1764-1990 (wyd. Difin, Warszawa 2015, ​ISBN 978-83-7930-526-1​
  • Kierunki zmian organizacyjno-technicznych w Służbie Więziennej (wyd. Difin, Warszawa 2015, współredaktor, ​ISBN 978-83-8085-006-4​
  • Służby wywiadu i kontrwywiadu II Rzeczypospolitej (wyd. Difin, Warszawa 2016, ​ISBN 978-83-8085-225-9​
  • Zarys ustroju administracji spraw wewnętrznych w Polsce. Przemiany prawno-organizacyjne od połowy XVIII wieku do współczesności (wyd. Difin, Warszawa 2018, ​ISBN 978-83-8085-634-9​
  • Bezpieczeństwo wewnętrzne państwa. Wybrane problemy teorii i praktyki (wyd. WSPol., Szczytno 2018, współautor, ​ISBN 978-83-7462-572-2​

Przypisy

  1. ↑ Piotr Świtalski, Małgorzata Bednarczyk, Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach - Uroczystość nadania tytułu Doktora Honoris Causa prof. dr. hab. Andrzejowi Misiukowi, www.uph.edu.pl [dostęp 2021-12-11] (pol.).
  2. ↑ Honorowy Medalion Pamięci Pieta Miednoje 1940 r.. panstwowa.policja.pl. [dostęp 2020-01-23].

Linki zewnętrzne

  • Prof. dr hab. Andrzej Misiuk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2009-05-31].
  • biogram na stronie Uniwersytetu Warszawskiego.
  • biogram na stronie Leksykonu kultury Warmii i Mazur.
  • Prof. Andrzej Misiuk (zdjęcie 9 z 10) uczestnikiem konferencji Interdisciplinarity in Security Studies - Granice tożsamości nauk o bezpieczeństwie na Akademii Sztuki Wojennej w 2017 roku.