Andrzej Nardelli

Andrzej Nardelli
Ilustracja
Nardelli w dokumencie Raz dwa trzy… (1967)
Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1947
Mysłowice

Data i miejsce śmierci

11 czerwca 1972
Stare Orzechowo

Zawód

aktor, piosenkarz

Andrzej Nardelli (ur. 7 kwietnia 1947 w Mysłowicach, zm. 11 czerwca 1972 w Starym Orzechowie) – polski aktor i piosenkarz.

Grób Andrzeja Nardellego na Nowym Cmentarzu Parafialnym w Mysłowicach (sektor A8, rząd Z, nr grobu 12)

Życiorys

Był trzecim spośród siedmiorga dzieci Waleriana Nardellego i Stefanii z domu Jasińskiej, nauczycieli w szkole średniej. Rodzina ojca aktora pochodziła z Włoch, natomiast matki − z Wielkopolski[1]. Jego stryjem był Zdzisław Nardelli, reżyser radiowy, literat i poeta[2].

W latach 1960–1964 uczył się w mysłowickim Liceum Ogólnokształcącym nr I im. Tadeusza Kościuszki. W 1968 ukończył studia na Akademii Teatralnej w Warszawie na wydziale aktorskim. W 1970 dostał stały angaż do Teatru Narodowego w Warszawie, gdzie zadebiutował tytułową rolą w Kordianie Juliusza Słowackiego, w reżyserii Adama Hanuszkiewicza. Grał również w spektaklach takich jak m.in. Hamlet, Nie-Boska komedia, Opera za trzy grosze czy Śluby panieńskie.

Na przełomie 1970 i 1971 występował w Piwnicy Wandy Warskiej w Warszawie, gdzie śpiewał i nagrywał piosenki napisane przez Andrzeja Kurylewicza do tekstów Cypriana Kamila Norwida. Śpiewał razem z Magdą Umer w programach telewizyjnych, występował w spektaklach teatralnych Teatru Telewizji.

11 czerwca 1972 utonął w czasie kąpieli w Narwi[3]. Jego grób znajduje się na cmentarzu w Mysłowicach.

Był homoseksualistą. Tuż przed śmiercią był w związku z Bogusławem Witem, poetą i ostatnim sekretarzem aktora, pisarza i polityka Jerzego Zawieyskiego[3].

Upamiętnienie

Od 1999 roku przyznawana jest Nagroda im. Andrzeja Nardellego przez Sekcję Krytyków Teatralnych Związku Artystów Scen Polskich za najlepszy debiut aktorski na scenach polskich teatrów dramatycznych. W punkcie II regulaminu tej nagrody czytamy m.in: Imię, które zostało nadane tej Nagrodzie wynika z pozycji, jaką Andrzej Nardelli osiągnął jako bardzo młody aktor. Jego wspaniałą karierę przerwała, niestety, przedwczesna śmierć. Andrzej Nardelli posiada należne mu miejsce w historii teatru polskiego[4].

W 1993 powstał wspomnieniowy film dokumentalny pt. Andrzej. Wspomnienie o Andrzeju Nardellim, zrealizowany w serii Legendy polskiego teatru w reżyserii Magdy Umer[5].

Filmografia

Przypisy

  1. ↑ Alfred Sulik: Galeria zasłużonych Mysłowiczan: Nardelli Andrzej. www.myslowice.celniej.pl, 2004. [dostęp 2017-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-18)].
  2. ↑ Zdzisław Nardelli - Porta Polonica, www.porta-polonica.de [dostęp 2022-04-08] (pol.).
  3. ↑ a b Krzysztof Tomasik: Bardzo delikatny Kordian. Andrzej Nardelli (1947–1972). [w:] Inna Strona [on-line]. 2011-02-17. [dostęp 2012-01-31].
  4. ↑ Regulamin Nagrody im. Andrzeja Nardellego Sekcji Krytyków Teatralnych ZASP za najlepszy debiut aktorski. [w:] www.zasp.pl [on-line]. [dostęp 2012-01-31].
  5. ↑ Andrzej. Wspomnienie o Andrzeju Nardellim. teleman.pl. [dostęp 2019-12-09].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Grób Andrzeja Nardellego.jpg
Autor: Agrezt, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Andrzeja Nardellego na Nowym Cmentarzu Parafialnym w Mysłowicach (sektor A8, rząd Z, nr grobu 12)
Andrzej Nardelli (Raz dwa trzy…, 1967).png
Andrzej Nardelli (1947–1972) – polski aktor i piosenkarz; zrzut ekranu pochodzący z krótkometrażowego dokumentu Raz dwa trzy… (1967; reż. Lindsay Anderson); na nagraniu wykonuje (jako student PWST) piosenkę „Groszki i róże” (z repertuaru Ewy Demarczyk)