Andrzej Nowicki (muzyk)

Andrzej Nowicki
Imię i nazwisko

Andrzej Kazimierz[a] Nowicki

Pseudonim

Karakuł[1]

Data i miejsce urodzenia

10 maja 1953
Zakopane, Polska

Data śmierci

7 kwietnia 2000

Instrumenty

gitara basowa

Gatunki

rock

Zawód

muzyk

Zespoły
Irjan, ZSN „Mech”, Perfect, Morawski Waglewski Nowicki Hołdys, Voo Voo

Andrzej Kazimierz[a] Nowicki (ur. 10 maja 1953[2] w Zakopanem, zm. 7 kwietnia 2000[1]) – polski gitarzysta basowy.

Życiorys

Na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych był muzykiem grup Irjan (1978–1979[3]) i Zjednoczone Siły Natury „Mech” (1979–1981). W latach 1982–1983, 1987 i 1993–1998 grał w zespole Perfect. Na przełomie lat 1984/1985 znalazł się w efemerycznej grupie Morawski Waglewski Nowicki Hołdys, a następnie w Voo Voo (1985). Dla Perfectu skomponował takie piosenki jak: Kołysanka dla nieznajomej, Niepokonani, Adrenalina, Na dzikiej łące. W roku 2000 Nowicki zmarł na serce. Były gitarzysta Perfectu, Andrzej Urny, wydał w 2004 roku podwójną płytę koncertową dokumentującą powrót grupy na scenę w 1994. Płyta dedykowana jest Nowickiemu.

Dyskografia

  • Ogród Snów / Romantic Blues (singel) Zjednoczone Siły Natury „Mech” (1980)
  • Królewski Poker / TV Super Star (singel) Zjednoczone Siły Natury „Mech” (1981)
  • UNU Perfect (1982)
  • Live Perfect (1983)
  • I Ching (1984) (gościnnie)
  • Świnie Morawski, Waglewski, Nowicki, Hołdys (1985)
  • Voo Voo Voo Voo (1986)
  • Live April 1’1987 Perfect (1987)
  • Jestem Perfect (1994)
  • Katowice Spodek Live ’94 Perfect (1994/2003)
  • Geny Perfect (1997)
Muzyka filmowa

Sprzęt

  • Fender Jazz Bass ’70s
  • Fender Precision Bass fretless
  • Alembic Epic 4
  • Ampeg Amplification

Uwagi

  1. a b Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów A. Nowickiego.

Przypisy

  1. a b Kalendarium Muzyczne - Maj. pfm.waw.pl. [dostęp 2013-02-03]. (pol.). (arch.)
  2. Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński, Encyklopedia Polskiego Rocka, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 295, ISBN 83-7129-570-7, OCLC 43868642.
  3. Marcin Babko: Irek Dudek. Ziuta Blues. Wyd. 1. Poznań: In Rock, październik 2008, s. 78-79. ISBN 978-83-60157-38-1.

Bibliografia