Andrzej Orłoś
Data i miejsce urodzenia | 16 lutego 1934 Albigowa |
---|---|
Data śmierci | 29 kwietnia 2018 |
Andrzej Filip Orłoś (ur. 16 lutego 1934 w Albigowej, zm. 29 kwietnia 2018[1]) – polski jeździec, olimpijczyk.
Syn Bolesława, wnuk gen. Filipa Siarkiewicza. Z wykształcenia inżynier rolnik. Uznawany jest za jednego z najwszechstronniejszych polskich jeźdźców. Trzykrotnie zdobywał mistrzostwo Polski: 1959 w WKKW, 1961 w ujeżdżeniu i 1964 w skokach. Był także 3-krotnym I wicemistrzem i 2-krotnym II wicemistrzem.
Startował w Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie w 1960. W konkurencji WKKW indywidualnie zajął 17 miejsce w stawce 72 zawodników. W konkursie WKKW drużynowym polska drużyna (w składzie: Orłoś, Marian Babirecki, Marek Roszczynialski i Andrzej Kobyliński) nie została sklasyfikowana. W 1959 w Mistrzostwach Europy w drużynowym WKKW zajął 4 miejsce.
Po zakończeniu kariery zawodniczej trener i działacz. Pełnił wiele funkcji w jeździectwie polskim i międzynarodowym między innymi: wiceprezesa Polskiego Związku Jeździeckiego, trenera koordynatora PZJ oraz członka Komisji WKKW Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej. Jako trener przygotowywał polską reprezentację WKKW do Olimpiady w Moskwie w 1980. Był także sędzią międzynarodowym w WKKW i ujeżdżeniu.
Po zakończeniu kariery sportowej i trenerskiej pełnił funkcje dyrektora Stadniny Koni w Kadynach i Stadniny Koni w Rzecznej.
Można było zobaczyć go w filmie Jana Batorego Karino (1976), gdzie grał rolę sędziego w zawodach (były to zawody rzeczywiste, podczas których, na potrzeby filmu, dodano odpowiednie wątki).
Pochowany na cmentarzu komunalnym w Sopocie (kwatera N10-5-5)[2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Polski Komitet Olimpijski: Andrzej Orłoś – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl (pol.). www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-26].
- Marek Szaliński, autoryzowany wywiad z Andrzejem Orłosiem
Media użyte na tej stronie
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Andrzeja Orłosia na cmentarzu komunalnym w Sopocie
Pictograma de los juegos ecuestres.