Andrzej Osiecimski-Czapski
Pełne imię i nazwisko | Andrzej hr. Osiecimski-Hutten-Czapski h. Lubicz | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 8 lipca 1899 | |||||||||
Data i miejsce śmierci | 14 maja 1976 | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||
Andrzej Osiecimski-Czapski (ur. 8 lipca 1899 w Wilnie, zm. 14 maja 1976 w Westport[1]) – polski wioślarz i hokeista, olimpijczyk.
Życiorys
Pochodził z rodziny ziemiańskiej, syn Kazimierza Roberta (1866–1942) i Marii Antoniny ze Śniadeckich h. Leliwa (1876–1945)[2]. Początkowo, w latach 1910–1913 uczył się w Genewie, później w Anglii, gdzie w 1981 ukończył Eton College. W okresie nauki gimnazjalnej w Anglii odbył przeszkolenie wojskowe w Officers Training Corps (luty 1915 - wrzesień 1917)[3]. Od 1 maja 1919 służył w Wojsku Polskim (armia gen. Hallera na terenie Francji). Osiągnął stopień porucznika. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej jako żołnierz 8 Pułku Ułanów Ks. Józefa Poniatowskiego. W 1923 mianowany porucznikiem. W czasie przewrotu majowego został ranny w nogę, po czym przeszedł w stan spoczynku.
Uprawiał różne dyscypliny sportowe, ale największe sukcesy osiągnął w wioślarstwie i hokeju na lodzie. Jako wioślarz reprezentował Polskę podczas olimpiady w Paryżu 1924 w jedynkach; odpadł w przedbiegu. Został za to brązowym medalistą Mistrzostw Europy w Pradze w 1925 w jedynkach. Był to pierwszy medal polskiego wioślarza w zawodach tej rangi. Trzykrotnie zdobył tytuł mistrza Polski: w jedynkach w 1924 i 1925 oraz w dwójkach podwójnych w 1926 (w osadzie z Jerzym Lisieckim). Reprezentował barwy Warszawskiego Towarzystwa Wioślarskiego.
Jako hokeista był reprezentantem Polski, uczestnikiem Mistrzostw Europy w Davos w 1926. Występował jako zawodnik AZS Warszawa. Był także działaczem sportowym, członkiem pierwszego zarządu Polskiego Związku Hokeja na Lodzie w 1925. W latach 30. XX w. był naczelnym dyrektorem American Scantic Line w Polsce w Warszawie[4][5].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)[5]
- Srebrny Krzyż Zasługi (dwukrotnie: po raz drugi 19 marca 1931[4])
Przypisy
- ↑ Andrzej Osecimski-Czapski Biography and Olympic Results, sports-reference.com [dostęp 2012-01-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-13] (ang.).
- ↑ Andrzej hr. Osiecimski-Hutten-Czapski h. Lubicz, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2020-07-20] .
- ↑ Biografie • Polski Komitet Olimpijski, www.olimpijski.pl [dostęp 2020-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-20] (pol.).
- ↑ a b M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 104 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.
- ↑ a b M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.
Linki zewnętrzne
- Polski Komitet Olimpijski: Andrzej Osiecimski-Czapski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-29)]. (pol.).
- Profil zawodnika w Olympic.org
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Rowing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Baretka: Srebrny Krzyż Zasługi (nadany dwukrotnie) – III RP (1992).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Andrzej Osiecimski-Czapski in 1925