Andrzej Pszenicki

Andrzej Pszenicki
ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1869
Pabianice

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 1941
Warszawa

Prof. dr inż. nauk technicznych
Specjalność: Inżynier budowlany, konstruktor
Alma Mater

Wydział Matematyczno-Fizyczny Instytutu Inżynierów Komunikacji w Petersburgu

Profesura

1921 – prof. zwyczajny

Nauczyciel akademicki
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Komandor Orderu Korony (Belgia)

Andrzej Pszenicki (ur. 29 listopada 1869 w Pabianicach, zm. 5 sierpnia 1941 w Warszawie) – polski inżynier budowlany i konstruktor, autor konstrukcji mostów i innych budowli stalowych.

Życiorys

Grób Andrzeja Pszenickiego na cmentarzu Powązkowskim

Andrzej Pszenicki był synem Pawła i Moniki z Przedmojskich. Ukończył Gimnazjum w Piotrkowie. W 1894 roku rozpoczął studia na Wydziale Fizyczno-Matematycznym w 1898 r. w Instytucie Inżynierów Komunikacji w Petersburgu, które zakończył w 1889 roku. W późniejszym okresie życia kierował katedrą na tej uczelni (od 1917 roku), a także w innych uczelniach petersburskich – Żeńskim Instytucie Politechnicznym (1915) i Instytucie Inżynierii Lądowej (1916). Swoją karierę inżynierską związał z Rosją i Petersburgiem przez ponad 20 lat. Pracował w Zarządzie Miejskim Petersburga jako inżynier projektując konstrukcje mostowe w latach 1898–1919. W 1903 roku objął stanowisko naczelnika biura technicznego, a potem pracował jako naczelny inżynier. Opiekował się kilkuset mostami miasta i uczestniczył w projektowaniu aż 43 różnych mostów (w tym 27 stalowych). Pracował jednocześnie jako konstruktor mostów na całym terytorium Rosji. Podczas lat spędzonych na obczyźnie nie zerwał kontaktów z Polonią, działając m.in. aktywnie w radzie parafialnej przy katolickiej parafii Św. Katarzyny w Petersburgu. Po krótkim pobycie w Rydze w 1919 roku, wrócił następnie do kraju. W 1921 roku został kierownikiem Katedry Budowy Mostów Politechniki Warszawskiej, której szefował aż do wybuchu II wojny światowej. Jednocześnie, w latach 1923–1929 pełnił funkcję dziekana Wydziału Inżynierii Lądowej na tej uczelni, w latach 1929–1932 był jej rektorem, a w roku akademickim 1932/1933 prorektorem. W okresie 1924–1936 wykładał budowę mostów drewnianych w Oficerskiej Szkole Inżynierii w Warszawie przekształconą w 1932 roku w Szkołę Podchorążych Saperów. W roku 1938 otrzymał doktorat h.c. Politechniki. Wykładał także w Szkole Podchorążych Saperów, był doradcą m.in. Ministerstwa Robót Publicznych i firmy „K. Rudzki i S-ka”. W 1934 roku został członkiem honorowym Koła Inżynierów Dróg i Mostów przy Stowarzyszeniu Techników. W latach 1936–1939 był dyrektorem nauk technicznych Wyższej Szkoły Inżynierii. W 1937 roku został wybrany na prezesa Rady Naczelnej Towarzystwa Przyjaciół Młodzieży Akademickiej[1]. W czasie okupacji niemieckiej działał w Stołecznym Komitecie Samopomocy Społecznej jako przewodniczący Sekcji Odbudowy, a po jej likwidacji latem 1940 jako przewodniczący Sekcji Mieszkaniowej.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (198-4-23)[2].

Stanowiska

  • 1901– asystent, a w 1908 – wykładowca przy Katedrze Budowy Mostów w Instytucie inżynierów Komunikacji,
  • 1924–1936 – wykładowca w Oficerskiej Szkole Inżynierii w Warszawie (1932 przekształcona w Szkołę Podchorążych Saperów),
  • 1928–1934 – prezes Towarzystwa „Studium Technologiczne”,
  • 1929/1930, 1930/1931, 1931–1932 – rektor Politechniki Warszawskiej,
  • 1932–1933 – prorektor Politechniki Warszawskiej,
  • 1921–1939 – kierownik Katedry Budowy Mostów PW.

Członkostwa

  • 13 listopada 1938 – Honorowy członek PW

Ordery i odznaczenia

Wybrane publikacje

  • Warszawa 1928 Mosty żelazne
  • Warszawa 1938 Kurs budowy mostów[4]
  • Warszawa 1954 wydanie pośmiertne Mosty stalowe nitowane
  • Artykuły na łamach Czasopisma Technicznego i Przeglądu Technicznego.

Ważniejsze projekty i realizacje konstrukcyjne

Przypisy

  1. J. Piłatowicz, „Poczet Rektorów, tradycja i współczesność Politechniki Warszawskiej 1826-2001”, wyd.I, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2001, s. 118–119.
  2. Cmentarz Stare Powązki: ANNA PSZENICKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2015-05-30].
  3. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 630 „za zasługi na polu naukowem”.
  4. Andrzej Pszenicki, Kurs budowy mostów. Cz. ogólna, Podpory kamienne i mosty drewniane, polona.pl [dostęp 2020-02-06].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

BEL Kroonorde Commandeur BAR.svg
Baretka: Order Korony – Komandor (Belgia).
(Ordre de la Couronne – Commandeur).
(De Kroonorde – Commandeur).
Włocławek - Rydz-Śmigły's Bridge.JPG
Autor: Mariochom, Licencja: CC BY-SA 3.0
Most im. Rydza-Śmigłego we Włocławku.
Andrzej Pszenicki (111038178).jpg
Adres wydawniczy: [Warszawa : Koło Inżynierów Dróg i Mostów przy Stow. Techników Polskich w Warszawie, 1934 (Warszawa : B. Wierzbicki)
Opis fizyczny: 135 s. ; 24 cm
RadiostTrans 2.jpg
Nadawcza radiostacja transatlantycka-anteny.
20110917 Krakow most Pilsudskiego 0357.jpg
Autor: Jakub Hałun, Licencja: CC BY-SA 4.0
Most im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Krakowie
Trinity Bridge in Saint Petersburg.jpg
(c) Alex 'Florstein' Fedorov, CC BY-SA 4.0
To fotografia pomnika kulturowego dziedzictwa w Rosji; numer:
Dworzec Główny - wygląd w 1938.jpg
Widok ogólny budowy Dworca Głównego w Warszawie od strony Alej Jerozolimskich w końcu 1938. Podpis oryginalny w wersji polskiej: Budowa, głównego dworca kolejowego w Warszawie posunęła się szczególnie szybko naprzód w latach 1937 i 1938. Na ilustracji stan budowy dworca z koncem 1938 r.
Andrzej Pszenicki grób.jpg
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Andrzeja Pszenickiego na Cmentarzu Powązkowskim
Palace Bridge SPB (img2).jpg
(c) Alex 'Florstein' Fedorov, CC BY-SA 4.0
Drawn Palace Bridge in Saint Petersburg