Andrzej Rydzowski

Andrzej Rydzowski

Data i miejsce urodzenia	7 listopada 1829 Ciężkowice
Data i miejsce śmierci	20 stycznia 1881 Wiedeń
poseł na Sejm Krajowy Galicji
Okres	od 20 sierpnia 1870 do 20 stycznia 1881
poseł do Rady Państwa
Okres	od 1870 do 20 stycznia 1881

Andrzej Marcin Rydzowski (ur. 7 listopada 1829 w Ciężkowicach, zm. 20 stycznia 1881 w Wiedniu) – prawnik, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, poseł do Sejmu Krajowego Galicji I (1865–1866), III i IV kadencji (1870–1881), oraz Rady Państwa.

Pochodził z niezamożnej rodziny, był synem Antoniego i Marii, która po śmierci męża wyszła za mąż za kupca z Gorlic Antoniego Radlera. Andrzej Rydzowski uczył się w gimnazjum w Nowym Sączu a potem w Tarnowie. W 1848 rozpoczął studia na Wydziale Prawa UJ, które przerwał w 1851 zatrudniając się jako nauczyciel w majątku Żeleńskich w Grodkowicach. W 1854 powrócił na studia w 1856 uzyskał absolutorium, a 27 listopada 1858 stopień doktora praw. W 1860 złożył egzamin adwokacki i rok później zamieszkał w Złoczowie, gdzie założył kancelarię adwokacką. W 1864 powrócił do Krakowa na stanowisko zastępcy profesora z zakresu filozofii prawa i prawa narodów; na stanowisku tym pozostał do 21 lipca 1871 rezygnując z powodu licznych innych obowiązków. W tym czasie oprócz wykładów prowadził w Krakowie kancelarię adwokacką zyskując popularność jako obrońca w sprawach karnych oraz przygotowywał do druku prace swojego teścia Jana Rzesińskiego. 30 listopada 1865 został wybrany na miejsce Karola Rogawskiego, który złożył mandat w IV kurii obwodu Sącz, z okręgu wyborczego nr 22 Gorlice-Biecz posłem na Sejm Krajowy Galicji. 1 sierpnia 1866 został radnym pierwszej autonomicznej Rady Miasta Krakowa. Brał udział w pracach nad odbudową i restauracją krakowskich Sukiennic. W 1870 został wybrany do Rady Państwa w Wiedniu, a w latach 1874 i 1879 był dwukrotnie delegatem Krakowa do parlamentu austriackiego. Jako poseł ratował Fundusz śp. Pelagii Russanowskiej, która przekazała majątek na potrzeby polskich inwalidów wojennych, a fundusz ten usiłował przejąć rząd austriacki dla swoich obywateli. Dzięki zabiegom Piotra Moszyńskiego i Andrzeja Rydzowskiego udało się uniknąć tego wrogiego przejęcia i wygrać sprawę sądową. Jako krakowski poseł zabiegał o subwencję na utrzymanie i budowę nowego budynku dla Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie. Pracował nad ustawą przeciwdziałającą lichwie i pijaństwu, pracował w komisji kolejowej domagając się budowy odcinka kolei Grybów-Zagórze, walczył o pozostawienie ksiąg hipotecznych w sądzie w Krakowie. Był członkiem zarządu krakowskiej Kasy Oszczędności, od 1869 należał do komisji językowej w krakowskim Towarzystwie Naukowym. Pogarszający się stan zdrowia spowodował, że wziął dłuższy urlop w sejmie galicyjskim. Zmarł nagle w pokoju hotelowym w Wiedniu. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim (pas 2) w Krakowie^[1]. Odziedziczoną po żonie Helenie Rzesińskiej (zm. 1878) kamienicę przy ulicy Poselskiej 14 zapisał Krakowowi z przeznaczeniem na mieszkanie dla prezydenta Krakowa, została ona jednak włączona w obręb budynków Magistratu miasta i dziś mieszczą się w niej biura.

Grób prof. Andrzeja Rydzowskiego na cmentarzu Rakowickim

Przypisy

Bibliografia

• Biografia Andrzeja Rydzowskiego w Internetowym PSB
• StanisławS. Grodziski StanisławS., Sejm Krajowy Galicyjski 1861-1914, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1993, ISBN 83-7059-052-7, OCLC 830051670 .
• "Wykaz Członków Sejmu krajowego królestwa Galicyi i Lodomeryi, tudzież Wielkiego Xięstwa Krakowskiego w r. 1865", Lwów 1865
• Fotografia Andrzeja Rydzowskiego

Linki zewnętrzne

• Andrzej Rydzowski – publikacje w bibliotece Polona