Andrzej Ryszkiewicz
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura | |
Odznaczenia | |
Andrzej Henryk Ryszkiewicz (ur. 5 maja 1922 w Warszawie, zm. 13 września 2005 tamże) – polski historyk sztuki, badacz i znawca malarstwa polskiego i francuskiego.
Życiorys
Syn prawnika Maksymiliana Ryszkiewicza i lekarki Otylii z Grabeckich. Uczęszczał do II Gimnazjum Miejskiego im. Hugona Kołłątaja, naukę przerwał wybuch II wojny światowej, w związku z tym kontynuował ją na tajnych kompletach i w 1940 uzyskał świadectwo dojrzałości. Został aresztowany i uwięziony w obozie pracy, gdzie spędził czas do zakończenia działań wojennych i wyzwolenia. Powrócił do Warszawy, gdzie prowadził bibliotekę Ministerstwa Informacji i Propagandy, równolegle studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W 1946 złożył państwowy egzamin bibliotekarski na stanowisko I kategorii w bibliotekach państwowych. W 1947 przerwał studia lekarskie, rozpoczął pracę w bibliotece Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz Państwowego Instytutu Sztuki. Równocześnie od 1947 studiował na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, naukę ukończył w 1951, obronił pracę magisterską, której promotorem był prof. Juliusz Starzyński. W 1949 bibliotekę przeniesiono do Państwowego Instytutu Sztuki, od 1960 Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Również w 1960 przestawił i obronił doktorat, a w 1966 habilitował się. Trzy razy pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu (1951-1952, 1962-1965 i 1967-1974), od 1974 przez cztery lata był dyrektorem tej instytucji. Prowadził badania nad historią sztuki polskiej i francuskiej od XVIII wieku do czasów współczesnych. Od początku lat 70. XX wieku równolegle pracował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie był współtwórcą i w latach 1971-1974 kuratorem, a od 1981 do 1991 kierownikiem Katedry Historii Sztuki Nowoczesnej. W 1974 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1990 profesorem zwyczajnym. W 1992 przeszedł na emeryturę, ale utrzymywał z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim kontakty naukowe[1].
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera K-1-39)[2].
Życie prywatne
W 1949 poślubił Marię Tchórzewską, z którą miał dwóch synów bliźniaków Michała i Marcina (ur. 1950)[3].
Dorobek naukowy
Andrzej Ryszkiewicz był autorem 16 książek i ponad 700 artykułów naukowych i popularno-naukowych. Uznawany jest za wybitnego badacza sztuki polskiej i francuskiej z okresu XVIII-XX wieku i ich wzajemnych powiązań, kolekcjonerstwa, kultury artystycznej XVIII-XIX wieku[4]. Wypromował 116 magistrów i 10 doktorów. Zainicjował w 1971 powstanie "Słownika artystów polskich i obcych w Polsce działających", w 1975 "Polskiej bibliografii sztuki 1801-1944", siedemnastotomowej serii wydawniczej "Źródła do dziejów sztuki polskiej" (1951-1979), której był redaktorem naczelnym. Od 1956 był sekretarzem redakcji, a w latach 1981-1990 redaktorem naczelnym "Rocznika Historii Sztuki". Zasiadał w komitetach redakcyjnych "Biuletynu Historii Sztuki", "Rocznika Warszawskiego", "Wieku Oświecenia", "Polish Art Studies" oraz "Studia Claromontana"[5].
Twórczość
- "Jan Feliks Piwarski" (1950);
- "Materiały dotyczące życia i twórczości Wojciecha Gersona" (1951);
- "Henryk Rodakowski i jego otoczenie. Korespondencja artysty" (1953);
- "Początki handlu obrazami w środowisku warszawskim" (1953);
- "Henryk Rodakowski 1823-1894" (1954);
- "Warszawska cyganeria malarska. Grupa Marcina Olszyńskiego" (1955);
- "Henryk Rodakowski. Rysunki" (1958);
- "Exlibris polski" (1959);
- "Polski portret zbiorowy" (1961);
- "Francusko-polskie związki artystyczne. W kręgu J.L.Davida" (1967);
- "Zbieracze i obrazy" (1972);
- "Polonica na zamku w Montresor" (1975);
- "Kolekcjonerzy i miłośnicy" (1981);
- 'Malarstwo polskie 1850-1890. Romantyzm, historyzm, realizm' (1987).
Członkostwo
- Komitet Nauk o Sztuce PAN;
- Stowarzyszenie Historyków Sztuki (od 1956; od 1986 członek honorowy);
- Towarzystwo Naukowe KUL;
- Lubelskie Towarzystwo Naukowe,;
- Towarzystwo Naukowe Warszawskie;
- Association Internationale des Critiques d’Art;
- Association Internationale pour l’Etude et la Diffusion des Cultures Slaves UNESCO (którego w latach 1976-1982 był wiceprezesem);
- PEN Clubu (od 1988);
- Stronnictwo Demokratyczne (1946-1979).
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (1948);
- Srebrny Krzyż Zasługi (1952);
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1973);
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1999);
- Złota Odznaka 'Za Opiekę nad Zabytkami';
- Medal X-lecia PRL;
- Medal XXV-lecia Polskiej Akademii Nauk 'W uznaniu zasług dla rozwoju nauki polskiej.
Przypisy
- ↑ Stanisław Mossakowski, Andrzej Ryszkiewicz (1922-2005), Biblioteka Uniwersytecka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ Andrzej Ryszkiewicz, Lubimy czytać
- ↑ Andrzej Ryszkiewicz, Exlibris Polski
- ↑ Lechosław Lameński, Wspomnienie o Profesorze Ryszkiewiczu, Biblioteka Uniwersytecka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego