Andrzej Skrzypek

Andrzej Skrzypek
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1944
Warszawa

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność:
historia najnowsza powszechna
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

29 czerwca 1971 – nauki humanistyczne
UW

Habilitacja

1976 – historia
Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk

Profesura

1990

Profesor zwyczajny

Andrzej Józef Skrzypek (ur. 18 kwietnia 1944 w Warszawie) – polski historyk i pedagog, profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

Droga naukowa

Andrzej Skrzypek jest absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego (1967). Doktorat uzyskał w 1971, habilitację w 1976, tytuł profesora w 1990. W 1994 został profesorem zwyczajnym.

Praca

Polska Akademia Nauk: Zakład Historii Stosunków Polsko-Radzieckich, a następnie Instytut Krajów Socjalistycznych, Akademia Nauk Społecznych (1967–1986), Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Olsztynie: Katedra Historii Powszechnej (1990–1995), prorektor 1993–1994), Główna Komisja Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu: wicedyrektor (1994–1997), Uniwersytet Łódzki: Instytut Studiów Międzynarodowych (1995–2001), Wydział Historyczny Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku, od 2000 wykładał w Instytucie Nauk Politycznych Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego.

Doświadczenie naukowe

Andrzej Skrzypek w 1972 był stypendystą Akademii Nauk ZSRR (Instytut Słowianoznawstwa) w 1980, DAAD na Uniwersytecie w Bonn w 1981, następnie stypendystą Fundacji Fulbrighta (1983–1984) na Uniwersytecie Yale’a i w Hoover Institution. W latach 1975–1991 wygłosił gościnne wykłady na uniwersytetach w Turku, Maastricht i Kłajpedzie, był sekretarzem i zastępcą redaktora Kwartalnika Historycznego. W 1983 roku kierował redakcją historii w Państwowym Instytucie Wydawniczym, w latach 1982–1983 współpracował z Przeglądem Tygodniowym. Spośród wypromowanych przez Skrzypka doktorów, pięcioro (Janusz Gołota, Robert Łoś, Krzysztof Narojczyk, Sławomir Kalbarczyk, Witold Gieszczyński) uzyskało habilitację.

Zainteresowania naukowe Skrzypka obejmują: historię najnowszą, problemy wschodniej polityki Polski, historię stosunków międzynarodowych, ZSRR, krajów bałtyckich, historię dyplomacji.

Publikacje

A. Skrzypek napisał 18 książek, między innymi:

  • Związek Bałtycki, Warszawa 1972
  • Strategia pokoju, Warszawa 1979
  • Kronika koegzystencji, Warszawa 1982
  • Procesy integracyjne państw socjalistycznych, Warszawa 1987
  • Nie spełniony sojusz, 1992
  • Historia dyplomacji t. 4 (3 rozdziały), PWN W-wa 1995, t. 6 (rozdział) Warszawa 2010
  • Stosunki polsko-łotewskie 1918–1939, Gdańsk 1997
  • Mechanizmy uzależnienia. Stosunki polsko-radzieckie 1944–1957, Pułtusk 2002
  • Mechanizmy autonomii. Stosunki polsko-radzieckie 1956–1965, Pułtusk 2005
  • Mechanizmy klientelizmu. Stosunki polsko-radzieckie 1965–1989, Pułtusk 2008
  • Druga smuta, Warszawa 2003
  • Historia społeczna Europy XIX i XX w., Poznań 2009
  • Dzieje dyplomacji polskiej 1956–1989, Pułtusk 2010
  • Zamachy stanu w Polsce w XX wieku, Warszawa 2014 (ISBN 978-83-11-13252-8)

Linki zewnętrzne

  • Prof. dr hab. Andrzej Skrzypek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2011-07-19].
  • Biogram na stronie Uniwersytetu Warszawskiego
  • Między historią polityczną a historią społeczną. Księga Jubileuszowa ofiarowana Profesorowi Andrzejowi Skrzypkowi w siedemdziesięciolecie urodzin, Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe im. Adama Chętnika, Pułtusk-Olsztyn-Ostrołęka-Warszawa 2014.

Media użyte na tej stronie