Andrzej Straszyński
.svg) | Ten artykuł od 2010-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
 | |
Andrzej Straszyński (ur. 29 września 1944 w Piastowie)[1] – polski dyrygent operowy i symfoniczny, syn Olgierda Straszyńskiego[2].
Życiorys
Studiował w klasie skrzypiec u prof. Ireny Dubiskiej oraz w klasie dyrygentury u prof. Stanisława Wisłockiego. Bezpośrednio po ukończeniu obu tych wydziałów w warszawskiej Akademii Muzycznej w 1972 r. został dyrygentem Teatru Wielkiego w Warszawie. W latach 1991–1994 był dyrektorem artystycznym, a do dziś jest stałym dyrygentem warszawskiej sceny operowej.
Jako dyrygent przygotował kilkanaście premier operowych i baletowych w Teatrze Wielkim, prowadził ogromną liczbę codziennych przedstawień. Wśród jego realizacji muzycznych znalazły się kolejno: „Łucja z Lammermooru” Donizettiego, „Macbeth” Verdiego, „Cyganeria” Pucciniego, „Manru” Paderewskiego, „Nabucco” Verdiego, „Capuleti i Montecchi” Belliniego, „Cyrulik sewilski” Rossiniego, „Salome” Richarda Straussa, „Raj utracony” Pendereckiego i „Faust” Gounoda.
W 2013 r. został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[3].
Przypisy
- ↑ Straszyński Andrzej, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2020-11-27].
- ↑ Nieba i ziemi nie widać. Warszawiacy o wrześniu 1939. Muzeum Warszawy, 2019, s. 93. ISBN 978-83-65777-72-0.
- ↑ Nagrody dla ludzi teatru. mkidn.gov.pl, 27 marca 2013. [dostęp 2013-04-29].
Media użyte na tej stronie