Andrzej Szarski

Andrzej Szarski
Andrzej Adam Szarski
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1899
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

20 października 1972
Tustin

Zawód, zajęcie

prawnik, bankowiec

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920-1941) Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Andrzej Adam Szarski (ur. 28 sierpnia 1899 w Wiedniu, zm. 20 października 1972 w Tustin) – major artylerii Polskich Siłach Zbrojnych, kawaler Orderu Virtuti Militari, prawnik i bankowiec.

Życiorys

Był synem Marcina, ekonomisty i senatora II Rzeczypospolitej, i Olgi z Budwińskich. Był bratem Kazimierza, zoologa, profesora i rektora Uniwersytetu Wrocławskiego. Jego stryj Henryk, był dziadem Henryka, Jacka i Jana. Uczył się w szkołach średnich w Wiedniu i Lwowie, zdał maturę w Krakowie.

Podczas I wojny światowej, w latach 1917–1918, służył w c. i k. armii na froncie włoskim. U kresu wojny w listopadzie 1918 uczestniczył w obronie Lwowa, najpierw służąc na odcinku szkoła kadecka, na odcinku Wulka, później w baterii IV artylerii[1][2][3]. W Wojsku Polskim służył do 1921. Był żołnierzem 3 baterii 5 Pułku Artylerii Polowej[1]. Został awansowany na stopień porucznika rezerwy artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[4][5]. W 1923 był oficerem rezerwowym 5 Pułku Artylerii Polowej we Lwowie[6][7]. W 1934 był oficerem rezerwowym 26 Pułku Artylerii Lekkiej w Skierniewicach[8]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 53. lokatą w korpusie oficerów rezerwy artylerii[9].

W okresie międzywojennym ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie i uzyskał tytuł doktora praw. Był dyrektorem Powszechnego Banku Związkowego w Warszawie i sędzią Sądu Okręgowego w Warszawie. Był również członkiem korespondentem Izby Przemysłowo-Handlowej, członkiem Rady Naukowej Instytutu Organizacji i Kierowania i członkiem zarządu Izby Handlowej Polsko-Belgijskiej.

W okresie II wojny światowej walczył w randze majora w Polskich Siłach Zbrojnych. Służył również jako oficer wywiadu w brytyjskim wywiadzie. Do końca życia był majorem rezerwy[1].

Po wojnie zamieszkał w Stanach Zjednoczonych. Zmarł po długiej chorobie 20 lub 28 października 1972 w Tustin[1].

Andrzej Szarski był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy z Zofią Pająk (1896–1973), a następnie od 23 czerwca 1935 z Ireną Horn (1901–1972). Miał córkę Zofię.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 23, s. 104, Grudzień 1972. Koło Lwowian w Londynie. 
  2. Józef Grabowski: Listopadowe boje o szkołę kadecką. W: Jarosław Waniorek (red.): Obrona Lwowa. 1–22 listopada 1918. Tom 2. Źródła do dziejów walk o Lwów i województwa południowo-wschodnie 1918–1920. Relacje uczestników. Warszawa: 1993, s. 153. ISBN 83-85218-56-4.
  3. Zdzisław Latawiec: Bateria IV Artylerii. W: Jarosław Waniorek (red.): Obrona Lwowa. 1–22 listopada 1918. Tom 2. Źródła do dziejów walk o Lwów i województwa południowo-wschodnie 1918–1920. Relacje uczestników. Warszawa: 1993, s. 229. ISBN 83-85218-56-4.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 855.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 647.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 724.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 779.
  8. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 138, 638.
  9. Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 686.
  10. M.P. z 1938 r. nr 93, poz. 143 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia

  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
  • Tomasz Latos: Szarski Marcin. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 47: Szaniawski Józef – Szatzsznajder Leon. Kraków: Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN, 2010, s. 120–122. ISBN 978-83-88909-86-3.
  • Czy wiesz kto to jest ? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1984, s. 300. Przedruk techniką fotooffsetową wykonany w Zakładach Graficznych RSW Książka Prasa Ruch w Ciechanowie z przygotowanej do druku odbitki korektowej nie wydanej książki z egzemplarza udostępnionego przez Bibliotekę Narodową w Warszawie.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.

Media użyte na tej stronie