Andrzej Szczerski
Ten artykuł od 2015-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: historia sztuki[1] | |
Alma Mater | |
Doktorat | 30 czerwca 2000 – nauki o sztuce |
Habilitacja | 3 grudnia 2010 – historia sztuki |
Profesura | 28 listopada 2019 |
Polska Akademia Umiejętności | |
Status | członek Wydziału I Filologicznego; Komisji Historii Sztuki |
Nauczyciel akademicki | |
Instytut | |
Okres zatrudn. | od 2002 |
Dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie | |
Okres spraw. | od 3 stycznia 2020 |
Poprzednik |
Andrzej Maria Szczerski (ur. 26 listopada 1971 w Krakowie) – polski historyk sztuki, krytyk sztuki, wykładowca i kierownik muzealniczych studiów kuratorskich (2005–2011) w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego, profesor nauk humanistycznych (2019). Od 3 stycznia 2020 dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie.
Życiorys
Studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w 2000 uzyskał stopień doktora, a w 2010 doktora habilitowanego. Ukończył także m.in. kurs Royal Collection Studies w Londynie, organizowany przez The Attingham Trust (2001), Summer University Course na Central European University w Budapeszcie (2002) oraz The Stone Summer Theory Institute w School of the Art Institute w Chicago (2007).
Wykładał także na Uniwersytecie Goethego we Frankfurcie nad Menem (2003) i na Uniwersytecie St Andrews w Wielkiej Brytanii (2004). Stypendysta zagranicznych uczelni i instytutów badawczych, m.in.: Uniwersytetu Oksfordzkiego, Zentralinstitut für Kunstgeschichte w Monachium, Universita per Stanieri w Perugii. Uzyskał także stypendia Fundacji Lanckorońskich i Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej oraz granty Narodowego Centrum Nauki i Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki.
W latach 2009–2017 był Prezesem Sekcji Polskiej Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki (AICA), a w latach 2013–2015 wiceprezesem AICA International. Od 2005 członek Kapituły Eksperckiej przy Małopolskiej Fundacji Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie. W latach 2002–2005 był kuratorem cyklu wykładów „Projektowanie nowoczesności” w Instytucie Goethego i British Council w Krakowie. W latach 2011–2013 członek Zespołu Sterującego powołanego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu Kolekcje priorytet „Kolekcje narodowe sztuki współczesnej”, w 2012 także w ramach Programu Kolekcje priorytet „Regionalne kolekcje sztuki współczesnej”. W latach 2013–2018 członek Rady Powierniczej Muzeum Narodowego w Warszawie. Od stycznia 2016 do 31 marca 2018 wicedyrektor ds. naukowych w Muzeum Narodowym w Krakowie. Od stycznia 2020 dyrektor w Muzeum Narodowym w Krakowie[2].
Członek rad programowych Narodowej Galerii Sztuki „Zachęta” w Warszawie, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Galerii Kordegarda w Warszawie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeum Miasta Gdyni i Muzeum Architektury we Wrocławiu. Jest także członkiem Komisji Historii Sztuki Polskiej Akademii Umiejętności, Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Historians of German and Central European Art & Architecture (USA), należy do Rady Naukowej rocznika „Muzealnictwo” wydawanego przez Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów w Warszawie.
Od 2010 juror w licznych konkursach poświęconych sztuce współczesnej, m.in. w konkursie na wystawę w Pawilonie Polskim na Biennale Sztuki i Biennale Architektury w Wenecji, członek jury selekcyjnego Międzynarodowego Triennale Grafiki w Krakowie (2012), członek jury Konkursu o Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Wydarzenie Muzealne Roku „Sybilla” (2012–2015).
Członek rady naukowej wystawy Der neue Staat. Polnische Kunst zwischen Experiment und Repraesentation 1918–1939 w Leopold Museum w Wiedniu w 2002. Kurator wystaw Śladami prerafaelitów. Artyści polscy i sztuka brytyjska na przełomie XIX i XX wieku w Pałacu w Wilanowie w 2006, Symbolism in Poland and Britain w Tate Britain w Londynie w 2009, Modernizacje 1918–1939. Czas przyszły dokonany w Muzeum Sztuki w Łodzi w 2010 roku, The Power of Fantasy. Modern and Contemporary Art from Poland w Centre for Fine Arts BOZAR w Brukseli w 2011, Narodziny miasta. Gdyński modernizm w dwudziestoleciu międzywojennym w Muzeum Miasta Gdyni w 2014, Unia słowacko-polska w Kasárne Kulturpark w Koszycach w 2014 oraz Lwów. 24 czerwca 1937. Miasto, architektura, modernizm w Muzeum Architektury we Wrocławiu (2016) i Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie (2017–2018). W 2017 był kuratorem wystawy #dziedzictwo w Muzeum Narodowym w Krakowie, którą odwiedziło ponad 75 tysięcy widzów.
12 grudnia 2019 Prezydent RP Andrzej Duda nadał mu tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych[3].
Jego bratem jest Krzysztof Szczerski[4].
Publikacje
Autor wielu publikacji poświęconych sztuce XX wieku i sztuce współczesnej wydanych w Polsce i za granicą, w tym książek: Wzorce tożsamości. Recepcja sztuki brytyjskiej w Europie Środkowej około roku 1900 (Kraków 2002) wyróżnionej Nagrodą Honorową im. Felczaka i Wereszyckiego (2004) oraz Nagrodą Stowarzyszenia Historyków Sztuki im. Szczęsnego Dettloffa (2003), Modernizacje. Sztuka i architektura w nowych państwach Europy Środkowo-Wschodniej 1918–1939 (Łódź 2010) nominowanej do Nagrody im. Jana Długosza (2011), Sztuka projektowania. Z historii Wydziału Form Przemysłowych ASP w Krakowie (2014), Cztery nowoczesności. Teksty o sztuce i architekturze polskiej XX wieku (2015), Views of Albion, The Reception of British Art and Design in Central Europe (1890–1918) (2015), Transformacja. Sztuka w Europie Środkowo-Wschodniej po 1989 roku (2018) wyróżnioną na Poznańskich Targach Książki w konkursie Stowarzyszenia Wydawców Szkół Wyższych o Nagrodę im. księdza Edwarda Pudełki (2019) oraz artykułów w katalogach i czasopismach m.in. w: „Apollo”, „Springerin”, „Third Text”, „Centropa”, „Ikonotheka”. Redaktor książki Modernizm na peryferiach. Architektura Skoczowa, Śląska i Pomorza 1918–1939 (Warszawa 2011) oraz serii wydawniczej Modernizmy. Architektura nowoczesności w II Rzeczypospolitej (od 2013). Współredaktor książek m.in. Sztuka w okresie PRL-u. Metody i przedmiot badań (Kraków 1999) i The Mousetrap Book. On dealing with art institutions in contemporary curatorial practice (Gdańsk-Frankfurt 2007).
Nagrody i odznaczenia
- 2021: Nagroda w kategorii KULTURA podczas 7. Gali Urodzinowej Telewizji Republika[5]
- 2018: Doroczna Nagroda MKiDN w kategorii Ochrona dziedzictwa kulturowego[6].
- 1996: Nagroda Miasta Krakowa[2]
Przypisy
- ↑ Dr hab. Andrzej Maria Szczerski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-02-02] .
- ↑ a b Dyrektor MNK – Muzeum Narodowe w Krakowie, mnk.pl [dostęp 2022-08-02] .
- ↑ Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej / Aktualności / Nominacje / Nominacje profesorskie, www.prezydent.pl [dostęp 2019-12-13] .
- ↑ Łukasz Gazur: Krzysztof i Andrzej Szczerscy, czyli o dwóch takich, co lubią być braćmi. dziennikpolski24.pl, 31 lipca 2015. [dostęp 2018-12-13].
- ↑ Andrzej Szczerski z nagrodą w kategorii „Kultura”, tvrepublika.pl [dostęp 2022-08-02] .
- ↑ Doroczne Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego wręczone. mkidn.gov.pl, 15 czerwca 2018. [dostęp 2020-08-16].
Linki zewnętrzne
- O dr. hab. Andrzeju Szczerskim na stronie Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
- Film o wystawie „Modernizacje 1918–1939. Czas przyszły dokonany” w Muzeum Sztuki w Łodzi w 2010 roku
- Film o wystawie „The Power of Fantasy. Modern and Contemporary Art from Poland” w Centre for Fine Arts BOZAR w Brukseli w 2011 roku
- Wykład o teorii sztuki Rogera Fry'a w Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie w 2010 roku
- Wykład o twórczości Oskara Hansena na konferencji „Oskar Hansen-Opening Modernism” w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w 2013 roku