Andrzej Tadeusz Kijowski

Andrzej Tadeusz Kijowski

Kat, Tadeusz Żeglikowski

Sopot, DPT zaiks, lipiec 2022
Data i miejsce urodzenia	15 lipca 1954 Kraków
Narodowość	polska
Język	polski
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Dziedzina sztuki	teatr, literatura
Ważne dzieła
„Chwyt Teatralny” (1982) „Opis Obyczajów w 15-leciu międzysojuszniczym 1989-2004” (2010)
Odznaczenia
Za Zasługi dla Niepodległości
Nagrody
Nagroda Specjalna Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dla Andrzeja Tadeusza Kijowskiego „w uznaniu nieocenionych zasług dla polskiej kultury teatralnej” (2016)
Strona internetowa

Nagroda Specjalna Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego(2016)

Andrzej Tadeusz Kijowski (ur. 15 lipca 1954 w Krakowie) – polski pisarz, publicysta, redaktor, dziennikarz, krytyk literacki i teatralny, samorządowiec, producent wykonawczy, realizator i prezenter telewizyjny, menedżer kultury, teatrolog, kulturoznawca oraz nauczyciel akademicki.

Wykształcenie

Absolwent Liceum Batorego (1973) i polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim (1976). Stopień naukowy doktora nauk humanistycznych uzyskał w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN w 1980.

Działalność społeczna

W latach 1964–1973 harcerz, a następnie instruktor, przewodnik zuchów w Hufcu Warszawa Śródmieście ZHP.

W latach 1976–1989 uczestnik opozycji demokratycznej: współpracownik KOR-u, KSS „KOR” i NOW-ej oraz (pod pseudonimem Tadeusz Żeglikowski) paryskiego „Kontaktu”^[1].

W latach 1990–1994 radny odrodzonego samorządu i wicemarszałek Sejmiku Warszawskiego.

W roku 2010 został członkiem „Warszawskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich”^[2].

Jest autorem tekstu pieśni „Najważniejsza jest Polska” i „Zgoda na Polskę”^[3], wykonywanych przez Andrzeja Rosiewicza.

Praca zawodowa

Debiutował jako recenzent teatralny w roku 1976 w tygodniku „Literatura”. Współpracował m.in. z miesięcznikami: „Twórczość”, „Dialog” oraz z tygodnikami „Film” czy „Polityka”.

• Od września 1980 do lutego 1982 adiunkt na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, gdzie był też przewodniczącym Komisji Wydziałowej NSZZ „Solidarność”.
• W latach 1981–1985 sekretarz redakcji rocznika Studia estetyczne zatrudniony w Zakładzie Estetyki IFiS PAN, a także
• od roku 1982 do 1990 wykładowca na wydziałach: aktorskim, reżyserskim oraz na Wydziale Wiedzy o Teatrze w PWST w Warszawie.
• W latach 1990–1992 kierownik działu kultury „Tygodnika Solidarność” i dziennika „Nowy Świat”. Recenzje teatralne publikował wówczas pod pseudonimem Kat.
• W latach 1992–1995 związany z Nową Telewizją Warszawa i Polonią 1. Zrealizował ponad 250 programów telewizyjnych^[4].
• W latach 1992–2006 twórca Konkursu Teatrów Ogródkowych i Festiwalu Artystycznego „Ogrody Frascati”.
• W latach 1998–1999 dyrektor Warszawskiego Ośrodka Kultury, a od roku 2003 do 2007 dyrektor stołecznego Domu Kultury Śródmieście.
• W latach 2000–2001 wykładowca w Wyższej Szkole Dziennikarstwa im. M. Wańkowicza i dyrektor Centrum Monitoringu Wolności Prasy przy Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich^[5].
• Współpracował m.in. z Akademią TV, programem I TVP, Agencją Produkcji Audycji Informacyjnych (APAI) i jej portalem internetowym TVP Info Telewizji Polskiej^[6].
• Następnie z Teatrem Telewizji.
• W roku 2017 stypendysta MKiDN^[7].
• Od roku 2017 Rzecznik Wolności Słowa Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Nagrody i wyróżnienia

• W roku 2004 wraz ze Sławą Przybylską i Zbigniewem Rymarzem laureat wyróżnienia honorowego "Złoty liść" na I Festiwalu Piosenki Retro 2004 ^[8].

• W roku 2008 Laureat nagrody Agencji Produkcji Audycji Telewizyjnych (APAT) za scenariusz programu literackiego.

• W roku 2016 laureat Nagrody Specjalnej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w uznaniu "nieocenionych zasług dla polskiej kultury teatralnej".

Przynależność organizacyjna

Jest członkiem: Klubu Ronina, Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Stowarzyszenia Wolnego Słowa.

Życie prywatne

Syn pisarza Andrzeja Kijowskiego i dziennikarki Kazimiery Kijowskiej. Ma dwie córki. Mieszka w Ołtarzach Gołaczach.

Twórczość

• Chwyt Teatralny. Zarys instrumentalnej teorii teatru. (Wydawnictwo Literackie, Kraków 1982, ISBN 83-08-00954-9; ISBN 978-83-08-00954-3)
• Teoria Teatru. Rekonesans. (Ossolineum, Kraków 1985, ISBN 83-04-01935-3; ISBN 978-83-04-01935-5)
• Separacja. SMS-y poetyckie (nakładem autora, Warszawa 2005, ISBN 83-923292-5-2; ISBN 978-83-923292-5-1)

• Opis obyczajów w 15-leciu międzysojuszniczym 1989–2004 (t. I–IV)^[9], Wydawnictwo AnTraKt, Warszawa 2010:
  • Odsłanianie dramatu (t. I) ISBN 978-83-923292-6-8.
  • A Teraz Konkretnie (t. II) ISBN 978-83-923292-7-5.
  • Teatr to miejsce spotkania (t. III-IV):
  • Paradoks o Ogródkach (t. III) ISBN 978-83-923292-8-2.
  • Thea to znaczy widzenie (t. IV) ISBN 978-83-923292-9-9.

• Organizacja życia kulturalnego w społeczeństwie obywatelskim na tle gospodarki rynkowej. Czasy kultury 1789–1989^[10] (Neriton, Warszawa 2015, ISBN 978-83-7543-394-4). Tytuł dotowany przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego^[11].

Prace edytorskie

Andrzej Kijowski, Dzieje literatury pozbawionej sankcji, t.I-II, antologia: wstęp, wybór, opracowanie i posłowie A.T.Kijowski; omówienie Marta Kwaśnicka, Instytut Literatury, Kraków 2020:

• vol.1 ISBN 978-83-6635-932-1.

• vol.2 ISBN 978-83-6635-928-4.

Przypisy

Bibliografia

• Kto jest kim w Polsce, Wydawnictwo Polskiej Agencji Informacyjnej, Warszawa 2001, wydanie 4, ISBN 83-223-2691-2.
• Who is Who w Polsce (1 wydanie: ISBN 978-3-7290-0034-6; 12 wydanie: ISBN 978-3-7290-0122-0; Verlag für Personenenzyklopädien AG) – Hübners Who is Who 2002-2013
• Ludzie Nowej, Niezależna Oficyna Wydawnicza 2007, ISBN 978-83-60660-26-3.
• Dr Andrzej Tadeusz Kijowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2009-05-01] .
• ORCID 0000-0003-1316-0081.

Linki zewnętrzne

• Andrzej Kijowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09] .
• Paradoks o ogródkach – szkic Romana Pawłowskiego – Gazeta Wyborcza 27.VIII.2001
• You Tube. Przemówienie wygłoszone 28 sierpnia 2006 na Finale XV Konkursu Teatrów Ogródkowych
• Felieton Pawła Sztarbowskiego; e-teatr.pl 20 czerwca 2009
• Jakich rzeczy pisać nie wolno – recenzja Krzysztofa Masłonia z Opisu obyczajów w 15-leciu międzysojuszniczym „Rzeczpospolita” 18–19 grudnia 2010
• „KOKPiT” – Blog A.T. Kijowskiego w serwisie Salon24.pl