Andrzej Towpik
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 1 lutego 1939 Brześć nad Bugiem | |
| Stały przedstawiciel RP przy ONZ w Nowym Jorku | ||
| Okres | od 2004 do 2010 | |
| Poprzednik | Janusz Stańczyk | |
| Następca | Witold Sobków | |
| Podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej | ||
| Okres | od 2003 do 2004 | |
| Ambasador RP przy NATO i UZE | ||
| Okres | od 1997 do 2002 | |
| Poprzednik | Andrzej Krzeczunowicz | |
| Następca | Jerzy Maria Nowak | |
| Podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych | ||
| Okres | od 1994 do 1997 | |
| Odznaczenia | ||
   | ||
Andrzej Kazimierz Towpik (ur. 1 lutego 1939 w Brześciu nad Bugiem) – polski urzędnik państwowy i dyplomata.
Życiorys
Ukończył Szkołę Główną Służby Zagranicznej w Warszawie i studia podyplomowe na Columbia University. Uzyskał stopień doktora nauk prawnych na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracował w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych, a następnie od 1975 w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.
W latach 1977–1981 był I sekretarzem ambasady PRL w Hiszpanii, potem radcą ministrem w Polskiej Misji przy Biurze ONZ w Genewie. W 1990 został dyrektorem Departamentu Instytucji Europejskich MSZ, a później dyrektorem politycznym tego resortu.
Przewodniczył polskiej delegacji powołanej na rozmowy w sprawie rozwiązania Układu Warszawskiego, a następnie w 1994 wziął udział w uzgodnieniach związanych z przystąpieniem Polski do „Partnerstwa dla Pokoju”. W latach 1994–1997 jako podsekretarz stanu w MSZ odpowiadał za polską politykę bezpieczeństwa. Przewodniczył delegacji prowadzącej rozmowy w sprawie akcesji Polski do NATO. W listopadzie 1997 został ambasadorem – stałym przedstawicielem Polski przy NATO i Unii Zachodnioeuropejskiej, a w marcu 1999 pierwszym stałym przedstawicielem RP w Radzie Północnoatlantyckiej. Funkcję tę pełnił do 31 stycznia 2002[1]. Od 2003 był podsekretarzem stanu ds. polityki obronnej w Ministerstwie Obrony Narodowej.
W 2004 ponownie został ambasadorem, obejmując stanowisko stałego przedstawiciela RP przy Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku. Odwołany z tej funkcji został 18 czerwca 2010 z dniem 28 lutego 2010[2]. W 2013 wybrany na przewodniczącego rady programowej Stowarzyszenia Narodów Zjednoczonych w Polsce[3]. Powołany również w skład Polsko-Rosyjskiej Grupy do Spraw Trudnych.
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2009)[4]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1998)[5]
- Order Białej Gwiazdy II klasy (Estonia, 2002)[6]
Przypisy
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 5, poz. 88
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 55, poz. 736
- ↑ Amb. Andrzej Towpik wybrany Przewodniczącym Rady Programowej UNAP. una.org.pl, 20 grudnia 2013. [dostęp 2015-04-18].
- ↑ M.P. z 2009 r. nr 33, poz. 484
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 6, poz. 97
- ↑ Riiklike autasude andmine. Vastu võetud 13.03.2002 nr 121 (est.). riigiteataja.ee. [dostęp 2015-04-18].
Bibliografia
- Dyrektor Andrzej Towpik – ukradziony dyplomacji, „Polska Zbrojna” nr 11/2003
Media użyte na tej stronie
Baretka Orderu Białej Gwiazdy II klasy