Andrzej Włast

Andrzej Włast
Ilustracja
Imię i nazwisko

Gustaw Baumritter

Pseudonim

Willy

Data i miejsce urodzenia

17 marca 1895
Łódź

Data i miejsce śmierci

1942 lub 1943
Warszawa

Zawód

poeta, librecista, tekściarz

Andrzej Włast, właściwie Gustaw Baumritter, ps. art. Willy (ur. 17 marca 1895 w Łodzi, zm. w 1942 lub 1943 w Warszawie) – polski poeta pochodzenia żydowskiego, librecista. Był autorem najbardziej popularnych tekstów polskich piosenek dwudziestolecia międzywojennego. Współtwórca fenomenu polskiego tanga i piosenek przedmieść miasta.

Życiorys

W czasie pierwszej wojny światowej żołnierz 5 pp[1] Legionów.

Jako poeta zadebiutował w 1921 roku tomikiem wierszy Serce tatuowane.

W okresie dwudziestolecia międzywojennego współpracował z teatrami i kabaretami:

  • 1918 – współkierownik teatru „Miraż”
  • 1921 – współpraca z kabaretami „Stańczyk” i „Qui pro Quo
  • od 1925 – współpraca z „Perskim Okiem”
  • od 1927 kierownik literacki „Perskiego Oka”
  • otwarcie własnego teatru „Morskie Oko
  • 1928 – sierpień 1931 oraz październik 1931 – luty 1933 – dyrektor teatru „Morskie Oko”
  • 1933 – prowadzenie teatru rewiowego „Rex”
  • 1933–1935 – dyrektor „Wielkiej Operetki” (późniejsza „Wielka Rewia”)
  • 1935–1937 – kierownik kinorewii „Hollywood”
  • 1937–1939 – dyrektor „Wielkiej Rewii”
  • 1938 – współzałożyciel (wraz z Kazimierzem Krukowskim i Kazimierzem Łaszewskim) teatru „Ali Baba

Od 1926 roku podróżował po świecie poznając nowe trendy w światowej rozrywce. Przetłumaczył libretta Hrabiny Mariki i Księżniczki cyrkówki Imre Kálmána.

W 1930 roku, z jego inicjatywy, odbył się konkurs na polski odpowiednik słowa szlagier – zwyciężyło określenie przebój. Był autorem setek tekstów piosenek, kilkunastu librett operetkowych, dziesiątków pełnospektaklowych programów rewiowych, które sam reżyserował.

II wojna światowa

W czasie wojny znalazł się w getcie warszawskim. Jak podaje Dariusz Michalski w książce Powróćmy jak za dawnych lat... Historia polskiej muzyki rozrywkowej w latach 1900–1939[2], pod koniec 1942 lub na początku 1943 przyjaciele próbowali go wyprowadzić za mury getta. Jednak na widok strażników Włast wpadł w panikę i rzucił się do ucieczki, podczas której został zastrzelony przez Niemców. Dokładna data śmierci nie jest znana.

Piosenki (wybór)

Autor ponad 2000 piosenek w tym tych najbardziej popularnych w okresie dwudziestolecia międzywojennego:

  • Całuję twoją dłoń, madame
  • Czy pani mieszka sama?
  • Dulcynea (Dulcinea)
  • Walc François (muz. Adam Karasiński)
  • Gdy zobaczysz ciotkę mą...
  • Ja nie mam co na siebie włożyć
  • Ja się boję sama spać (muz. Jerzy Petersburski)
  • Ja się boję utyć
  • Jesienne róże (muz. Artur Gold)
  • Najcudowniejsze nóżki
  • On nie powróci już (muz. Henryk Wars, wyk. Monika Ambroziak, Anna Dereszowska, Chór Dana)
  • Pod samowarem
  • Ramona
  • Rebeka (O mój wymarzony, o mój wytęskniony) (muz. Zygmunt Białostocki, wyk. Dora Kalinówna, kabaret „Morskie Oko”, rewia Yo-Yo, 1933)
  • Spotkamy się na Nowym Świecie
  • Szkoda twoich łez, dziewczyno (muz. Artur Gold)
  • Ta mała jest wstawiona (Ta mała piła dziś) (muz. Artur Gold)
  • Tango andrusowskie (muz. Jerzy Petersburski)
  • Tango milonga (muz. Jerzy Petersburski)
  • Titina
  • U cioci na imieninach (muz. Bolesław Mucman)
  • Warszawo ma
  • Zapomnisz o mnie
  • Złota pantera
  • Bez twej miłości (muz. Jerzy Petersburski)
  • Cała przyjemność po mojej stronie (muz. Jerzy Petersburski)
  • Cztery nogi (muz. Jerzy Petersburski)
  • Dla ciebie (muz. Jerzy Petersburski)
  • Już nigdy (muz. Jerzy Petersburski)
  • Rafałek, jeszcze kawałek (muz. Jerzy Petersburski)
  • Cała Warszawa (muz. Zygmunt Karasiński, wyk. Adam Wysocki)
  • Jojo (muz. Zygmunt Karasiński, wyk. Adam Wysocki)
  • Platynowe blondynki (muz. Zygmunt Karasiński, wyk. Adam Wysocki)
  • Gdy w ogrodzie botanicznym (muz. Artur Gold)
  • Przy kominku (muz. Artur Gold)

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Andrzej Włast NAC.jpg
Andrzej Włast, poeta