Andrzej Werner (krytyk)

Andrzej Werner

Data i miejsce urodzenia	14 września 1940 Warszawa
Zawód, zajęcie	krytyk literacki i filmowy, historyk literatury
Tytuł naukowy	profesor nauk humanistycznych
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Odznaczenia

Andrzej Werner (ur. 14 września 1940 w Warszawie) – polski krytyk literacki i filmowy, historyk literatury, profesor nauk humanistycznych, współpracownik drugiego obiegu w czasach PRL, pracownik Instytutu Badań Literackich PAN.

Życiorys

Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1964 był pracownikiem Instytutu Badań Literackich w Warszawie. W 1968 doktoryzował się na podstawie pracy o Tadeuszu Borowskim. W 1978 należał do sygnatariuszy deklaracji założycielskiej Towarzystwa Kursów Naukowych i był jego wykładowcą. Publikował w „Biuletynie Informacyjnym KSS „KOR””, „Głosie”, „Krytyce”. W ramach TKN prowadził wykłady Ideowe oblicze polskiego kina. W okresie wydarzeń sierpniowych w 1980 przyłączył się do skierowanego do władz komunistycznych apelu 64 naukowców, literatów i publicystów o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami^[1]. W tym samym roku został członkiem NSZZ „Solidarność”, wchodził w skład Komisji Ekspertów ds. Kultury przy zarządzie Regionu Mazowsze. Internowany 13 grudnia 1981, osadzony w areszcie śledczym na Białołęce, trafił następnie do Ośrodka Internowania w Jaworzu, skąd został zwolniony 23 grudnia 1981. W latach 80. publikował w prasie drugiego obiegu, m.in. „Kulturze Niezależnej”. od 1983 był członkiem Komitetu Kultury Niezależnej, a od 1984 członkiem kolegium Niezależnej Oficyny Wydawniczej. W 1987 wydał zbiór Polskie, arcypolskie..., za który w 1987 otrzymał Nagrodę „Solidarności” Wydawców. W 1990 praca ta, poświęcona wyborom ideowym polskich literatów i filmowców w czasach PRL, była podstawą jego habilitacji. W 1998 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Przez cała karierę zawodową związany z IBL, był również wykładowcą Wolnego Uniwersytetu Berlina i Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.

Był członkiem ZLP. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Stowarzyszenia Filmowców Polskich (w którym przewodniczył Kołu Piśmiennictwa Filmowego) oraz polskiego PEN Clubu (w którym w 1997 został członkiem zarządu). Był członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 i w 2015^[2][3].

W 2011 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[4]. W 2014 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności^[5].

Publikacje

• Zwyczajna apokalipsa: Tadeusz Borowski i jego wizja świata obozów (1971)
• Polskie, arcypolskie... (1987)
• Pasja i nuda (1991)
• Dekada filmu (1997)
• Krew i atrament (1997)
• To jest kino (1999)
• Wysoko, nie na palcach: o pisarstwie Jana Józefa Szczepańskiego (2003)

Przypisy

Bibliografia

• Prof. dr hab. Andrzej Ryszard Werner, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2014-04-26] .
• Grzegorz Boguta, Mirosław Chojecki (wstęp), Ludzie NOWEJ 1977–2007, Niezależna Oficyna Wydawnicza Nowa, Warszawa 2007.
• Ryszard Terlecki, Uniwersytet Latający i Towarzystwo Kursów Naukowych 1977–1981, Instytut Europejskich Studiów Społecznych i Poligrafia Wyższego Seminarium Duchownego, Kraków-Rzeszów 2000.