Andrzej Wróbel (geograf)
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Profesor zwyczajny doktor habilitowany | |
| Specjalność: geografia ekonomiczna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1959 |
| Habilitacja | 1964 |
| Profesura | 1987 |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status | Członek Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN i Komitetu Nauk Geograficznych PAN |
| Profesor zwyczajny | |
| Jednostka | Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN |
| Ambasador RP w Argentynie | |
| Okres spraw. | 1 czerwca 1992–6 maja 1995 |
| Poprzednik | Janusz Balewski |
| Następca | |
Andrzej Wróbel (ur. 8 marca 1928 w Starogardzie Gdańskim, zm. 5 października 1999) – polski geograf, profesor, w latach 1992–1995 ambasador RP w Argentynie.
Życiorys
Syn oficera Odrodzonego Wojska Polskiego. Absolwent Wydziału Prawno-Ekonomicznego Uniwersytetu Poznańskiego (1950). Uczeń prof. Edwarda Taylora. W 1959 uzyskał stopień doktora na podstawie pracy Województwo warszawskie – studium ekonomicznej struktury regionalnej. Podstawą Jego habilitacji w 1964 była rozprawa Pojęcie regionu ekonomicznego a teoria geografii. Uzyskał stanowisko docenta w 1964, tytuł profesora nadzwyczajnego w 1973, a tytuł profesora zwyczajnego w 1987[1][2].
Głównym ośrodkiem naukowym i instytucjonalnym jego działalności był Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN (1954–1992 oraz 1997–1999). W Instytucie tym sprawował funkcje m.in. zastępcy dyrektora, kierownika Zakładu Teorii i Metodologii Geografii, kierownika Zakładu Geografii Ekonomicznej. Andrzej Wróbel był członkiem Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN i Komitetu Nauk Geograficznych PAN, a także członkiem Komitetu Redakcyjnego Przeglądu Geograficznego[2].
Rok akademicki 1959/60 spędził jako stypendysta Fundacji Forda na University of Wisconsin, University of Pennsylvania, University of Chicago. W latach 1964–1965 był wizytującym profesorem w University of Washington i w University of Minnesota. W latach 1970–1972 był głównym doradcą naukowym i kierownikiem projektu badawczego „Region Centralny Chile – perspektywy rozwoju", wykonywanego na zlecenie Narodowego Biura Planowania w Instytucie Rozwoju Miejskiego i Regionalnego (CIDU) w Santiago. Był członkiem zwyczajnym Międzynarodowej Unii Geograficznej w latach 1968–1988[2].
Do głównych osiągnięć Andrzeja Wróbla należy zaliczyć: nową koncepcję regionu ekonomicznego (praca Pojęcie regionu ekonomicznego a teoria geografii, 1965) i nowe ujęcie badania struktury regionalnej, wkład w poznanie charakteru i procesów rozwoju regionalnego, rozwijanie metod ilościowych w geografii ekonomicznej oraz krytyczną refleksję nad stanem i metodologią geografii[2].
W połowie 1990 podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych jako dyrektor Departamentu Planowania i Analiz. Od 1992 do 1995 pełnił funkcję ambasadora RP w Argentynie. Został odwołany w trybie dyscyplinarnym[3].
Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 44G, rząd III, grób 24)[4].
Przypisy
- ↑ Prof. zw. dr hab. Andrzej Wróbel, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2019-01-28].
- ↑ a b c d Zbyszko Chojnicki, Antoni Kukliński. Pamięci Andrzeja Wróbla. „Przegląd Geograficzny”. LXXII, z. 4, s. 343–345, 2000. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. ISSN 0033-2143.
- ↑ Tadeusz Kosobudzki: MSZ od A do Z. Ludzie i sprawy Ministerstwa Spraw zagranicznych w latach 1990–1995. Warszawa: Wydawnictwo'69, 1997, s. 283–284. ISBN 83-86244-09-7.
- ↑ Monografia Cmentarz Bródnowski, praca zbiorowa, Urząd Dzielnicy Warszawa-Targówek, Warszawa 2007 s. 195, na książce ISBN 978-83-920764-0-0; ISBN 978-83-920764-0-7
Media użyte na tej stronie
Autor: Brunong87, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób profesora Andrzeja Wróbla na Cmentarzu Bródnowskim.