Andrzej Wronka

Andrzej Wronka
Biskup tytularny Vatarby
Ilustracja
Andrzej Wronka (przed 1966)
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

21 października 1897
Biskupice Zabaryczne

Data i miejsce śmierci

29 sierpnia 1974
Wrocław

Miejsce pochówku

cmentarz św. Wawrzyńca we Wrocławiu

Biskup pomocniczy wrocławski
Okres sprawowania

1957–1974 (do 1967 formalnie gnieźnieński)

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

26 maja 1923

Nominacja biskupia

30 maja 1957

Sakra biskupia

29 grudnia 1957

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 grudnia 1957

Konsekrator

Stefan Wyszyński

Współkonsekratorzy

Bolesław Kominek
Antoni Baraniak

Andrzej Wronka (ur. 21 października 1897 w Biskupicach Zabarycznych, zm. 29 sierpnia 1974 we Wrocławiu) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy wrocławski w latach 1957–1974 (do 1967 formalnie gnieźnieński).

Życiorys

Uczył się w Królewskim Gimnazjum w Ostrowie, maturę zdał w 1918 w gimnazjum w Kępnie. Później studiował w arcybiskupich seminariach duchownych w Poznaniu i w Gnieźnie. Święcenia kapłańskie otrzymał 26 maja 1923 w Poznaniu z rąk kardynała Edmunda Dalbora.

Żołnierz armii niemieckiej, uczestnik powstania wielkopolskiego, działacz tajnej organizacji patriotycznej pod nazwą Towarzystwo Tomasza Zana, uczestnik akcji plebiscytowej na Górnym Śląsku.

Profesor seminarium duchownego, pracownik kurii arcybiskupich w Gnieźnie i Poznaniu, rektor Kolegium Polskiego w Rzymie w 1938. Podczas okupacji przebywał w Gnieźnie, uczestnicząc w tajnej pracy duszpasterskiej.

15 sierpnia 1945 mianowany został przez kardynała Augusta Hlonda, na mocy jego specjalnych uprawnień, administratorem apostolskim diecezji chełmińskiej i diecezji gdańskiej. 1 lipca 1946 przekazał władzę w diecezji chełmińskiej biskupowi Kazimierzowi Kowalskiemu. Przyczynił się do rozwoju polskiego życia religijnego w diecezji gdańskiej, z której 26 stycznia 1951 został usunięty przez władze państwowe. Następnie przebywał w Poznaniu.

30 maja 1957 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej skierowanym do pracy duszpasterskiej we Wrocławiu i biskupem tytularnym Vatarby. Sakrę biskupią przyjął 29 grudnia 1957 na Jasnej Górze z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego, prymasa Polski. 16 października 1967 został oficjalnie mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji wrocławskiej.

Brał udział w I i IV sesji soboru watykańskiego II[1].

Został pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca w grobowcu biskupów pomocniczych wrocławskich.

Przypisy

  1. B. Bejze: Sobór Watykański II. W: Z. Pawlak (red.): Katolicyzm A-Z. Wyd. III. Łódź: 1989, s. 419. ISBN 83-850-22-03-1.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Andrzej Wronka.jpg
Andrzej Wronka (ur. 21 października 1897 w Biskupicach Zabarycznych, zm. 29 sierpnia 1974 we Wrocławiu) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy wrocławski w latach 1957–1974