Andrzej Wronka
Biskup tytularny Vatarby | |
Andrzej Wronka (przed 1966) | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce pochówku | |
Biskup pomocniczy wrocławski | |
Okres sprawowania | 1957–1974 (do 1967 formalnie gnieźnieński) |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat | 26 maja 1923 |
Nominacja biskupia | 30 maja 1957 |
Sakra biskupia | 29 grudnia 1957 |
Data konsekracji | 29 grudnia 1957 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
|
Andrzej Wronka (ur. 21 października 1897 w Biskupicach Zabarycznych, zm. 29 sierpnia 1974 we Wrocławiu) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy wrocławski w latach 1957–1974 (do 1967 formalnie gnieźnieński).
Życiorys
Uczył się w Królewskim Gimnazjum w Ostrowie, maturę zdał w 1918 w gimnazjum w Kępnie. Później studiował w arcybiskupich seminariach duchownych w Poznaniu i w Gnieźnie. Święcenia kapłańskie otrzymał 26 maja 1923 w Poznaniu z rąk kardynała Edmunda Dalbora.
Żołnierz armii niemieckiej, uczestnik powstania wielkopolskiego, działacz tajnej organizacji patriotycznej pod nazwą Towarzystwo Tomasza Zana, uczestnik akcji plebiscytowej na Górnym Śląsku.
Profesor seminarium duchownego, pracownik kurii arcybiskupich w Gnieźnie i Poznaniu, rektor Kolegium Polskiego w Rzymie w 1938. Podczas okupacji przebywał w Gnieźnie, uczestnicząc w tajnej pracy duszpasterskiej.
15 sierpnia 1945 mianowany został przez kardynała Augusta Hlonda, na mocy jego specjalnych uprawnień, administratorem apostolskim diecezji chełmińskiej i diecezji gdańskiej. 1 lipca 1946 przekazał władzę w diecezji chełmińskiej biskupowi Kazimierzowi Kowalskiemu. Przyczynił się do rozwoju polskiego życia religijnego w diecezji gdańskiej, z której 26 stycznia 1951 został usunięty przez władze państwowe. Następnie przebywał w Poznaniu.
30 maja 1957 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej skierowanym do pracy duszpasterskiej we Wrocławiu i biskupem tytularnym Vatarby. Sakrę biskupią przyjął 29 grudnia 1957 na Jasnej Górze z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego, prymasa Polski. 16 października 1967 został oficjalnie mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji wrocławskiej.
Brał udział w I i IV sesji soboru watykańskiego II[1].
Został pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca w grobowcu biskupów pomocniczych wrocławskich.
Przypisy
Bibliografia
- Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999, Henryk Gulbinowicz, Warszawa: „Pax”, 2000, ISBN 83-211-1311-7, OCLC 189782455 .
Linki zewnętrzne
- Andrzej Wronka w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2010-12-10]
- A. Szymanowski, Sylwetka biskupa Andrzeja Wronki (1897–1974) w świetle dokumentów aparatu bezpieczeństwa PRL, Wrocław 2012
Media użyte na tej stronie
Andrzej Wronka (ur. 21 października 1897 w Biskupicach Zabarycznych, zm. 29 sierpnia 1974 we Wrocławiu) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy wrocławski w latach 1957–1974