Andrzej Zagrodzki
 podporucznik | |
| Data urodzenia | 19 lutego 1925 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 13 sierpnia 1944 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
_BAR.svg){kind=small} | |
Andrzej Zagrodzki ps. „Żak” (ur. 19 lutego 1925, zm. 13 sierpnia 1944 w Warszawie) – podporucznik, uczestnik powstania warszawskiego w I plutonie „Sad” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” Armii Krajowej.
Życiorys
Podczas okupacji hitlerowskiej działał w polskim podziemiu zbrojnym. Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola”[1].
13. dnia powstania warszawskiego został ciężko ranny w walce. Z odniesionych ran zmarł w szpitalu Jana Bożego przy ul. Bonifraterskiej 12 na Starym Mieście[2]. Miał 19 lat. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” wraz z ppor. Andrzejem Sobolewskim i phm. ppor. Wojciechem Morbitzerem na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A20-2-2)[3].
Odznaczony Krzyżem Walecznych.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion "Zośka". Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990, s. 350. ISBN 83-06-01851-6.
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09586-8
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1941).
grób Wojciecha Morbitzera, Andrzeja Sobolewskiego i A. Zagrodzkiego na Powązkach wojskowych w Warszawie
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).