Andrzej Zapałowski

Andrzej Zapałowski

Andrzej Zapałowski (2012)
Data i miejsce urodzenia	6 listopada 1966 Wałbrzych
Zawód, zajęcie	polityk, historyk, nauczyciel akademciki
Alma Mater	Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej
Stanowisko	poseł na Sejm III kadencji (1997–2001), poseł do Parlamentu Europejskiego VI kadencji (2005–2009)
Odznaczenia

Andrzej Tomasz Zapałowski (ur. 6 listopada 1966 w Wałbrzychu) – polski polityk i historyk, doktor habilitowany nauk społecznych, nauczyciel akademicki, poseł na Sejm III kadencji, od 2005 do 2009 deputowany do Parlamentu Europejskiego VI kadencji.

Życiorys

Ukończył studia historyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie w 1990 oraz prawnicze w filii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Rzeszowie w 1998. W 2003 obronił na Akademii Obrony Narodowej doktorat z zakresu nauk o wojskowości. W 2016 wydano jego publikację zatytułowaną Granica w ogniu. 35. „Przemyska” Komenda Odcinka WOP w działaniach przeciw OUN i UPA w latach 1945–1948^[1]. W 2017 został doktorem habilitowanym nauk społecznych na Akademii Sztuki Wojennej^[2]. Pracował jako nauczyciel historii w Przemyślu.

W latach 1980–1986 działał w nieformalnym opozycyjnym ruchu wewnątrz Związku Harcerstwa Polskiego^[3], następnie należał do Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. W latach 1986–1990 kierował Niezależnym Zrzeszeniem Studentów na krakowskiej WSP, później związany z Konfederacją Polski Niepodległej. Do Sejmu został wybrany w 1997 z listy Akcji Wyborczej Solidarność (z rekomendacji KPN-OP), opuścił AWS w 1998 w proteście przeciwko usunięciu z klubu parlamentarnego Adama Słomki. W 2001 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję jako bezpartyjny z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego^[4].

W 2002 przystąpił do Ligi Polskich Rodzin i zasiadł we władzach krajowych tej partii. W wyborach samorządowych w tym samym roku bez powodzenia kandydował z jej ramienia na prezydenta Przemyśla (otrzymał 12,05% głosów)^[5]. W 2004 kandydował z listy LPR do Parlamentu Europejskiego w okręgu podkarpackim. Po śmierci deputowanego Filipa Adwenta w czerwcu 2005 zajął jego miejsce w Parlamencie Europejskim^[6]. Wkrótce opuścił LPR, przechodząc do frakcji Unii na rzecz Europy Narodów. W 2006 został prezesem Podkarpackiej Ligi Samorządowej. W 2008 był jednym z założycieli partii Naprzód Polsko^[7], objął funkcję skarbnika w zarządzie tej partii, z której wystąpił w styczniu 2010. W 2009 nie ubiegał się o reelekcję w wyborach europejskich, popierając listę Prawicy Rzeczypospolitej. W wyborach prezydenckich w 2010 poparł kandydaturę Marka Jurka i wszedł w skład jego społecznego komitetu poparcia^[8]. W wyborach samorządowych w 2010 bez powodzenia kandydował z ramienia Wspólnoty Samorządowej Doliny Sanu na urząd prezydenta Przemyśla (otrzymał 8,82% głosów)^[9] oraz do rady miasta. W wyborach samorządowych w 2014 z ramienia komitetu Patriotyczny Polski Przemyśl ponownie bezskutecznie startował do rady miejskiej^[10]. W 2015 przystąpił do nowo powstałej partii Jedność Narodu (zasiadał w jej radzie krajowej). Jako jej działacz w tym samym roku został zarejestrowany jako lider listy KWW Grzegorza Brauna „Szczęść Boże!” do Sejmu w wyborach parlamentarnych, jednak lista ta została przed wyborami wyrejestrowana. W 2017 JN została wykreślona z ewidencji partii.

W wyborach w 2018 Andrzej Zapałowski uzyskał mandat radnego Przemyśla z listy ugrupowania Kukiz’15^[11]. Od stycznia 2019 do czerwca 2020 był wiceprzewodniczącym rady miasta. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 jako przedstawiciel środowisk kresowych^[12] oraz Federacji dla Rzeczypospolitej znalazł się na liście kandydatów Konfederacji^[13], która nie osiągnęła progu wyborczego. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku jako kandydat bezpartyjny był liderem jej listy do Sejmu RP w okręgu krośnieńskim; zdobył 12 579 głosów i nie uzyskał mandatu^[14].

Został również prezesem rzeszowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Geopolitycznego, a także wykładowcą Uniwersytetu Rzeszowskiego i Wyższej Szkoły Prawa i Administracji w Przemyślu^[15].

Życie prywatne

Był żonaty z Ewą, zmarłą w 2006, z którą ma troje dzieci^[16][17].

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2009, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej, został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[18]. W 2017, za zasługi w działalności na rzecz niepodległości i suwerenności Polski oraz respektowania praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, prezydent Andrzej Duda nadał mu Krzyż Wolności i Solidarności^[19].

W 2019 został wyróżniony medalem za zasługi dla Kresów przyznanym przez Stowarzyszenie Kresowian Kędzierzyn-Koźle^[20], a także Medalem „Pro Patria” nadanym przez szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jana Józefa Kasprzyka^[21].

Otrzymał również Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal XXX-lecia Związku Żołnierzy Wojska Polskiego, Krzyż Pamięci Banderowskiego Ludobójstwa, Złoty Medal „Zasłużony dla Obrony Terytorialnej” oraz Odznakę „Za Zasługi dla Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych”^[22].

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-12-25].
• Dr hab. Andrzej Zapałowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-12-25] .
• Artur Brożyniak: Andrzej Tomasz Zapałowski. encysol.pl. [dostęp 2019-07-14].

Linki zewnętrzne

• Andrzej Zapałowski – strona prywatna. [dostęp 2017-12-25].