Andrzej Zięba (matematyk)
 Andrzej Zięba w połowie lat 80. XX wieku | |
| Data i miejsce urodzenia | 28 stycznia 1929 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| prof. dr hab. nauk matematycznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1959 |
| Habilitacja | |
| Profesura | (profesor nadzwyczajny) |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Wydział | |
| Okres zatrudn. | 1959–1975 |
| Odznaczenia | |
 | |
Andrzej Zięba (ur. 28 stycznia 1929 w Sporyszu (obecnie dzielnica Żywca), zm. 8 sierpnia 1986 w Wiedniu) – polski matematyk, astrofizyk, nauczyciel i wykładowca akademicki, absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, związany z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Opolu oraz Uniwersytetem Jagiellońskim.
Życiorys
Ukończył szkołę podstawową w Żywcu, a następnie szkołę średnią. Studiował matematykę na Uniwersytecie Wrocławskim, należąc do uczniów Hugona Steinhausa. Po obronie doktoratu O teorii gier w Instytucie Matematycznym Polskiej Akademii Nauk w 1959 roku podjął pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu, gdzie rok później objął stanowisko dziekana Wydziału Matematyczno-Fizycznego WSP, które pełnił do 1962 roku, zostając jednym z dwóch prorektorów WSP (do 1968 roku). Po odwołaniu ze względów politycznych prof. Maurycego Horna kierował faktycznie opolską uczelnią w okresie od 30 kwietnia do 30 sierpnia 1968 roku[1].
W 1967 roku opublikował swoją głośną pracę pt. Teoria gier różniczkowych, która przyniosła mu rozgłos ogólnoeuropejski. Trzy lata później przeniósł się na Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, gdzie wykładał astrofizykę relatywistyczną i kosmologię. W roku 1971 uzyskał etat w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Do 1975 roku równocześnie pracował na pół etatu w opolskiej WSP. Działał w Stronnictwie Demokratycznym. W latach 80. XX wieku emigrował z Polski, angażując się w pomoc dla NSZZ „Solidarność” przez co był krytykowany przez propagandę PRL-u. Na emigracji wykładał najpierw w Bazylei, a następnie w Wiedniu, gdzie zmarł dość nieoczekiwanie w 1986 roku[2]. Profesor był w roku 1983 współzałożycielem (razem z Zofią Reinbacher) Xięgarni Polskiej w Wiedniu, która rozpowszechniała wydawnictwa emigracyjne (Instytut Literacki, Kontra, Puls, Spotkania, Polonia, Polska Fundacja Kulturalna, Aneks, Veritas, Zeszyty Literackie, Libella, SPK)[3].
Uchodził za wybitną indywidualność naukową. Był szczególnie popularny wśród studentów ze względu na swój bezpośredni stosunek do młodzieży. Wielokrotnie uczestniczył w studenckich rajdach turystycznych. Należał do namiętnych palaczy, a z papierosami nie rozstawał się nawet podczas wykładów[4]. Od 1985 był członkiem Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie[5].
Życie prywatne
Ożenił się w 1952 r. Mieli z żoną czworo dzieci: Macieja, Wojciecha, Hannę i Katarzynę[6].
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ S. Nicieja, Alma Mater Opoliensis. Ludzie, fakty, wydarzenia, Opole 2004, s. 69.
- ↑ S. Nicieja, op. cit., s. 70.
- ↑ PressReader - Angora: 2014-04-27 - Xięgarnia Polska Austria, www.pressreader.com [dostęp 2018-05-25].
- ↑ S. Nicieja, op. cit., s. 69-70.
- ↑ Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 126. docplayer.pl. [dostęp 2016-11-06].
- ↑ Maciej Zięba OP: Mój Wrocław. I wzrastanie w tyglu idei.. 2016-02-28. [dostęp 2021-08-31]. (pol.).
Bibliografia
- S. Nicieja, Alma Mater Opoliensis: ludzie, fakty, wydarzenia, wyd. UO, Opole 2004.
- Konrad Rudnicki. Andrzej Zięba (1929–1986). „Postępy Astronomii”. 1, s. 65, 1987.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Partyzancki
Andrzej Zięba (1929-1987), polski matematyk, nauczyciel i wykładowca akademicki, związany z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Opolu oraz Uniwersytetem Jagiellońskim.