Andrzej Ziabicki

Andrzej Józef Ziabicki (ur. 9 września 1933 w Gdyni[1][2], zm. 14 marca 2019[3]) – polski fizykochemik, badacz polimerów, autor wynalazków, profesor nauk technicznych, w latach 80. działacz ruchu nauki niezależnej.

Życiorys

Po powstaniu warszawskim znalazł się w obozie przejściowym w Pruszkowie, następnie został wywieziony do Niemiec, skąd powrócił do Polski w 1946[4].

Działalność naukowa

W 1953 ukończył chemiczne studia inżynierskie, w 1956 studia magisterskie na Politechnice Wrocławskiej[1]. W latach 1955-1956 pracował jako asystent Pracowni Wymieniaczy Jonowych Instytutu Chemii Organicznej PAN we Wrocławiu[2], w latach 1956-1957 pracował w Instytucie Włókien Syntetycznych i Sztucznych w Gorzowie Wielkopolskim, w latach 1958-1959 w Zakładach Włókien Sztucznych w Gorzowie Wielkopolskim, jako technolog na Wydziale Przędzenia[1][2]. W latach 1959-1967 był pracownikiem Instytutu Chemii Ogólnej w Warszawie, gdzie kierował Pracownią Fizyki Polimerów[2]. W 1960[2] obronił na Politechnice Łódzkiej pracę doktorską O mechanizmie orientacji makrocząsteczek podczas formowania włókien syntetycznych ze stopionych polimerów napisaną pod kierunkiem Eligii Turskiej[5]. W 1965 otrzymał na Politechnice Warszawskiej stopień doktora habilitowanego[2]. Od 1966 pracował równocześnie w Katedrze Biofizyki Uniwersytetu Warszawskiego[2].

Od 1967 był pracownikiem Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN, w 1974 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1988 profesora zwyczajnego[1][2]. Od początku lat 70. współpracował jako konsultant naukowy i techniczny z przemysłem polimerów i włókien chemicznych w USA, Europe Zachodniej, Japonii i Korei Południowej. W latach 1977-1978 i 1981-1982 był profesorem wizytującym na Uniwersytecie Kiotyjskim[1][2].

Należał do Polskiego Towarzystwa Chemicznego (od 1954), Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (od 1970), Polskiego Towarzystwa Fizycznego (od 1979), European Physical Society (od 1979)[1], The Society of Rheology, International Society for Interaction betweenMathematics and Mechanics, Polymer Networks Group[2], International Committe of Rheology (1986–1997)[1]. Był członkiem Komisji Polimerów PAN i Komitetu Mechaniki PAN (1975–1980)[1].

Działalność społeczna

W latach 1944–1948 był członkiem ZHP, w latach 1948-1957 ZMP, w latach 1955–1967 PZPR[4].

We wrześniu 1980 został członkiem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Pracowników Nauki, Techniki i Oświaty (NSZZ PNTiO), wszedł w skład Zarządu Głównego tej organizacji[6], w tym charakterze uczestniczył w zjeździe Międzyzakładowych Komitetów Założycielskich "Solidarności" w dniu 17 września 1980 w Gdańsku[4]. w październiku 1980 został członkiem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, należał do Komisji Zakładowej w IPPT PAN, publikował w „NTO. Informatorze wewnętrznym dla Kół Nauki-Techniki-Oświaty NSZZ „Solidarność” Region Mazowsze"[4]. Od 1980 należał do Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk, był członkiem jego rady w latach 1980-1982[1].

Od 13 grudnia 1981 do 1989 był członkiem Tajnej Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w IPPT PAN[4], w grudniu 1982 został członkiem niezależnej Kasy Pomocy Stypendialnej, w 1983 został członkiem Społecznego Komitetu Nauki, wszedł w skład Rady Ogólnej SKN[7]. Był współautorem rozdziału Nauka i polityka naukowa w Raporcie. Polska 5 lat po sierpniu (1985)[4]. Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu jako ekspert w podzespole ds. nauki, oświaty i postępu technicznego[8].

W latach 1989–1992 i 1996–1999 ponownie był członkiem Rady Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk, a także przewodniczącym Komitetu Polityki Naukowej TPiKN w latach 1989–1992[1]. Od 1989 był członkiem zarządu Fundacji im. Stefana Batorego, w tym w latach 1993–2000 jej wiceprezesem[1]. Był także wiceprezesem Fundacji Młodzieżowej Przedsiębiorczości oraz członkiem Komitetu Doradczego Center for Innovation Policy in Research and Education[1].

Odznaczenia i wyróżnienia

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja IV, wyd. Interpress, Warszawa 2001, s. 1082
  2. a b c d e f g h i j Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. Tom IV. S-Ż, wyd. OPI, Warszawa 2002, s. 850
  3. Zmarł prof. Andrzej Ziabicki. [dostęp 2021-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)].
  4. a b c d e f Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2019-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (31 marca 2019)].
  5. Praca doktorska w Bibliotece Politechniki Łódzkiej
  6. Natalia Jarska Niezależny ruch oświatowy i nauka niezależna 1980-1989, w NSZZ Solidarność. Tom 2. Ruch społeczny, wyd. IPN, Warszawa 2010, s. 150
  7. Natalia Jarska Niezależny ruch oświatowy i nauka niezależna 1980-1989, w NSZZ Solidarność. Tom 2. Ruch społeczny, wyd. IPN, Warszawa 2010, s. 179, 183
  8. Okrągły Stół. Kto jest kim w Polsce. „Solidarność”. Opozycja. Biogramy. Wypowiedzi, wyd. Myśl, Warszawa 1989, s. 233
  9. The Textile Institute Medal and Awards. [dostęp 2019-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-30)].
  10. M.P. z 2001 r. nr 10, poz. 159