Andrzej z Wiślicy
| ||
| Kanonik | ||
| Data śmierci | 1356 | |
| Miejsce pochówku | Awinion | |
| Biskup diecezjalny poznański | ||
| Okres sprawowania | 1347–1348 | |
| Biskup diecezjalny szweryński | ||
| Okres sprawowania | 1348–1356 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Nominacja biskupia | 1347 | |
| Sakra biskupia | ok. 1347 | |
Andrzej z Wiślicy (zm. 1356) – biskup poznański (nominat) i szweryński, dyplomata w służbie Władysława Łokietka i Kazimierza Wielkiego.
Życiorys
Wielokrotnie posłował w imieniu królów polskich do kurii papieskiej w Awinionie. Piastował wiele godności kościelnych, min. był kanonikiem wrocławskim (od 1326), gnieźnieńskim (od 1327) i krakowskim (od 1334). W 1347 został wyznaczony przez papieża Klemensa VI na biskupa poznańskiego, której to funkcji jednak nie objął wskutek przeciwdziałania króla Kazimierza Wielkiego, niechętnego kandydatom papieskim. W związku z tym w roku następnym został mianowany przez papieża biskupem szweryńskim, gdzie sprawnie zarządzał przez następne lata diecezją.
Był także protektorem przyszłego kronikarza Janka z Czarnkowa, który u jego boku osiągał pierwsze godności kościelne oraz wypełniał zadania kancelaryjne i dyplomatyczne.
Bibliografia
- Zofja Kozłowska-Budkowa: Andrzej z Wiślicy (†1356). W: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 108–109.