Andy Ram
.jpg) Wimbledon 2013 | |
| Państwo |  Izrael |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 10 kwietnia 1980 Montevideo |
| Wzrost | 180 cm |
| Masa ciała | 83 kg |
| Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny | 1998 |
| Zakończenie kariery | 2014 |
| Trener | Ronen Moralli |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 187 (14 sierpnia 2000) |
| Wimbledon | 1R (2004) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 19 |
| Najwyżej w rankingu | 5 (7 lipca 2008) |
| Australian Open | W (2008) |
| Roland Garros | SF (2010) |
| Wimbledon | SF (2003) |
| US Open | SF (2009) |
Andy Ram (ur. 10 kwietnia 1980 w Montevideo) – izraelski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w deblu i mikście.
Jego ojciec Ami (zm. w maju 2005) był piłkarzem, zawodnikiem klubu Beitar Jerozolima, matka pracowała jako dentystka dziecięca.
Kariera tenisowa
Karierę zawodową rozpoczął w 1998 roku, a zakończył w 2014 roku[1].
Był tenisistą praworęcznym, wykonującym jednoręczny backhand. W grze pojedynczej pierwszy sukces odniósł w roku 1999, wygrywając rozgrywki z serii ITF Men’s Circuit w Stambule (F3). W sezonie 2000 wygrał turniej tej samej rangi w Mumbaju (F3) oraz odniósł pierwsze zwycięstwo w kategorii ATP Challenger Tour w Denver. Tegoż samego roku wywalczył tytuł ATP Challenger Tour w Bristol, a w sezonie 2006 wygrał rozgrywki ITF Men’s Circuit w Izraelu (F2). Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był w sierpniu 2000, na 187. miejscu.
W grze podwójnej Ram wygrał 19 turniejów rangi ATP World Tour. Większość z nich (15 turniejów) zwyciężył grając w parze z Jonatanem Erlichem. Do największych sukcesów deblowych Izraelczyka zalicza się zwycięstwo w deblowym Australian Open z 2008 roku, w grze wspólnie z Erlichem. W meczu finałowym pokonali francuski duet Arnaud Clément–Michaël Llodra 7:5, 7:6(4). Był również półfinalistą Wimbledonu z 2003 (z Erlichem) oraz US Open z 2009 (z Maksem Mirnym). W roku 2009 doszedł z Mirnym do finału deblowego turnieju ATP World Tour Finals, jednak pojedynek finałowy przegrał z parą Bob Bryan–Mike Bryan 6:7(5), 3:6. Wśród klasyfikacji deblistów najwyższą pozycję rankingową osiągnął w lipcu 2008, zajmując 5. pozycję.
Podczas igrzysk olimpijskich w Atenach (2004) i igrzysk olimpijskich w Londynie (2012) doszedł do ćwierćfinału gry podwójnej startując z Jonatanem Erlichem. W Pekinie (2008) debel Erlich–Ram odpadł w 1. rundzie.
Andy Ram był również dwukrotnym zwycięzcą wielkoszlemowych turniejów w grze mieszanej. Pierwszy triumf odniósł w roku 2006, wygrywając Wimbledon. Partnerką Izraelczyka była Wiera Zwonariowa, a w finale pokonał 6:3, 6:2 parę Venus Williams–Bob Bryan. Drugą wygraną odniósł na French Open 2007, będąc w parze z Nathalie Dechy. W pojedynku finałowym zwyciężyli zespół Katarina Srebotnik–Nenad Zimonjić 7:5, 6:3. Był również finalistą miksta podczas Wimbledonu z 2003 (grał razem z Anastasiją Rodionową) oraz Australian Open z 2009 (z Nathalie Dechy).
Od roku 2000 był regularnym reprezentantem Izraela w Pucharze Davisa. Do największych sukcesów Rama w tej konkurencji zalicza się awans wraz z drużyną (sezon 2008) do grupy światowej, w której gra 16 najlepszych męskich reprezentacji. W roku 2009 doszedł wspólnie z zespołem do półfinału rozgrywek grupy światowej, eliminując Szwecję i Rosję. Rundę o finał Izraelczycy przegrali z późniejszymi triumfatorami imprezy, Hiszpanami.
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (19–18)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 27 lipca 2003 | Indianapolis | Twarda |  Mario Ančić |  Diego Ayala Robby Ginepri | 2:6, 7:6(3), 7:5 |
| Zwycięzca | 2. | 28 września 2003 | Bangkok | Twarda (hala) | Jonatan Erlich |  Andrew Kratzmann Jarkko Nieminen | 6:3, 7:6(4) |
| Zwycięzca | 3. | 12 października 2003 | Lyon | Dywanowa (hala) | Jonatan Erlich |  Julien Benneteau Nicolas Mahut | 6:1, 6:3 |
| Finalista | 1. | 11 stycznia 2004 | Ćennaj | Twarda | Jonatan Erlich |  Rafael Nadal Tommy Robredo | 6:7(3), 6:4, 3:6 |
| Finalista | 2. | 22 lutego 2004 | Rotterdam | Twarda (hala) | Jonatan Erlich | Paul Hanley Radek Štěpánek | 7:5, 6:7(5), 5:7 |
| Zwycięzca | 4. | 10 października 2004 | Lyon | Dywanowa (hala) | Jonatan Erlich |  Jonas Björkman Radek Štěpánek | 7:6(2), 6:2 |
| Zwycięzca | 5. | 20 lutego 2005 | Rotterdam | Twarda (hala) | Jonatan Erlich | Cyril Suk Pavel Vízner | 6:4, 4:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 6. | 19 czerwca 2005 | Nottingham | Trawiasta | Jonatan Erlich | Simon Aspelin Todd Perry | 4:6, 6:3, 7:5 |
| Finalista | 3. | 31 lipca 2005 | Los Angeles | Twarda | Jonatan Erlich | Rick Leach Brian MacPhie | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 4. | 14 sierpnia 2005 | Montreal | Twarda | Jonatan Erlich |  Wayne Black Kevin Ullyett | 7:6(5), 3:6, 0:6 |
| Finalista | 5. | 2 października 2005 | Bangkok | Twarda (hala) | Jonatan Erlich | Paul Hanley Leander Paes | 6:5(5), 1:6, 2:6 |
| Finalista | 6. | 16 października 2005 | Wiedeń | Twarda (hala) | Jonatan Erlich |  Mark Knowles Daniel Nestor | 3:5, 4:5(2) |
| Zwycięzca | 7. | 8 stycznia 2006 | Adelaide | Twarda | Jonatan Erlich | Paul Hanley Kevin Ullyett | 7:6(4), 7:6(10) |
| Finalista | 7. | 26 lutego 2006 | Rotterdam | Twarda (hala) | Jonatan Erlich | Paul Hanley Kevin Ullyett | 6:7(4), 6:7(2) |
| Finalista | 8. | 14 maja 2006 | Rzym | Ceglana | Jonatan Erlich | Mark Knowles Daniel Nestor | 4:6, 7:5, 11–13 |
| Zwycięzca | 8. | 25 czerwca 2006 | Nottingham | Trawiasta | Jonatan Erlich |  Igor Kunicyn Dmitrij Tursunow | 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 9. | 28 sierpnia 2006 | New Haven | Twarda | Jonatan Erlich |  Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski | 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 10. | 1 października 2006 | Bangkok | Twarda (hala) | Jonatan Erlich |  Andy Murray Jamie Murray | 6:2, 2:6, 10–4 |
| Finalista | 9. | 4 marca 2007 | Las Vegas | Twarda | Jonatan Erlich | Bob Bryan Mike Bryan | 6:7(6), 2:6 |
| Finalista | 10. | 18 marca 2007 | Indian Wells | Twarda | Jonatan Erlich | Martin Damm Leander Paes | 4:6, 4:6 |
| Finalista | 11. | 5 sierpnia 2007 | Waszyngton | Twarda | Jonatan Erlich | Bob Bryan Mike Bryan | 6:7(5), 6:3, 7–10 |
| Zwycięzca | 11. | 19 sierpnia 2007 | Cincinnati | Twarda | Jonatan Erlich | Bob Bryan Mike Bryan | 4:6, 6:3, 13–11 |
| Zwycięzca | 12. | 26 stycznia 2008 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jonatan Erlich | Arnaud Clément Michaël Llodra | 7:5, 7:6(4) |
| Zwycięzca | 13. | 23 marca 2008 | Indian Wells | Twarda | Jonatan Erlich | Daniel Nestor Nenad Zimonjić | 6:4, 6:4 |
| Finalista | 12. | 3 sierpnia 2008 | Cincinnati | Twarda | Jonatan Erlich | Bob Bryan Mike Bryan | 6:4, 6:7(2), 7–10 |
| Zwycięzca | 14. | 12 października 2008 | Wiedeń | Twarda (hala) |  Maks Mirny |  Philipp Petzschner Alexander Peya | 6:1, 7:5 |
| Zwycięzca | 15. | 26 października 2008 | Lyon | Dywanowa (hala) | Michaël Llodra | Stephen Huss Ross Hutchins | 6:3, 5:7, 10–8 |
| Finalista | 13. | 22 lutego 2009 | Marsylia | Twarda (hala) | Julian Knowle | Arnaud Clément Michaël Llodra | 3:6, 6:3, 8–10 |
| Finalista | 14. | 22 marca 2009 | Indian Wells | Twarda | Maks Mirny | Mardy Fish Andy Roddick | 6:3, 1:6, 12–14 |
| Zwycięzca | 16. | 6 kwietnia 2009 | Miami | Twarda | Maks Mirny | Ashley Fisher Stephen Huss | 6:7(4), 6:2, 10–7 |
| Finalista | 15. | 16 sierpnia 2009 | Montreal | Twarda | Maks Mirny | Mahesh Bhupathi Mark Knowles | 4:6, 3:6 |
| Finalista | 16. | 29 listopada 2009 | Londyn | Twarda (hala) | Maks Mirny | Bob Bryan Mike Bryan | 6:7(5), 3:6 |
| Finalista | 17. | 14 listopada 2010 | Paryż | Twarda (hala) | Mark Knowles | Mahesh Bhupathi Maks Mirny | 5:7, 5:7 |
| Zwycięzca | 17. | 18 czerwca 2011 | Eastbourne | Trawiasta | Jonatan Erlich |  Grigor Dimitrow Andreas Seppi | 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 18. | 27 sierpnia 2011 | Winston-Salem | Twarda | Jonatan Erlich | Christopher Kas Alexander Peya | 7:6(2), 6:4 |
| Finalista | 18. | 8 stycznia 2012 | Ćennaj | Twarda | Jonatan Erlich | Leander Paes Janko Tipsarević | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 19. | 6 maja 2012 | Belgrad | Ceglana | Jonatan Erlich | Martin Emmrich Andreas Siljeström | 4:6, 6:2, 10–6 |
Gra mieszana (2–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 6 lipca 2003 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Anastasija Rodionowa | Martina Navrátilová Leander Paes | 3:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 1. | 9 lipca 2006 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Wiera Zwonariowa | Venus Williams Bob Bryan | 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 2. | 10 czerwca 2007 | French Open, Paryż | Ceglana | Nathalie Dechy |  Katarina Srebotnik Nenad Zimonjić | 7:5, 6:3 |
| Finalista | 2. | 1 lutego 2009 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Nathalie Dechy | Sania Mirza Mahesh Bhupathi | 3:6, 1:6 |
Przypisy
- ↑ Rafał Smoliński: Paul Capdeville i Andy Ram ogłosili zakończenie zawodowej kariery (wideo) (pol.). sportowefakty.pl, 2014-05-04. [dostęp 2014-05-04].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 31 sierpnia 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 31 sierpnia 2013].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 31 sierpnia 2013].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flaga Finlandii
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
