Andy Selva
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 176 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Andy Selva (ur. 23 maja 1976 w Rzymie) – sanmaryński piłkarz włoskiego pochodzenia występujący na pozycji napastnika, reprezentant San Marino w latach 1998–2016, trener i działacz sportowy.
Włoch z pochodzenia, otrzymanie obywatelstwa San Marino umożliwiło mu pochodzenie dziadka ze strony matki[1][2]. Jeden z nielicznych sanmaryńskich piłkarzy grających przez większość trwania kariery na zawodowym poziomie[3]. Rekordzista pod względem strzelonych bramek w reprezentacji San Marino[2][4]. Nosił pseudonim boiskowy La Belva (z wł. Bestia)[5].
Kariera klubowa
Grę w piłkę nożną rozpoczął w Rzymie w akademii GSD Tor Tre Teste[6][7]. Następnie trenował w szkółce Endas Monti z Rawenny. W 1994 roku zaczął karierę na poziomie seniorskim w amatorskim klubie AS Latina 1932, występującym w grupie G Campionato Nazionale Dilettanti, gdzie w sezonie 1994/95 w 26 meczach zanotował 5 trafień[8]. Latem 1995 roku przeszedł do grającej w tej samej kategorii rozgrywkowej US Civita Castellana, dla której strzelił 10 bramek. W latach 1996–1998 był graczem Fano Calcio (Serie C2), gdzie podpisał pierwszy w pełni zawodowy kontrakt. Od połowy 1998 roku kontynuował karierę w zespołach występujących na poziomie IV i V ligi włoskiej: US Catanzaro, SS Tivoli, San Marino Calcio, AS Maceratese, US Grosseto oraz AC Bellaria Igea Marina[8], w barwach której w sezonie 2002/03 został najlepszym strzelcem grupy D Serie D i wywalczył awans do Serie C2[9][10]. Przed sezonem 2003/04 przeszedł do zespołu SPAL 1907 (Serie C1). Tam rozegrał 51 spotkań, strzelając 22 bramki. W połowie 2005 roku podpisał umowę z Calcio Padova, gdzie w 20 występach zanotował 2 trafienia.
Latem 2006 roku Selva przeszedł do US Sassuolo Calcio[11]. W sezonie 2006/07 wystąpił z tym klubem w fazie play-off, w której zdobył 2 gole w przegranym dwumeczu z Monza Calcio Brianza (1:0, 2:4). W sezonie 2007/08 Sassuolo, prowadzone przez Massimiliano Allegriego, zdobyło Superpuchar Serie C1 (gol Selvy w meczu finałowym) i uzyskało pierwszy w historii awans do Serie B[11][12]. Selva zadebiutował w niej 30 sierpnia 2008 w przegranym 0:1 meczu z Salernitana Calcio 1919. W wyniku kontuzji więzadła krzyżowego przedniego rozegrał w sezonie 2008/09 6 z 42 możliwych meczów ligowych, nie zdobył żadnej bramki[13][14]. W połowie 2009 roku jego umową została rozwiązana za porozumieniem stron[15]. Ogółem rozegrał on dla Sassuolo 53 ligowe spotkania i zdobył 23 gole[15].
W lipcu 2009 roku odszedł do Hellasu Verona (Lega Pro Prima Divisione), gdzie rozpoczął regularne występy[16]. 11 października 2009 w wygranym 3:1 meczu przeciwko AS Adria BAT uzyskał między 53. a 63. minutą hat trick[17][18] i wysunął się na prowadzenie w klasyfikacji strzelców grupy B Lega Pro[19]. 18 października doznał kontuzji mięśnia brzuchatego, która wyeliminowała go z gry na okres dwóch miesięcy[20][21]. Po powrocie do składu w dalszym ciągu narzekał na ból i w wyniku narastającej frustracji popadł w konflikt ze sztabem szkoleniowym i kolegami z drużyny[5]. W sezonie 2010/11, po wygraniu baraży z Sorrento Calcio i Salernitaną Calcio, jego zespół uzyskał promocję do Serie B, jednak władze Hellasu, z powodu uciążliwych powikłań po kontuzji mięśni łydki oraz ponawiającego się bólu mięśni grzbietu, zdecydowały się nie przedłużać z nim umowy[16][22]. Zainteresowanie pozyskaniem go wyraziły inne kluby Lega Pro Prima Divisione: Piacenza Calcio oraz Taranto FC 1927[23].
W październiku 2011 roku Selva został zawodnikiem FC Fidene (Serie D), dla którego zdobył w 26 meczach 6 bramek[24][25]. W styczniu 2012 roku wstępnie porozumiał się w sprawie kontraktu z sanmaryńskim zespołem SP La Fiorita[26]. Zgodnie z ustaleniami miał on zostać graczem tego klubu po ustąpieniu dolegliwości zdrowotnych po przebytych urazach[27]. Do tego czasu grał w FC Fidene oraz amatorskiej drużynie z Anglii Dynamo ASA, łącząc grę w piłkę nożną z pracą zawodową[28]. 2 lutego 2013 Selva zadebiutował w barwach SP La Fiorita w Campionato Sammarinese w wygranym 3:2 meczu z SP Domagnano[29][30]. W lipcu tego samego roku po raz pierwszy wystąpił w europejskich pucharach w dwumeczu przeciwko Valletta FC (0:3 i 0:1) w eliminacjach Ligi Europy 2013/14[31][32]. Wkrótce po tym odszedł z zespołu i przez trzy miesiące pozostawał bez pracodawcy[33].
W okresie od października 2013 do stycznia 2014 Selva był zawodnikiem występującego w Serie D klubu ASD Anziolavinio[34]. Od lutego 2014 roku ponownie grał w SP La Fiorita[35]. W sezonach 2013/2014, 2016/17 oraz 2017/18 wywalczył z tym zespołem tytuł mistrzowski a także dwukrotnie zdobył Puchar San Marino (2015/16, 2017/18). W kwietniu 2017 roku, podczas meczu ligowego przeciwko AC Juvenes/Dogana (2:1), przy próbie przyjęcia piłki doznał zerwania ścięgna Achillesa[2][36]. Jego rekonwalescencja trwała ponad 7 miesięcy. W czerwcu 2018 roku, po odpadnięciu z kwalifikacji Ligi Mistrzów 2018/19 z Lincoln Red Imps FC (0:2), ogłosił zakończenie gry w piłkę nożną[37][38]. 26 lipca 2018 rozegrał ostatni w karierze mecz przeciwko FK Spartaks Jurmała (0:6) w eliminacjach Ligi Europy[39].
Kariera reprezentacyjna
W 1997 roku, za namową dziadka, Selva uzyskał sanmaryński paszport i zgłosił w FSGC chęć gry w reprezentacji tego kraju[26]. 9 września 1997 zadebiutował w kadrze San Marino U-21 w spotkaniu przeciwko Turcji w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy 1998. W zakończonym porażką 1:4 meczu zdobył honorową bramkę dla swojej drużyny[31]. San Marino zakończyło kwalifikacje na ostatnim miejscu w grupie, przegrywając wszystkie 8 spotkań[40]. Po zakończeniu tej kampanii eliminacyjnej FSGC, z powodu trudnej sytuacji kadrowej, czasowo zawiesiła funkcjonowanie drużyn młodzieżowych[41].
Nie obchodzi mnie, że nie jesteśmy najlepszą drużyną na świecie. Zawsze czuję mrowienie, kiedy wchodzę na murawę i słyszę hymn narodowy. Jest to dla mnie powód do dumy.
10 października 1998 Selva zadebiutował w seniorskiej reprezentacji San Marino w meczu przeciwko Izraelowi (0:5) w ramach kwalifikacji do Mistrzostw Europy 2000. Było to również pierwsze spotkanie Giampaolo Mazzy w roli selekcjonera[42]. 14 października w meczu przeciwko Austrii (1:4) strzelił pierwszą bramkę w drużynie narodowej, pokonując w 81. minucie z rzutu karnego Franza Wohlfahrta. 28 kwietnia 2004 w towarzyskim meczu z Liechtensteinem (1:0) w Serravalle zdobył z rzutu wolnego zwycięskiego gola[43], który pozwolił reprezentacji San Marino odnieść jedyne dotychczas zwycięstwo[44]. Od tego spotkania pełnił on również funkcję kapitana zespołu. W listopadzie 2013 roku, miesiąc po rezygnacji Giampaolo Mazzy ze stanowiska selekcjonera[45], Selva ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej, jednak ostatecznie wycofał się z tej decyzji[46]. W październiku 2016 roku zaliczył ostatni występ w drużynie narodowej w spotkaniu z Norwegią (1:4) w kwalifikacjach Mistrzostw Świata 2018.
Uznawany jest za najbardziej zasłużonego dla reprezentacji piłkarza w historii[47][48]. W 73 występach zdobył 8 bramek, co czyni go najskuteczniejszym graczem w historii reprezentacji[4]. Do 2012 roku był jedynym zawodnikiem, który strzelił dla San Marino więcej niż jednego gola; obecnie dzieli to miano z Manuelem Maranim[49]. W latach 2015–2022 był zawodnikiem z największą liczbą występów w drużynie narodowej.
Mecze w reprezentacji
Kariera trenerska
W sierpniu 2018 roku objął posadę trenera reprezentacji San Marino U-17[50]. W 2020 roku został szkoleniowcem klubu SS Pennarossa.
Działacz sportowy
Od 2014 roku pełni funkcję prezesa organizacji Associazione Sammarinese Calciatori, która zajmuje się ochroną praw i interesów sanmaryńskich piłkarzy[2]. W 2015 roku reprezentował zawodników w konflikcie z FSGC, podczas którego domagali się oni podniesienia gratyfikacji i grozili bojkotem meczu ze Słowenią[51].
Życie prywatne
Selva urodził się w Rzymie, gdzie wychowywał się i rozpoczynał grę w piłkę nożną. Jego rodzice posiadają wyłącznie paszport włoski. Jego dziadek ze strony matki był Sanmaryńczykiem, przez co mógł on otrzymać obywatelstwo[San Marino[1]. Jest kibicem klubu AS Roma[52].
Sukcesy
- US Sassuolo Calcio
- Superpuchar Serie C1: 2008
- SP La Fiorita
- mistrzostwo San Marino: 2013/2014, 2016/17, 2017/18
- Puchar San Marino: 2015/16, 2017/18
Przypisy
- ↑ a b Le schede di Hellastory – Andy Selva. hellastory.net. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ a b c d Andy Selva, la leggenda del calcio di San Marino. footballpills.com. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ England prepare to face the team for whom the result does not matter. theguardian.com. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
- ↑ a b San Marino – Record International Players. rsssf.com. [dostęp 2019-01-22]. (ang.).
- ↑ a b Selva, polemiche e liti l’addio è più vicino. tggialloblu.it. [dostęp 2022-04-14]. (wł.).
- ↑ Romano e romanista, idolo Totti. Ma ho San Marino nel cuore... Selva, il re de La Serenissima si racconta. gianlucadimarzio.com. [dostęp 2022-04-16]. (wł.).
- ↑ Fuga di "piedi": Pucciarelli dalla Tor Tre Teste allo stage col Barcellona. notiziariocalcio.com. [dostęp 2022-01-15]. (wł.).
- ↑ a b San Marino: Andy Selva si ritira. Grazie di tutto, leggenda. sportinromagna.it. [dostęp 2022-04-14]. (wł.).
- ↑ Italia - Serie D: Toposcores. albi-giochi.com. [dostęp 2019-01-19]. (wł.).
- ↑ Calcio Dilettanti: Il Ravenna va in C2. Il Bellaria ai play off. newsrimini.it. [dostęp 2019-01-19]. (wł.).
- ↑ a b Andy Selva star degli esordi di Max Allegri per la rosa. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2019-01-19]. (wł.).
- ↑ SPAL – Sassuolo, Max Allegri e Selva doppi ex della sfida. modenasportiva.it. [dostęp 2022-04-15]. (wł.).
- ↑ La scheda di Andy Selva. hellastory.net. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Sassuolo Calcio: Andy Selva sarà operato il 29; intervento anche per Girelli. sassuolo2000.it. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ a b Ecco "Selva la Belva" sarà lui il bomber della risalita?. hellastory.net. [dostęp 2019-01-19]. (wł.).
- ↑ a b Vita da ex – Andy Selva. hellasnews.it. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Hellas Verona – AS Andria BAT 3-1. hellasverona.it. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Hellas Verona FC – AS Andria BAT. wyniki.interia.pl. [dostęp 2019-01-18]. (pol.).
- ↑ Selva, gli applausi valgono doppio. larena.it. [dostęp 2019-01-23]. (wł.).
- ↑ Apprensione Hellas: Selva resta un rebus. larena.it. [dostęp 2019-01-23]. (wł.).
- ↑ Verona: Selva alza la voce "Macché rinforzi, bastiamo noi". calciofoggia.it. [dostęp 2019-01-23]. (wł.).
- ↑ Scadenze di contratto: Cangi verso il rinnovo, Selva al saluti. tuttohellasverona.it. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Due big di Lega Pro su Andy Selva. tuttohellasverona.it. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Najlepszy strzelec San Marino znalazł nowy klub. eurofutbol.pl. [dostęp 2019-01-18]. (pol.).
- ↑ Il Fidene tenta la scalata con Andy Selva e Mattia Biso. notiziariocalcio.com. [dostęp 2019-01-23]. (wł.).
- ↑ a b Andy Selva - il bomber di provincia eroe di San Marino. sportellate.it. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Andy Selva giocherà con La Fiorita. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Lewandowski kontra anonim. Jak strzelają w reprezentacji?. sport.tvn24.pl. [dostęp 2019-01-19]. (pol.).
- ↑ Andy Selva torna in campo con La Fiorita. tuttohellasverona.it. [dostęp 2019-01-23]. (wł.).
- ↑ La Fiorita vs. Domagnano 3 - 2, [w:] baza Soccerway (protokoły meczowe) [online] [dostęp 2019-01-18] .
- ↑ a b Andy Selva – Profile. uefa.com. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
- ↑ 2013/2014 UEFA Europa League – Matches. uefa.com. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
- ↑ AIC, l’elenco dei calciatori senza contratto. tuttomercatoweb.com. [dostęp 2019-01-21]. (wł.).
- ↑ Andy Selva, inizia una nuova avventura. tuttohellasverona.it. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Andy Selva torna in campo con La Fiorita. tuttohellasverona.it. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ San Marino: Grave infortunio per il capitano Andy Selva. giornalesm.com. [dostęp 2022-04-16]. (wł.).
- ↑ Andy Selva dice basta. San Marino perde il suo recordman. tuttomercatoweb.com. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Andy Selva ha detto stop, finisce la carriera di un calciatore infinito. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Andy Selva in lacrime: "Saluto e ringrazio tutti questa è stata la mia ultima partita da calciatore". smtvsanmarino.sm. [dostęp 2022-04-16]. (wł.).
- ↑ European U-21 Championship 1998. rsssf.com. [dostęp 2019-01-20]. (ang.).
- ↑ Tomasz Lipiński. Z jednym zawodowcem. „Tygodnik Piłka Nożna”. 36/2002 (1524). s. 26–27. ISSN 0137-4710. (pol.).
- ↑ Mazza still the man for San Marino: 14 years and counting for Europe’s longest-serving international boss. dailymail.co.uk. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
- ↑ Anh – San Marino: Khi kế toán, công nhân và thợ sửa bóng đèn đá bóng. xaluan.com. [dostęp 2019-01-18]. (wiet.).
- ↑ Selva the saviour for San Marino. uefa.com. [dostęp 2022-04-16]. (ang.).
- ↑ Headache over! Think your manager is bad? San Marino boss Mazza resigns after earning just one point in 15 years. dailymail.co.uk. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
- ↑ England vs San Marino: Who are Roy Hodgson and the Three Lions facing at Wembley?. independent.co.uk. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
- ↑ Andy Selva, el héroe del balompié sanmarinense. vavel.com. [dostęp 2022-04-16]. (hiszp.).
- ↑ Ziarno wśród plew – Andy Selva. czasfutbolu.pl. [dostęp 2022-04-14]. (pol.).
- ↑ San Marino – rywal reprezentacji Polski. nofootballnofun.blox.pl. [dostęp 2019-01-18]. (pol.).
- ↑ Calcio: Andy Selva allenerà U17, Pietro Rossi l'U19. libertas.sm. [dostęp 2022-04-16]. (wł.).
- ↑ San Marino: Scioperano i nazionali: ”Poco più di 100 euro a partita non ci basta più, quando qui in Fed arrivano milioni”. giornalesm.com. [dostęp 2022-04-16]. (wł.).
- ↑ Najlepszy pośród najgorszych – historia Andy’ego Selvy. piotrborkowski.wordpress.com. [dostęp 2022-04-14]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Andy Selva w bazie 90minut.pl
- A. Selva, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [online] [dostęp 2022-04-14] .
- Andy Selva, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2022-04-14] .
- Andy Selva w bazie Eu-Football.info (ang.)
- Andy Selva w bazie National Football Teams (ang.)
- Andy Selva w bazie Scoresway (ang.)
- Andy Selva w bazie TuttoCalciatori.Net (wł.)
- Andy Selva w bazie CarriereCalciatori.it (wł.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Autor: Derived from image:soccer ball.svg, this version made by User:Ed g2s., Licencja: CC0
A soccer ball with shade.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Ta grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape przez ed g2s (dyskusja), a następnie ręcznie zedytowana, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Yellow card (association football).
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Ed g2s (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Red card (football).
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Liechtenstein
Flag of Albania
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Flaga Finlandii
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor: Adzio92, Licencja: CC BY-SA 3.0
Andy Selva in Warsaw before match against Poland in FIFA World Cup qualification 2014.