Angélique Kidjo
![]() | |
Imię i nazwisko | Angélique Kpasseloko Hinto Hounsinou Kandjo Manta Zogbin Kidjo |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 14 lipca 1960 |
Gatunki | |
Zawód | wokalistka |
Wydawnictwo | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() | |
Strona internetowa |
Angélique Kidjo, właśc. Angélique Kpasseloko Hinto Hounsinou Kandjo Manta Zogbin Kidjo (ur. 14 lipca 1960 w Kotonu) – benińska piosenkarka tworząca muzykę będącą połączeniem popu i tradycyjnych pieśni afrykańskich, ambasador dobrej woli UNICEF[1].
Życiorys
W 1982 wyjechała do Paryża, gdzie występowała w chórkach. Do zespołu Pili Pili zaprosił ją pianista jazzowy – Jasper van ’t Hof i zaangażował jako wokalistkę. Na scenie występowała m.in. z Vernonem Reidem, Buddym Guyem. Wśród artystów, z którymi nagrywała lub koncertowała są Carlos Santana, Dave Matthews Band, Peter Gabriel, Bono, Herbie Hancock, Cassandra Wilson, Vernon Reid i Annie Lennox. Uważana za „Pierwszą divę Afryki”, chociaż mieszka w Nowym Jorku.
Uważa się, że Angélique Kidjo jest uosobieniem wszystkiego co najlepsze w muzyce i kulturze Afryki, jest bodaj najsłynniejszą muzyczną ambasadorką i ikoną współczesnej world music. Jej płyta (Õÿö, 2010), została nominowana (2011) do nagrody Grammy w kategorii najlepszy album gatunku. Repertuar większości nagranych przez nią płyt tworzą utwory będące połączeniem popu i pieśni afrykańskich.
Artystka była jedną z głównych gwiazd ceremonii otwarcia piłkarskich mistrzostw świata w RPA w 2010. Angélique Kidjo od 2002 jest ambasadorem dobrej woli UNICEF i jedną z pierwszych gwiazd, której Marcus Miller zaproponował udział w widowisku „Marcus+”.
W sierpniu 2011 miała być gościem Marcusa Millera podczas koncertu „Solidarity of Art” w Gdańsku obok takich gwiazd jak Trilok Gurtu, Leszek Możdżer, Tomasz Stańko, Edmar Castaneda i orkiestry Sinfonia Varsovia.
W 1998 nagrała jedną z dwóch głównych piosenek do disneyowskiego filmu Król Lew 2 – We Are One. Za album Djin Djin Angélique Kidjo otrzymała w 2008 nagrodę Grammy[2].
Jest założycielką fundacji wspierającej edukację dziewcząt – The Batonga Foundation.
Odznaczenia
- Komandor Orderu Narodowego Beninu – 2008[3]
- Oficer Orderu Sztuki i Literatury – 2011, Francja[4]
- Złoty Medal Prezydenta Republiki Włoskiej – 2008, Włochy[4]
Dyskografia
- Pretty
- 1990 – Parakou
- 1991 – Logozo
- 1994 – Ayé
- 1996 – Wombo Lombo
- 1996 – Fifa
- 1998 – Oremi
- 2001 – Keep On Moving: The Best of Angelique Kidjo
- 2002 – Black Ivory Soul
- 2004 – Oyaya!
- 2007 – Djin Djin (Grammy for Best World Music Album)
- 2010 – Oyo – nominowana do nagrody Grammy za najlepszy album gatunku
- 2012 – Spirit Rising
- 2014 – EVE (Grammy for Best World Music Album)
Przypisy
- ↑ UNICEF: International Goodwill Ambassadors who served in 2005 (ang.). unicef.org. [dostęp 2012-11-13].
- ↑ Marek Dusza. Brzmienia prosto z Afryki. „Rzeczpospolita”. Czwartek, 17 kwietnia 2008 roku. 91 (7992). s. A19.
- ↑ Oxfam International – Angélique Kidjo. oxfam.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-25)]. (ang.) [dostęp 2012-09-29]
- ↑ a b Angélique Kidjo – Career. angelique.kidjo.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-05)]. (ang.) [dostęp 2012-09-29]
Bibliografia
- Oxfam International – Angélique Kidjo. oxfam.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-25)]. (ang.) [dostęp 2012-09-29]
Linki zewnętrzne
- Marcus+ Festival Solidarity Of Arts. solidarityofarts.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-15)].
Media użyte na tej stronie
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .
Autor: Henryk Kotowski Kotoviski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Angelique Kidjo from Benin performing in Warszawa on April 21, 2008
Baretka Komandora Narodowego Orderu Dahomeju