Angelo Sodano

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	15 stycznia 1978
Miejscowość	Asti
Konsekrator	Antonio Samorè
Współkonsekratorzy	Agostino Casaroli; Vito Nicola Cavanna
Konsekrowani biskupi
Juan Bautista Herrada Armijo	17 kwietnia 1982
Francisco Javier Prado Aránguiz	2 września 1984
Sebastian Kräuter	28 kwietnia 1990
Petru Gherghel	1 maja 1990
Mario Rizzi	20 kwietnia 1991
Lorenzo Baldisseri	7 marca 1992
Adriano Bernardini	15 listopada 1992
André Dupuy	6 stycznia 1993
Domenico De Luca	3 lipca 1993
Renzo Fratini	2 października 1993
Francisco-Javier Lozano	25 lipca 1994
Giuseppe Lazzarotto	7 października 1994
Luigi Ventura	29 kwietnia 1995
Juliusz Janusz	8 maja 1995
Christophe Pierre	24 września 1995
Antonio Sozzo	14 października 1995
Antonio Lucibello	4 listopada 1995
Gianni Danzi	24 maja 1996
Emil Paul Tscherrig	27 czerwca 1996
Silvano Tomasi	17 sierpnia 1996
Aldo Cavalli	26 sierpnia 1996
Edward Adams	23 października 1996
Hans Schwemmer	21 września 1997
Leonardo Sandri	11 października 1997
Luigi Gatti	29 sierpnia 1998
Giuseppe Pittau	26 września 1998
Nikola Eterović	10 lipca 1999
Luigi Bonazzi	26 sierpnia 1999
Orlando Antonini	11 września 1999
Angelo Mottola	21 września 1999
Mario Zenari	25 września 1999
Mario Roberto Cassari	16 października 1999
Joseph Chennoth	30 października 1999
Antonio Mennini	12 września 2000
Alfonso Badini Confalonieri	31 stycznia 2001
Giuseppe De Andrea	20 września 2001
Ivan Jurkovič	6 października 2001
Giovanni Angelo Becciu	1 grudnia 2001
Ivo Scapolo	12 maja 2002
Zbigniew Kiernikowski	20 maja 2002
Dominique Mamberti	3 lipca 2002
Antonio Arcari	20 września 2003
Eliseo Ariotti	5 października 2003
Carlo Liberati	10 stycznia 2004
Anselmo Guido Pecorari	11 stycznia 2004
Renato Boccardo	24 stycznia 2004
Velasio De Paolis	21 lutego 2004
Paul Gallagher	13 marca 2004
Raffaello Funghini	25 marca 2004
Mario Giordana	29 maja 2004
Andrés Carrascosa Coso	7 października 2004
Martin Vidović	21 listopada 2004
Jerzy Maculewicz	14 maja 2005
Giambattista Diquattro	4 czerwca 2005
Michael Blume	30 września 2005
Nicola Girasoli	11 marca 2006
Nikolaus Messmer	2 czerwca 2006
Athanasius Schneider	2 czerwca 2006
Leopoldo Girelli	17 czerwca 2006
Gianfranco Gardin	26 sierpnia 2006
James Green	6 września 2006
Janusz Kaleta	23 listopada 2006
Santo Gangemi	17 marca 2012
Współkonsekrowani biskupi
John Bukovsky	13 października 1990
Crescenzio Sepe	26 kwietnia 1992
Antonio Franco	26 kwietnia 1992
Carlo Maria Viganò	26 kwietnia 1992
Luigi Travaglino	26 kwietnia 1992
Enzo Dieci	26 kwietnia 1992
Tadeusz Rakoczy	26 kwietnia 1992
Tadeusz Pieronek	26 kwietnia 1992
James Michael Harvey	19 marca 1998
Stanisław Dziwisz	19 marca 1998
Piero Marini	19 marca 1998
Fernando Filoni	19 marca 2001
Henryk Józef Nowacki	19 marca 2001
Timothy Broglio	19 marca 2001
Domenico Sorrentino	19 marca 2001
Tomasz Peta	19 marca 2001
Marcelo Sánchez Sorondo	19 marca 2001
Marc Ouellet	19 marca 2001
Giampaolo Crepaldi	19 marca 2001
Đura Džudžar	19 marca 2001
Savio Hon Tai-Fai	5 lutego 2011
Marcello Bartolucci	5 lutego 2011
Celso Morga Iruzubieta	5 lutego 2011
Antonio Filipazzi	5 lutego 2011
Edgar Peña Parra	5 lutego 2011

Angelo Sodano
	Kardynał biskup
	(c) Centro Televisivo Vaticano, CC BY 3.0; Angelo Sodano (2016)
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5	Ut unum sint; Aby byli jedno
Kraj działania	Chile, Watykan
Data i miejsce urodzenia	23 listopada 1927 ; Isola d’Asti
Data i miejsce śmierci	27 maja 2022 ; Rzym
Miejsce pochówku	Katedra w Asti
	Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania	2005–2019
	Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania	1991–2006
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	23 września 1950
Nominacja biskupia	30 listopada 1977
Sakra biskupia	15 stycznia 1978
Kreacja kardynalska	28 czerwca 1991; Jan Paweł II
Kościół tytularny	bazylika św. Franciszki Rzymianki w Rzymie
	Odznaczenia

Kardynał Sodano podczas spotkania z sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych Condoleezą Rice

Angelo Sodano (ur. 23 listopada 1927 w Isola d’Asti, zm. 27 maja 2022 w Rzymie^[1]) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii i prawa kanonicznego, dyplomata watykański, arcybiskup, nuncjusz apostolski w Chile w latach 1978–1988, kardynał od 1991 (najpierw w stopniu prezbitera, w 1994 promowany do stopnia biskupa), sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej w latach 1991–2006, dziekan Kolegium Kardynalskiego w latach 2005–2019, od 2019 emerytowany dziekan Kolegium Kardynalskiego^[2].

Życiorys

Urodził się w Isola d’Asti, w Piemoncie, w północnych Włoszech. Jego ojciec sprawował mandat deputowanego do włoskiego parlamentu.

Angelo Sodano studiował w seminarium w Asti i tamże 23 września 1950 został wyświęcony na kapłana. Uzyskał doktoraty z teologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim i z prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim. Ukończył również Papieską Akademię Kościelną (watykańską szkołę dyplomacji).

Pracował w Asti do 1959 jako wykładowca i duszpasterz młodzieży. W 1959 został zaproszony do Watykanu przez arcybiskupa Angela Dell’Acquę. W 1962 już jako dyplomata otrzymał nominację na zagraniczną placówkę, był kolejno sekretarzem nuncjatur w Ekwadorze, Urugwaju, Chile. W 1968 wrócił do Watykanu, gdzie przez prawie 10 lat pracował w Radzie Publicznych Spraw Kościoła. Otrzymał honorowe tytuły nadzwyczajnego tajnego szambelana (1962) i kapelana Jego Świątobliwości (1963).

30 listopada 1977 został mianowany arcybiskupem tytularnym Nova Caesaris i nuncjuszem apostolskim w Chile. Sakrę biskupią przyjął 15 stycznia 1978 w Asti z rąk kardynała Antonia Samore. W maju 1988 przeszedł na stanowisko sekretarza Rady Spraw Publicznych Kościoła, a po reorganizacji Kurii Rzymskiej pełnił funkcję sekretarza sekcji kontaktów z państwami w Sekretariacie Stanu; stał również na czele Papieskiej Komisji ds. Rosji. Reprezentował Watykan na spotkaniach ministrów spraw zagranicznych państw-stron Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy Europejskiej w Wiedniu, Kopenhadze, Nowym Jorku i Paryżu^[3].

Po przejściu kardynała Agostina Casaroliego w stan spoczynku objął 1 grudnia 1990 stanowisko prosekretarza stanu. Po nominacji kardynalskiej (czerwiec 1991) został pełnoprawnym sekretarzem stanu. Wyniesiony do godności kardynała 28 czerwca 1991 przez papieża Jana Pawła II, otrzymał tytuł prezbitera S. Maria Nuova. Wielokrotnie reprezentował papieża na uroczystościach religijnych i rocznicowych w charakterze legata lub specjalnego wysłannika, m.in. na uroczystościach 1000-lecia archidiecezji gnieźnieńskiej w marcu 2000. Pełnił funkcję prezydenta-delegata na IV konferencji generalnej Episkopatów Latynoamerykańskich w Santo Domingo (Dominikana) w październiku 1992. W styczniu 1994 został promowany na kardynała biskupa, otrzymał podmiejską stolicę biskupią Albano.

W 1997 r. jako wysłannik papieża Jana Pawła II przewodniczył uroczystościom pogrzebowym Matki Teresy z Kalkuty.

Wraz ze śmiercią Jana Pawła II (2 kwietnia 2005) utracił stanowisko sekretarza stanu, ale został ponownie mianowany przez kolejnego papieża Benedykta XVI. Przed konklawe w 2005 wymieniany był jako jeden z papabili. 27 kwietnia 2005 został dziekanem kolegium kardynalskiego i trzy dni później otrzymał związaną z tym stanowiskiem podmiejską diecezję Ostii (kardynałem biskupem Ostii był przed wyborem na papieża Joseph Ratzinger). 21 grudnia 2019 zakończył decyzją Franciszka pełnić funkcję dziekana kolegium kardynalskiego i odtąd nosi tytuł emerytowanego dziekana kolegium kardynalskiego.

22 czerwca 2006 papież Benedykt XVI przyjął rezygnację kardynała Sodano z funkcji sekretarza stanu (złożoną ze względu na podeszły wiek) i mianował na jego miejsce kardynała Tarcisia Bertone, który objął nowy urząd 15 września 2006. 23 listopada 2007 w związku z ukończeniem 80 lat Angelo Sodano utracił prawo udziału w konklawe.

18 kwietnia 2010 jako osobisty wysłannik papieża Benedykta XVI miał przewodniczyć uroczystościom pogrzebowym polskiej pary prezydenckiej Lecha i Marii Kaczyńskich. Jednak jego przylot został odwołany z powodu obecności wulkanicznego pyłu nad Europą.

21 grudnia 2019 papież Franciszek przyjął rezygnację kardynała Sodano z funkcji dziekana Kolegium Kardynalskiego. Jego następca – kardynał Giovanni Battista Re – został wybrany po raz pierwszy według nowych zasad na 5-letnią kadencję z możliwością jej przedłużenia^[4].

Zmarł 27 maja 2022 w rzymskiej klinice z powodu choroby COVID-19^[5]^[6]. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 31 maja 2022 w bazylice św. Piotra na Watykanie^[7]^[8]. 1 czerwca 2022 został pochowany w katedrze w Asti^[9].

Odznaczenia i tytuły

Został odznaczony m.in. Orderem Zasługi Republiki Włoskiej, Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2006)^[10], Orderem Annuncjaty (2002)^[11] oraz słowackim Orderem Podwójnego Białego Krzyża I klasy (1997)^[12].

W 2003 został mianowany doktorem honoris causa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego^[13].

Przypisy

↑ akr//now (źródło: PAP): Nie żyje kardynał Angelo Sodano. Bliski współpracownik św. Jana Pawła II miał 94 lata. tvn24.pl, 2022-05-27. [dostęp 2022-05-27].
↑ Kard. Angelo Sodano zrezygnował z funkcji dziekana Kolegium Kardynalskiego. ekai.pl. [dostęp 2019-12-21]. (pol.).
↑ Doktorzy Honoris Causa. uksw.edu.pl. [dostęp 2010-08-27].
↑ Papież przyjął rezygnację kard. Angelo Sodano, wiadomosci.wp.pl [dostęp 2020-01-07] (pol.).
↑ Michał Wilgocki: Nie żyje kardynał Angelo Sodano. wyborcza.pl, 2022-05-28. [dostęp 2022-05-28].
↑ Źródło: PAP, "Corriere della Sera", KAI: Angelo Sodano nie żyje. Kardynał był bliskim współpracownikiem Jana Pawła II. wiadomosci.onet.pl, 2022-05-28. [dostęp 2022-05-28].
↑ Funerali del Cardinale Angelo Sodano, Vatican.va [dostęp 2022-05-31] (wł.).
↑ Cardinal Sodano's love for Christ and His Church recalled at funeral Mass – Vatican News, vaticannews.va, 31 maja 2022 [dostęp 2022-05-31] (ang.).
↑ Asti dà l'ultimo saluto al cardinale Angelo Sodano, Gazzetta D'Asti, 1 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-01] (wł.).
↑ M.P. z 2007 r. nr 4, poz. 28.
↑ L’ordine Supremo della Santissima Annunziata e l’ordine dei Santi Maurizio e Lazzaro: Profili di compatibilità con il regime repubblicano e l’attuale disciplina dell’uso delle onorificenze in Italia (I).. docelinajes.org.
↑ Prezident SR – Štátne vyznamenania udelené v rokoch 1993–1998. web.archive.org, 2005-10-29. [dostęp 2019-09-15].
↑ Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. uksw.edu.pl. [dostęp 2017-11-21]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Nota biograficzna na stronie Stolicy Apostolskiej
Angelo Sodano w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2015-05-11]
Angelo Sodano w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2011-07-10]

[1] r//now (źródło: PAP): Nie żyje kardynał Angelo Sodano. Bliski współpracownik św. Jana Pawła II miał 94 lata. tvn24.pl, 2022-05-27. [dostęp 2022-05-27].

[2] Kard. Angelo Sodano zrezygnował z funkcji dziekana Kolegium Kardynalskiego. ekai.pl. [dostęp 2019-12-21]. (pol.).

[uksw.edu.pl-3] Doktorzy Honoris Causa. uksw.edu.pl. [dostęp 2010-08-27].

[4] Papież przyjął rezygnację kard. Angelo Sodano, wiadomosci.wp.pl [dostęp 2020-01-07] (pol.).

[5] Michał Wilgocki: Nie żyje kardynał Angelo Sodano. wyborcza.pl, 2022-05-28. [dostęp 2022-05-28].

[6] Źródło: PAP, "Corriere della Sera", KAI: Angelo Sodano nie żyje. Kardynał był bliskim współpracownikiem Jana Pawła II. wiadomosci.onet.pl, 2022-05-28. [dostęp 2022-05-28].

[7] Funerali del Cardinale Angelo Sodano, Vatican.va [dostęp 2022-05-31] (wł.).

[8] Cardinal Sodano's love for Christ and His Church recalled at funeral Mass – Vatican News, vaticannews.va, 31 maja 2022 [dostęp 2022-05-31] (ang.).

[9] Asti dà l'ultimo saluto al cardinale Angelo Sodano, Gazzetta D'Asti, 1 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-01] (wł.).

[10] M.P. z 2007 r. nr 4, poz. 28.

[11] L’ordine Supremo della Santissima Annunziata e l’ordine dei Santi Maurizio e Lazzaro: Profili di compatibilità con il regime repubblicano e l’attuale disciplina dell’uso delle onorificenze in Italia (I).. docelinajes.org.

[12] Prezident SR – Štátne vyznamenania udelené v rokoch 1993–1998. web.archive.org, 2005-10-29. [dostęp 2019-09-15].

[13] Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. uksw.edu.pl. [dostęp 2017-11-21]. (pol.).

[14] w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[A]

Delegaci apostolscy	Celestino del Frate (1882–1883) Pietro Monti (1903–1907)
Internuncjusz apostolski	Enrico Sibilia (1908–1914)
Nuncjusze apostolscy	Sebastiano Nicotra (1916–1918) Benedetto Aloisi Masella (1919–1927) Ettore Felici (1927–1938) Aldo Laghi (1938–1942) Maurilio Silvani (1942–1946) Mario Zanin (1947–1953) Sebastiano Baggio (1953–1959) Opilio Rossi (1959–1961) Gaetano Alibrandi (1961–1963) Egano Righi-Lambertini (1963–1967) Carlo Martini (1967–1970) Sotero Sanz Villalba (1970–1977) Angelo Sodano (1977–1988) Giulio Einaudi (1988–1992) Piero Biggio (1992–1999) Luigi Ventura (1999–2001) Aldo Cavalli (2001–2007) Giuseppe Pinto (2007–2011) Ivo Scapolo (2011–2019) Alberto Ortega Martín (od 2019)

Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1551–1644)	Girolamo Dandini (1551–1555) Carlo Borromeo (1560–1565) Tolomeo Gallio (1565–1566) Girolamo Rusticucci (1566–1572) Tolomeo Gallio (1572–1585) Decio Azzolini (1585–1587) Antonio Maria Graziani (1587–1590) Giovanni Andrea Caligari (1590–1591) Pierbenedetto Peretti (1592–1593) Pietro Aldobrandini i Cinzio Passeri Aldobrandini (1593–1605) Roberto Ubaldini (1605) Erminio Valenti (1605) Lanfranco Margotti (1605–1611) i Martino Malacrida (1605–1608) Porfirio Feliciani (1611–1621) i Giovanni Battista Perugini (1611–1614) Giovanni Battista Agucchi (1621–1623) Lorenzo Magalotti (1623–1628) Lorenzo Azzolini (1628–1632) Pietro Benessa (1632–1634) Francesco Adriano Ceva (1634–1643) Giovanni Battista Spada (1643–1644)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1644-1829)	Giovanni Giacomo Panciroli (1644–1651) Fabio Chigi (1651–1655) Giulio Rospigliosi (1655–1667) Decio Azzolini (1667–1669) Federico Borromeo (1670–1673) Francesco Nerli (1673–1676) Alderano Cibo (1676–1689) Giambattista Rubini (1689–1691) Fabrizio Spada (1691–1700) Fabrizio Paolucci (1700–1721) Giorgio Spinola (1721–1724) Fabrizio Paolucci (1724–1726) Nicolò Maria Lercari (1726–1730) Antonio Banchieri (1730–1733) Giuseppe Firrao (1733–1740) Silvio Valenti Gonzaga (1740–1756) Alberico Archinto (1756–1758) Luigi Maria Torregiani (1758–1769) Lazzaro Opizio Pallavicini (1769–1785) Ignazio Gaetano Boncompagni-Ludovisi (1785–1789) Francesco Saverio de Zelada (1789–1796) Ignazio Busca (1796–1797) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1797–1799) Ercole Consalvi (1800–1806) Filippo Casoni (1806–1808) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1808) Bartolomeo Pacca (1808–1814) Ercole Consalvi (1814–1823) Giulio Maria della Somaglia (1823–1828) Tommaso Bernetti (1828–1829)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (od 1829)	Giuseppe Albani (1829–1830) Tommaso Bernetti (1831–1836) Luigi Lambruschini (1836–1846) Tommaso Pasquale Gizzi (1846–1847) Gabriele Ferretti (1847–1848) Giuseppe Bofondi (1848) Giacomo Antonelli (1848) Antonio Francesco Orioli (1848, ad interim) Giovanni Soglia Ceroni (1848) Giacomo Antonelli (1848–1876) Giovanni Simeoni (1876–1878) Alessandro Franchi (marzec–lipiec 1878) Lorenzo Nina (1878–1880) Lodovico Jacobini (1880–1887) Mariano Rampolla del Tindaro (1887–1903) Rafael Merry del Val (1903–1914) Domenico Ferrata (1914) Pietro Gasparri (1914–1930) Eugenio Pacelli (1930–1939) Luigi Maglione (1939–1944) Pius XII^[A] (1944–1958) Domenico Tardini (1958–1961) Amleto Giovanni Cicognani (1961–1969) Jean-Marie Villot (1969–1979) Agostino Casaroli (1979–1991) Angelo Sodano (1991–2006) Tarcisio Bertone (2006–2013) Pietro Parolin (od 2013)

Lata 1130–1378	Wilhelm (1130–1137) Corrado Demetri (1137–1138) Gilles (1138–1139) Corrado Demetri (1139–1153) Imar (1153–1159) Gregorio Centu (1159–1162) Ubaldo de Lucca (1162–1181) Konrad von Wittelsbach (1181–1200) Ottaviano di Paoli (1200–1206) Pietro Gallocia (1206–1211) Giovanni di San Paolo (1211–1214) Niccolò de Romanis (1214–1218) Guido Papareschi (1218–1221) Ugolino Conti di Segni (1221–1227) Pelagio Galvani (1227–1230) Jean d’Abbeville (1230–1237) Jacques de Vitry (1237–1240) Romano Bonaventura (1240–1243) Rinaldo Conti di Jenne (1243–1254) Odon de Châteauroux (1254–1273) Jan z Toledo (1273–1275) Pedro Julião Reboli (1275–1276) Bertrand de Saint-Martin (1276–1278) Ordoño Alvares (1278–1285) Bentivenga da Bentivengi (1285–1289) Latino Malabranca Orsini (1289–1294) Gerardo Bianchi (1294–1302) Giovanni Boccamazza (1302–1309) Leonardo Patrasso (1309–1311) Giovanni Minio da Morrovalle (1311–1313) Niccolò Alberti (1313–1321) Berenger Fredol (1321–1323) Berenguer Fredol (1323) Guillaume Godin (1323–1336) Pierre Desprès (1336–1361) Élie Talleyrand de Périgord (1361–1364) Guy de Boulogne (1364–1373) Angelic de Grimoard (1373–1378)
Obediencja „rzymska”	Pietro Corsini (1378–1381) Philippe d’Alençon (1381–1397) Pileo di Prata (1397–1400) Angelo Acciaioli (1404–1408) Enrico Minutoli (1408) Antonio Correr (1408–1415)
Obediencja „awiniońska”	Angelic de Grimoard (1373–1388) Pietro Corsini (1388–1405) Gui de Malsec (1405–1408) Jean Flandrin (1408–1415)
Obediencja „pizańska”	Gui de Malsec (1409–1412) Jean de Brogny (1412–1415)
Lata 1415–1503	Angelo Correr (1415–1417) Jean de Brogny (1417–1419) Baldassare Cossa (1419) Jean de Brogny (1419–1426) Angelo d’Anna de Sommariva (1426–1428) Giordano Orsini (1428–1438) Antonio Correr (1438–1445) Pierre de Foix (1445–1449) Amadeusz Sabaudzki (1449–1451) Pierre de Foix (1451–1464) Bessarion (1464–1472) Guillaume d’Estouteville (1472–1483) Rodrigo Borgia (1483–1492) Oliviero Carafa (od 1492)
Lata od 1503	Oliviero Carafa (do 1511) Raffaele Sansoni Riario (1511–1521) Bernardino Lopez de Carvajal (1521–1523) Francesco Soderini (1523–1524) Niccolò Fieschi (1524) Alessandro Farnese (1524–1534) Giovanni Piccolomini (1535–1537) Giovanni Domenico de Cupis (1537–1553) Gian Pietro Carafa (1553–1555) Jean du Bellay (1555–1560) François de Tournon (1560–1562) Rodolfo Pio di Carpi (1562–1564) Francesco Pisani (1564–1570) Giovanni Girolamo Morone (1570–1580) Alessandro Farnese (1580–1589) Giovanni Antonio Serbelloni (1589–1591) Alfonso Gesualdo (1591–1603) Tolomeo Gallio (1603–1607) Domenico Pinelli (1607–1611) François de Joyeuse (1611–1615) Antonio Maria Galli (1615–1620) Antonio Maria Sauli (1620–1623) Francesco Maria Bourbon del Monte (1623–1626) Ottavio Bandini (1626–1629) Giovanni Battista Deti (1629–1630) Domenico Ginnasi (1630–1639) Carlo Emmanuele Pio (1639–1641) Marcello Lante della Rovere (1641–1652) Giulio Roma (1652) Carlo de’ Medici (1652–1666) Francesco Barberini (1666–1679) Cesare Facchinetti (1680–1683) Niccolò Albergati-Ludovisi (1683–1687) Alderano Cibo (1687–1700) Emmanuel–Theodose de la Tour d'Auvergne de Bouillon (1700–1715) Nicolò Acciaioli (1715–1719) Fulvio Astalli (1719–1721) Sebastiano Antonio Tanara (1721–1724) Francesco del Giudice (1724–1725) Fabrizio Paolucci (1725–1726) Francesco Pignatelli (1726–1734) Francesco Barberini (1734–1738) Pietro Ottoboni (1738–1740) Tommaso Ruffo (1740–1753) Pietro Luigi Carafa (1753–1755) Raniero d’Elci (1756–1761) Giuseppe Spinelli (1761–1763) Carlo Alberto Guidoboni Cavalchini (1763–1774) Giovanni Francesco Albani (1774–1803) Henry Benedict Stuart (1803–1807) Leonardo Antonelli (1807–1811) Alessandro Mattei (1814–1820) Giulio Maria della Somaglia (1820–1830) Bartolomeo Pacca (1830–1844) Lodovico Micara (1844–1847) Vincenzo Macchi (1847–1860) Mario Mattei (1860–1870) Costantino Patrizi Naro (1870–1876) Luigi Amat di San Filippo e Sorso (1877–1878) Camillo di Pietro (1878–1884) Carlo Sacconi (1884–1889) Raffaele Monaco La Valletta (1889–1896) Luigi Oreglia di Santo Stefano (1896–1913) Serafino Vannutelli (1914–1915) Vincenzo Vannutelli (1915–1930) Gennaro Granito Pignatelli di Belmonte (1930–1948) Francesco Marchetti Selvaggiani (1948–1951) Eugène Tisserant (1951–1972) Amleto Giovanni Cicognani (1972–1973) Luigi Traglia (1974–1977) Carlo Confalonieri (1977–1986) Agnelo Rossi (1986–1993) Bernardin Gantin (1993–2002) Joseph Ratzinger (2002–2005) Angelo Sodano (2005–2019) Giovanni Battista Re (od 2020)

Biografia	Karol Wojtyła Emilia Wojtyła Edmund Wojtyła Dom w Wadowicach Konklawe 1978 Herb Jana Pawła II zamach w 1981 zamach w 1982 Konklawe 2005 Santo subito Kanonizacja stulecia
Pontyfikat	Kalendarium pontyfikatu podróże apostolskie Światowe Dni Młodzieży Wielki Jubileusz Roku 2000 Rok Różańca Rok eucharystyczny beatyfikowani i kanonizowani
Upamiętnienie	Centrum Jana Pawła II „Nie lękajcie się” Dzień Papieża pomniki Zakon Rycerzy Jana Pawła II
Dramaty i książki	Brat naszego Boga Przed sklepem jubilera Promieniowanie ojcostwa Przekroczyć próg nadziei Dar i tajemnica Tryptyk rzymski Wstańcie, chodźmy! Pamięć i tożsamość Testament
Dokumenty papieskie	Encykliki listy apostolskie adhortacje konstytucje apostolskie
Współpracownicy	Stanisław Dziwisz Mieczysław Mokrzycki John Magee Emery Kabongo Jean-Marie Villot Agostino Casaroli Angelo Sodano Piero Marini Konrad Krajewski kardynałowie z nominacji Jana Pawła II

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Angelo Sodano

Spis treści

Życiorys

Odznaczenia i tytuły

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie