Anglomania

Anglomania (anglomanie) – objawiająca się w bezgranicznym uwielbieniu wszystkiego co angielskie, zwłaszcza angielskiego ustroju. Była to częsta postawa wśród francuskich les philosophes XVIII wieku. Prym wśród anglomaniaków wiódł Voltaire. Louis de Jaucourt – dobrze znający anglików członek Royal Society był bardziej sceptyczny i nieraz krytykował tą niepatriotyczną postawę. Zjawiskiem tym zajmują się francuscy historycy Claude Bruneteau i Bernard Cottret.

Anglomani

• Voltaire
• Armand Louis de Gontaut, książę de Lauzun
• Louis Philippe d'Orléans (1747-1793), książę de Chartres
• Louis-Léon de Brancas, kiażę de Lauraguais
• marquis de Brunoy, syn Jean Pâris'a
• Raymond Aron

Bibliografia

• Jacques Gury, Une Excentricité à l’Anglaise : l’Anglomanie in L’Excentricité en Grande-Bretagne au XVIIIe siècle, Lille III, 1976, p. 191-209.
• Louis-Sébastien Mercier, Parallèles de Paris et de Londres, Collection « Etudes critiques » n° 2, Introduction et notes par Claude Bruneteau et Bernard Cottret, Didier – Erudition, Paris, 1982.