Ania Rusowicz

Anna Rusowicz
Ilustracja
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 4.0

Ania Rusowicz (2015)
Imię i nazwisko

Anna Sandra Rusowicz

Data urodzenia

28 marca 1983[1]

Instrumenty

tamburyn, instrumenty klawiszowe

Typ głosu

mezzosopran

Gatunki

bigbit[2], blues-rock[2], pop, rock psychodeliczny, soul

Zawód

piosenkarka

Aktywność

od 2005

Wydawnictwo

Universal Music Polska, Agora

Powiązania

Ada Rusowicz, Hubert Gasiul

Zespoły
niXes, Dezire
Strona internetowa

Anna Sandra Rusowicz (ur. 28 marca 1983 jako Anna Sandra Kędziora) – polska piosenkarka.

W latach 2005–2007 wokalistka zespołu Dezire, z którym wydała album studyjny pt. Pięć smaków (2005). W latach 2009–2011 wokalistka zespołu IKA, który założyła z mężem, Hubertem Gasiulem. Od 2011 artystka solowa, wydała cztery albumy studyjne: Mój Big-Bit (2011), Genesis (2013), Retronarodzenie (2016) i Przebudzenie (2019). Od 2017 wokalistka własnego zespołu niXes, z którym wydała album studyjny, również zatytułowany niXes (2017).

Czterokrotna laureatka nagrody Fryderyka oraz Superjedynki.

Wczesne lata

Urodziła się w rodzinie o tradycjach muzycznych, jest córką Ady Rusowicz i Wojciecha Kordy (wł. Wojciecha Kędziory). Gdy miała siedem lat[3], jej matka zginęła w wypadku samochodowym pod Poznaniem[4]. Wtedy jej ojciec zamieszkał z 13-letnim synem Bartłomiejem (ur. 1977)[5], a Annę wychowywali Krystyna, siostra matki, i Adolf Gryniczowie[6]. Dorastała w Dzierzgoniu[3], a potem w Bydgoszczy[3]. W dorosłym życiu przyjęła nazwisko matki, rezygnując z nazwiska Kędziora po ojcu[3].

Po ukończeniu IX Liceum Ogólnokształcącego w Bydgoszczy studiowała m.in. farmację (której nie ukończyła) i psychologię (którą ukończyła w 2011)[7].

Kariera muzyczna

W trakcie studiów zajęła się muzyką. W 2005 nawiązała współpracę z zespołem Dezire[8], z którym w 2006 wzięła udział w koncercie Piosenka dla Europy 2006, będącym krajowymi eliminacjami do 51. Konkursu Piosenki Eurowizji. Z piosenką „Good Girl” zajęli czwarte miejsce, zdobywszy łącznie 14 punktów, w tym maksymalną liczbę 12 punktów od jury i 2 punkty od widzów[9].

W kolejnych latach wraz z mężem, Hubertem Gasiulem, tworzyła zespół IKA[10]. W 2011 wystąpili w polskich selekcjach do 54. Konkursu Piosenki Eurowizji. Z utworem „Say” uplasowali się na ostatnim, 10. miejscu, zdobywszy 1,76% głosów publiczności[11].

11 czerwca 2011 wystąpiła solowo na 48. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu z piosenkami z repertuaru swojej mamy Ady Rusowicz[10]: „Nie pukaj do moich drzwi”, „Duży błąd”, „Hej, dziewczyno, hej” i „Za daleko mieszkasz, miły”. 21 października wydała debiutancki album studyjny, zatytułowany Mój Big-Bit[12]. W 2011 nagrała też singel „Kwiat nienawiści” z zespołem Czarno-Czarni. 8 października 2013 wydała drugi solowy album studyjny pt. Genesis. Również w 2013 wzięła udział w nagraniu piosenki „Orzeł może” na potrzeby akcji promocyjnej radiowej Trójki[13].

W kolejnych latach kariery kilkakrotnie sięgała do repertuaru innych wykonawców, szczególnie z lat 60. i 70. Hołd bohaterom muzycznym oddała m.in. na Przystanku Woodstock oraz Memoriale Jona Lorda[14]. Zbiór takich nagrań, z repertuaru m.in. Led Zeppelin, Jefferson Airplane czy Deep Purple znalazł się na wydanym w grudniu 2015 albumie koncertowym pt. Flower Power, będącym zapisem występu na Przystanku Woodstock 2015[15]. W tym samym roku był jurorem w talent-show TVN Aplauz, aplauz![16]

9 grudnia 2016 wydała trzeci solowy album studyjny pt. Retronarodzenie. W 2019 nagrała w duecie ze Sławkiem Uniatowskim nową wersję przeboju „Szukaj mnie” na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu Kordiana Piwowarskiego Miszmasz, czyli kogel-mogel 3[17]. 25 października wydała czwarty solowy album studyjny pt. Przebudzenie.

Wiosną 2022 brała udział w szesnastej edycji programu rozrywkowego telewizji Polsat Twoja Twarz Brzmi Znajomo[18], po dziewięciu odcinkach dotarła do finału, w którym zajęła trzecie miejsce.

Życie prywatne

Mężem wokalistki jest Hubert Gasiul. Mają syna, Tytusa (ur. 2017)[19].

Dyskografia

(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 4.0
Ania Rusowicz na Przystanku Woodstock 2015

Albumy solowe

RokAlbumPozycja na liścieSprzedażCertyfikat
POL
2011Mój Big-Bit
  • Data: 21 października 2011
  • Wydawca: Universal Music Polska
12[20]
2013Genesis
  • Data: 8 października 2013
  • Wydawca: Universal Music Polska
30[23]
2016Retronarodzenie
  • Data: 9 grudnia 2016[24]
  • Wydawca: Agora SA
–
2019Przebudzenie
  • Data: 25 października 2019
  • Wydawca: Agora SA
41[25]
„–” album nie był notowany
Albumy wideo
RokAlbum
2015Przystanek Woodstock 2015
  • Data: 10 grudnia 2015
  • Wydawca: Złoty Melon
  • Format: CD+DVD

Notowane utwory

RokTytułPozycja na liścieAlbum
SLiP
[26]		LP3
[27]		UWM
[28]
2011„Ślepa miłość”1––Mój Big-Bit
2012„Ja i Ty”2111–
„Za daleko mieszkasz miły”–22–
„Choć rozum śpi” – Kielich (gościnnie)[29]8––Dziecko szczęścia – Kielich
2013„Śtróże świateł”2846–Mój Big-Bit
„To co było”192535Genesis
„Ptaki”–27–
2014„To nie ja”–24–
2015„Czy da się kochać”–17–Przystanek Woodstock 2015
„Trudne życzenia” oraz Adam Nowak–2–Retronarodzenie
2016„Odwołano narodzenie” oraz A. Zielński i J. Zieliński–37–
2017„W co mam wierzyć”–2–Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej
2019„Szukaj mnie” oraz Sławek Uniatowski21251Miszmasz czyli Kogel Mogel 3
„Iść w stronę słońca” gościnnie Steve Nash[30]–25–Męskie granie 2019 – Dogrywka
„Świecie stój”–26–Przebudzenie
2020„Do lasu”–9–
„Przebudzenie” (gościnnie: Paulina Przybysz)––3
„–” utwór nie był notowany
Inne
RokUtwórAlbumŹródło
2013„8 Przebudzenie – Iluzji łąka” gościnnie Ania RusowiczNic się nie stało – L.U.C., Motion Trio[31]
2014„Pieśń Wiktorii” – Ania RusowiczPanny wyklęte: wygnane vol. 1 (kompilacja)[32]
„Pastorałka radosna” – Ania Rusowicz, Ania BrachaczekŚwięta bez granic 2014 (kompilacja)[33]
2015„Będziemy Polską” – Ania Rusowicz, Krzysztof HerdzinPanny wyklęte: wygnane vol. 2 (kompilacja)[34]

Nagrody i wyróżnienia

RokKategoriaTytułemNagrodaUwagiŹródło
2005Album roku hip-hop/r&bPięć smaków – DezireFryderykNominacja[35]
2012Wokalistka rokuAnia RusowiczLaur[36]
Autor rokuNominacja
Fonograficzny debiut rokuLaur
Piosenka roku„Ślepa miłość”Nominacja
Wideoklip rokuNominacja
Album roku popMój Big-BitLaur
Produkcja muzyczna rokuLaur
SuperArtystkaAnia RusowiczSuperjedynkiNominacja[37]
Nagroda Dziennikarzy i FotoreporterówLaur

Przypisy

  1. ↑ Ania Rusowicz w bazie Discogs.com (ang.)
  2. ↑ a b Jacek Świąder, Ania Rusowicz, Culture.pl, lipiec 2015 [dostęp 2016-09-20] (pol.).
  3. ↑ a b c d Hanna Halek, Ania Rusowicz – Wiem po co żyję, Zwierciadło, 16 grudnia 2011 [dostęp 2012-02-12].
  4. ↑ Ania Rusowicz: korzystam z genów po mamie, Polskie Radio, 13 listopada 2011 [dostęp 2012-02-12].
  5. ↑ Ada Rusowicz w bazie Filmweb
  6. ↑ „Świat i Ludzie”, Rodziców zsyła nam sam Bóg, Nr 20/2020-05-14. s. 6-7
  7. ↑ Marcin Kowalski, Ania Rusowicz: Jestem podobna do siebie, Wyborcza.pl, 2 czerwca 2016 [dostęp 2017-03-12].
  8. ↑ Posłuchaj drugiej połowy Dezire, Onet.pl, 26 kwietnia 2005 [dostęp 2011-02-16] [zarchiwizowane z adresu 2010-08-24] (pol.).
  9. ↑ Dezire w specjalnej wersji, Interia.pl, 1 lutego 2006 [dostęp 2011-02-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-10] (pol.).
  10. ↑ a b Po Opolu już wszyscy wiedzą, kto to jest Ania Rusowicz, Polskie Radio, 13 czerwca 2011 [dostęp 2012-02-12].
  11. ↑ Eurowizja 2011: Znamy polskiego reprezentanta!, Interia.pl, 14 lutego 2011 [dostęp 2011-02-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-12] (pol.).
  12. ↑ „Mój Big-Bit” – Ania Rudowica, Barock.pl [dostęp 2012-02-12].
  13. ↑ http://www.polskieradio.pl/9/2795/Artykul/832082,Orzel-moze-zobacz-teledysk-do-hymnu-akcji
  14. ↑ Memoriał Jona Lorda 2014 – Ania Rusowicz – „Child in Time” Deep Purple – Oficjalne live, YouTube, 17 stycznia 2015 [dostęp 2016-08-10].
  15. ↑ Ania Rusowicz wydała CD+DVD z Przystanku Woodstock 2015, Antyradio.pl, 11 grudnia 2015 [dostęp 2016-08-10].
  16. ↑ "Aplauz, aplauz". Ania Rusowicz: To trochę moja historia, muzyka.interia.pl [dostęp 2022-05-08] (pol.).
  17. ↑ Ania Rusowicz i Sławek Uniatowski do filmu „Miszmasz czyli Kogel Mogel 3”, Dziennik.pl, 7 stycznia 2019 [dostęp 2019-01-07] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-07] (pol.).
  18. ↑ "Twoja twarz brzmi znajomo". Wszyscy uczestnicy 16. edycji. On jest największym zaskoczeniem - plejada.pl, www.plejadapl [dostęp 2022-01-19] (pol.).
  19. ↑ Milena Majek, Ania Rusowicz urodziła syna!, Plejada.pl, 16 sierpnia 2017 [dostęp 2017-08-16] (pol.).
  20. ↑ Sprzedaż w okresie 02.07.2012 – 08.07.2012, OLiS, 28 maja 2012 [dostęp 2012-07-13] (pol.).
  21. ↑ Regulamin przyznawania wyróżnień, ZPAV [dostęp 2015-01-14] (pol.).
  22. ↑ Bestsellery i wyróżnienia - Złote płyty CD przyznane w 2012 roku, ZPAV [dostęp 2015-05-31] (pol.).
  23. ↑ Sprzedaż w okresie 07.10.2013 – 13.10.2013, OLiS, 21 października 2013 [dostęp 2013-10-18] (pol.).
  24. ↑ Ania Rusowicz śpiewa z gośćmi bigbitowe pastorałki. Posłuchaj przedpremierowo płyty „Retronarodzenie”, Wyborcza.pl, 2 grudnia 2016 [dostęp 2016-12-12] (pol.).
  25. ↑ Sprzedaż w okresie 25.10.2019 – 31.10.2019, OLiS, 7 listopada 2019 [dostęp 2019-11-07] (pol.).
  26. ↑ Szczecińska Lista Przebojów - Ania Rusowicz, Radio Szczecin [dostęp 2012-02-22] (pol.).
    „Szukaj mnie” – Ania Rusowicz & Sławek Uniatowski, Radio Szczecin [dostęp 2020-05-15] (pol.).
    „Choć rozum śpi” – Kielich feat. Ania Rusowicz, Radio Szczecin [dostęp 2020-05-15] (pol.).
  27. ↑ LP3 - Statystyki dla wykonawcy Ania Rusowicz, www.lp3.pl [dostęp 2012-02-22] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-17] (pol.).
  28. ↑ Lista przebojów UWUEMKA Notowanie nr 148 z dnia 04.11.2013, Radio UWM FM [dostęp 2020-05-15] (pol.).
  29. ↑ Kielich – „Dziecko szczęścia”, Discogs [dostęp 2020-05-15] (ang.).
  30. ↑ Weronika Szymańska, Premiera albumu „Męskie Granie 2019 – Dogrywka”, Rytmy.pl, 17 kwietnia 2020 [dostęp 2020-05-15].
  31. ↑ L.U.C & Motion Trio – „Nic się nie stało”, Discogs [dostęp 2015-12-18] (ang.).
  32. ↑ Różni wykonawcy – „Panny wyklęte: wygnanie vol. 1”, OLiS [dostęp 2013-10-07] (pol.).
  33. ↑ Various – „Święta bez granic 2014”, Discogs [dostęp 2016-08-09] (ang.).
  34. ↑ „Panny wyklęte: wygnane vol. 2”, Discogs [dostęp 2016-08-10] (ang.).
  35. ↑ Fryderyk – Nominowani i laureaci 2005, ZPAV [dostęp 2020-05-15] (pol.).
  36. ↑ Fryderyk – Nominowani i laureaci 2012, ZPAV [dostęp 2020-05-15] (pol.).
  37. ↑ SuperPremiera i SuperJedynki rozdane!, TVP, 2 czerwca 2012 [dostęp 2012-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-09] (pol.).

Media użyte na tej stronie