Anna Augustynowicz

Anna Augustynowicz
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1959
Dębica

Zawód, zajęcie

reżyserka teatralna

Edukacja

studia teatrologia na UJ, Wydział Reżyserii w PWST w Krakowie – ukończone w 1989[1].

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Anna Augustynowicz (ur. 1 kwietnia 1959 w Dębicy) – polska reżyserka teatralna.

Od 1992 do 2022 roku dyrektor artystyczna Teatru Współczesnego w Szczecinie. Reżyserowała również na deskach Starego Teatru w Krakowie, Teatru Powszechnego w Warszawie i Teatru Wybrzeże w Gdańsku.

W latach 90. jako pierwsza w Polsce wprowadzała na scenę nową europejską dramaturgię. Laureatka szeregu nagród teatralnych, m.in. Paszportu „Polityki” (1997), Nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego (2007) oraz Nagrody im. Konrada Swinarskiego (2017 – jako pierwsza kobieta uhonorowana tą nagrodą w czterdziestoletniej historii konkursu).

Życiorys

Absolwentka teatrologii na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Wydziału Reżyserii w krakowskiej PWST[2].

Po objęciu stanowiska dyrektora artystycznego Teatru Współczesnego w Szczecinie w 1992, uruchomiła małą scenę – „Malarnię”. Utwory przez nią wprowadzane doczekały się z czasem licznych realizacji w kraju. W przedstawieniach zajmujących się kwestiami społecznymi nie unikała odważnych, czasem drastycznych czy naturalistycznych sposobów mówienia o świecie oraz brutalnego języka. Obok środków typowo teatralnych na scenie posługiwała się technikami wideo, wykorzystywała w spektaklach nowoczesną, nierzadko ogłuszającą muzykę. Przykładem nowych poszukiwań w polskim teatrze, jest przedstawienie Augustynowicz Młoda śmierć z roku 1996, na podstawie sztuki Grzegorza Nawrockiego. Grę aktorów uzupełniały tu wideoklipowe montaże, podkreślające bezład i brutalność współczesnego świata oraz zachwianie norm moralnych u bohaterów, ukształtowanych w dużym stopniu pod wpływem środków masowego przekazu.

W Szczecinie miały miejsce polskie prapremiery dramatów młodych autorów: Naczelny (1993, realizacja Teatru Telewizji 1999), Siostry i bracia (1995) oraz Powrót skazańca (1998) Stiga Larssona, Bez czułości Clare McIntyre (1995), Moja wątroba jest bez sensu, albo zagłada ludu Wernera Schwaba (1997) czy Polaroidy Marka Ravenhilla (2002).

Poszukiwanie nowych form wyrazu przez Augustynowicz obejmuje również adaptacje sceniczne tekstów klasycznych. Celem tych poszukiwań jest nałożenie na tekst klasyczny współczesnej matrycy w postaci np. kostiumów, rekwizytów czy przestrzeni, a co za tym idzie uwspółcześnienie przekazu i dostosowanie komunikacji do teraźniejszej rzeczywistości. Przykładami takich realizacji są Balladyna Juliusza Słowackiego z 1995 r., Iwona, księżniczka Burgunda Witolda Gombrowicza z 1996 r., Sen nocy letniej Williama Shakespeare'a i Moralność pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej z 2000 r. czy Wyzwolenie Stanisława Wyspiańskiego z 2003 r.

Dla Teatru Telewizji Anna Augustynowicz przygotowała także prapremierę sztuki Krzysztofa Bizia Toksyny (2002).

Na Opolskich Konfrontacjach Teatralnych Klasyka Polska w 1996 roku artystka otrzymała nagrodę za reżyserię Iwony, księżniczki Burgunda Witolda Gombrowicza. W 2007 roku jury Ogólnopolskiego Konkursu na Inscenizację utworów Stanisława Wyspiańskiego przyznało Augustynowicz nagrodę główną za inscenizację Wesela.

Anna Augustynowicz jest też laureatką Paszportu Polityki z 1997 roku. Nagrodę, jak podano w uzasadnieniu, przyznano „za przedstawienia odważne, mądre, dotykające bolesnych miejsc naszej epoki oraz za kształt artystyczny szczecińskiego Teatru Współczesnego”[3].

Uhonorowana tytułem Ambasador Szczecina 2002.

W 2005 nagrodzona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[4].

W 2007 roku otrzymała Nagrodę im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego.

W 2014 została laureatką I edycji Nagrody im. Zygmunta Hübnera CZŁOWIEK TEATRU 2014.

W 2017 roku, reżyserka została uhonorowana Nagrodą im. Konrada Swinarskiego za reżyserię "Ślubu" w sezonie 2016/17. Augustynowicz jest pierwszą kobietą nagrodzoną tą nagrodą w czterdziestoletniej historii konkursu.

3 marca 2017 roku na kanale telewizji publicznej TVP Kultura miała miejsce premiera filmu dokumentalnego, opowiadającego o twórczości Anny Augustynowicz, zatytułowanego „Wyłuskać człowieka z obrazu świata. Anna Augustynowicz” w reżyserii Doroty Petrus i Bogdana Lęcznara.

W 2017 otrzymała nagrodę im. Konrada Swinarskiego za reżyserię "Ślubu" Witolda Gombrowicza ze scenografią Marka Brauna i kostiumami Wandy Kowalskiej do muzyki Jacka Wierzchowskiego w wykonaniu aktorów Teatru Współczesnego w Szczecinie i Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu[5]

Wybrane realizacje

Teatr

Teatr Telewizji

Przypisy

  1. Strona Teatru Współczesnego w Szczecinie (dostęp z dn. 23.03.2009 r.).
  2. culture.pl.
  3. polityka.pl.
  4. Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-26)].
  5. Warszawa. Nagrody miesięcznika Teatr przyznane, www.e-teatr.pl [dostęp 2017-09-07].

Media użyte na tej stronie

POL Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"