Anna Bogucka-Skowrońska

Anna Bogucka-Skowrońska

Data i miejsce urodzenia	23 lutego 1942 Radom
Zawód, zajęcie	polityk, adwokat
Alma Mater	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
Stanowisko	senator I, II i IV kadencji (1989–1993, 1997–2001)
Odznaczenia

Anna Teresa Bogucka-Skowrońska (ur. 23 lutego 1942 w Radomiu) – polska polityk, adwokat, senator I, II i IV kadencji, była sędzia Trybunału Stanu.

Życiorys

W 1964 ukończyła studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Następnie odbyła aplikację sądową i adwokacką. Od 1970 wykonuje zawód adwokata w Słupsku. Od 1971 do 1981 należała do Stronnictwa Demokratycznego.

W 1980 przystąpiła do „Solidarności”, współtworzyła struktury związkowe w regionie słupskim. Została internowana w stanie wojennym na kilka dni jako jedyna kobieta w tym regionie. Po zwolnieniu przewodniczyła Ośrodkowi Słupskiego Biskupiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Ich Rodzinom, współpracującym z Komitetem Prymasowskim. Brała udział w kilkudziesięciu procesach politycznych, broniąc społecznie takich działaczy opozycji, jak Lech Wałęsa, Zbigniew Romaszewski, Anna Walentynowicz, Bogdan Lis i inni. W latach 1983–1989 członkini Komitetu Helsińskiego.

Po 1989 zasiadała w Senacie I kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego, II kadencji z ramienia Unii Demokratycznej oraz IV kadencji z ramienia Unii Wolności, w trakcie której przeszła do klubu senatorskiego Akcji Wyborczej Solidarność. Pełniła także funkcję sędziego Trybunału Stanu (1993–1997), przewodniczyła rozprawie w sprawie afery alkoholowej. Będąc senatorem IV kadencji, reprezentowała izbę wyższą w Krajowej Radzie Sądownictwa. Współzałożycielka, a w latach 1990–1993 sekretarz generalny Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”.

W latach 2002–2006 była przewodniczącą rady miejskiej w Słupsku. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 bezskutecznie ubiegała się o mandat eurodeputowanej z listy UW, a w wyborach parlamentarnych w 2005 ponownie o mandat senatora z ramienia Partii Demokratycznej. Sprzeciwiając się akcesji PD do koalicji Lewica i Demokraci, w 2006 wraz z grupą lokalnych działaczy przeszła do Platformy Obywatelskiej. Zrezygnowała jednocześnie ze startu w wyborach samorządowych.

W latach 2007–2015 z rekomendacji PO przez dwie kadencje była sędzią Trybunału Stanu. W 2010 powróciła do słupskiej rady miasta^[1], w której zasiadała do 2014.

Odznaczenia i wyróżnienia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2009)^[2]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2002)^[3]
• Krzyż Wolności i Solidarności (2016)^[4]
• „Zasłużona dla Województwa Słupskiego” (1998)
• „Zasłużona dla Miasta Słupsk” (2004)
• Wielka Odznaka Adwokatura Zasłużonym (2013)
• Medal „Zasłużony dla Wspólnoty Polskiej” (2015)
• Tytuł honorowego obywatela Słupska (2015)

Przypisy

Bibliografia

• Druk nr 6: Lista kandydatów na zastępców przewodniczącego i członków Trybunału Stanu. sejm.gov.pl, 16 listopada 2011. [dostęp 2022-09-11].
• Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2022-09-11].