Anna Czakwetadze

Anna Czakwetadze
Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

5 marca 1987
Moskwa

Wzrost

171 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2003

Zakończenie kariery

24 września 2013

Trener

Dżambuli Czakwetadze

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

8 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

5 (10 września 2007)

Australian Open

QF (2007)

Roland Garros

QF (2007)

Wimbledon

4R (2008)

US Open

SF (2007)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

53 (6 sierpnia 2007)

Australian Open

1R (2006–2011)

Roland Garros

QF (2006)

Wimbledon

2R (2007)

US Open

3R (2006)

Strona internetowa

Anna Dżamałowna Czakwetadze, ros. Анна Джамаловна Чакветадзе (ur. 5 marca 1987 w Moskwie) – rosyjska tenisistka pochodzenia gruzińskiego oraz ukraińskiego. We wrześniu 2007 była sklasyfikowana na piątym miejscu w rankingu WTA. Osiągnęła dziewięć finałów turniejowych, z których osiem wygrała.

Kariera tenisowa

Czakwetadze jako juniorka wygrała dwa turnieje rangi ITF – jeden w singlu i jeden w deblu. Była sklasyfikowana na 22. miejscu juniorskiego rankingu ITF. Karierę zawodową rozpoczęła w 2003.

Jej pierwszym dużym osiągnięciem było wyeliminowanie ówczesnej mistrzyni French Open 2004 Anastazji Myskiny (rozstawiona z nr 3) w II rundzie US Open 2004. Był to jej debiut w turnieju wielkoszlemowym. Inne sukcesy to m.in. mistrzostwo Open Gaz de France 2008, półfinał w turnieju w New Haven w sierpniu 2005 (gdzie poniosła porażkę z późniejszą triumfatorką, Lindsay Davenport), półfinał J&S Cup 2006, oraz trzy ćwierćfinały turniejowe.

2006

Po raz pierwszy triumfowała w zawodowym turnieju singlowym w Kantonie. Kolejny sukces odniosła niespodziewanie w Ladies Kremlin Cup w Moskwie. W finale pokonała rozstawioną z nr 5 Nadię Pietrową. Po drodze wyeliminowała Dinarę Safinę, Mariję Szarapową (która poddała mecz walkowerem z powodu kontuzji stopy), Jelenę Diemientjewą i Francescę Schiavone. Sezon zakończyła na 13. miejscu w rankingu WTA.

2007

Na początku roku wygrała turniej w Hobart, wygrywając w finale z Wasilisą Bardiną. W rozgrywanym niedługo potem wielkoszlemowym Australian Open 2007 doszła do ćwierćfinału. W lutym tego roku dwukrotnie przegrała z Amélie Mauresmo: w ćwierćfinale w turnieju halowym w Paryżu i w półfinale w Antwerpii. Mimo to, dobra forma jaką wówczas zaprezentowała, przyniosła jej awans do czołowej dziesiątki rankingu WTA. W marcu doszła do półfinału turnieju WTA pierwszej kategorii w Miami. Przegrała tam z Justine Henin. W maju doszła do ćwierćfinału turnieju w Warszawie. W pierwszej rundzie pokonała Jill Craybas, następnie Tathianę Garbin. Skreczowała w trzecim spotkaniu turnieju przeciwko Jelenie Janković z powodu naciągnięcia mięśni prawego barku. Zrewanżowała się Serbce, pokonując ją w finale Ordina Open 7:6, 3:6, 6:3.

Wcześniej osiągnęła drugi ćwierćfinał wielkoszlemowy – na paryskiej mączce, na French Open 2007. W lipcu, na twardych kortach w Cincinnati, rozstawiona z nr 1 Czakwetadze, zdobyła swój piąty zawodowy tytuł, w finale pokonując Akiko Morigami 6:1, 6:3. Tydzień później, kontynuując zwycięską passę wygrała turniej w kalifornijskim Stanfordzie. Tym razem w finale spotkała się z Sanią Mirzą, wygrywając 6:3, 6:2. Po tym turnieju awansowała na szóste, najwyższe w karierze miejsce w rankingu WTA. W kolejnym turnieju, w Acura Classic w San Diego, dotarła do półfinału, gdzie uległa Marii Szarapowej. Na US Open 2007 dotarła do półfinału, przegrywając w nim ze Swietłaną Kuzniecową 6:3, 1:6, 1:6. Po tym występie awansowała na piąte miejsce w rankingu WTA, najwyższe w karierze.

2008

Dotarła do 3 rundy wielkoszlemowego Australian Open 2008, gdzie przegrała w trzech setach z Mariją Kirilenko. Następnie wygrała turniej Open Gaz de France 2008 w Paryżu pokonując w trzech setach Węgierkę Ágnes Szávay. Było to jej siódme turniejowe zwycięstwo.

W kolejnych dwóch startach w Antwerpii i Dosze odniosła porażki w pierwszych swoich meczach przegrywając odpowiednio z Sofią Arvidsson i Li Na. W Dubaju doszła do ćwierćfinału, po drodze pokonując Agnieszkę Radwańską i Dinarę Safinę. W meczu o półfinał po przegraniu pierwszego seta 6:1 z Jeleną Janković zeszła z kortu. Po nieobecności w Indian Wells wystartowała w Miami, gdzie odpadła już w trzeciej rundzie ulegając, grającej z dziką kartą, Sabine Lisicki.

W amerykańskich turniejach rozgrywanych na zielonej mączce doszła do trzeciej rundy w Amelia Island, przegrywając z Dominiką Cibulkovą i przegrała już w drugiej rundzie, po pierwszej wolnej, w Charleston, ulegając Soranie Cîrstei.

Sezon na mączce europejskiej zaczęła od przegranej z Wiktoryją Azaranką w drugiej rundzie turnieju Qatar Telecom German Open w Berlinie. W Rzymie natomiast doszła do półfinału pokonując po drodze Ukrainkę Katerynę Bondarenko, Agnieszkę Radwańską i Cwetanę Pironkową. Uległa młodej Francuzce Alizé Cornet 6:3, 4:6, 3:6. Na Roland Garros doszła zaledwie do drugiej rundy, gdzie przegrała z Kaią Kanepi 4:6, 6:7(2).

Później wzięła udział w turnieju Ordina Open. Została rozstawiona z numerem 2. Dotarła do ćwierćfinału, gdzie uległa Alonie Bondarenko 2:6, 6:3, 2:6. Na kortach Wimbledonu rozegrała cztery mecze, przegrała walkę o ćwierćfinał z Czeszką Nicole Vaidišovą 6:4, 6:7(0), 3:6.

Sezon na kortach twardych rozpoczęła od turnieju w Stanford, gdzie była rozstawiona z dwójką. W pierwszej rundzie miała wolny los, w drugiej pokonała Szachar Pe’er 6:3, 6:4, jednakże w ćwierćfinale nie sprostała Francuzce Marion Bartoli i przegrała 3:6, 4:6. Na turnieju w Los Angeles dotarła do trzeciej rundy, gdzie uległa Sybille Bammer 4:6, 7:5, 2:6. Wcześniej pokonała Martę Domachowską 6:1, 6:1. W Montrealu osiągnęła taki sam rezultat, ponownie ulegając Bartoli 6:4, 5:7, 6:7(4). Najlepszy rezultat na kortach twardych osiągnęła w New Haven, gdzie, jako rozstawiona z numerem pierwszym, dotarła do finału, w którym uległa nierozstawionej Dunce Caroline Wozniacki 6:3, 4:6, 1:6. Był to pierwszy przegrany finał turnieju WTA Rosjanki.

Na US Open odpadła niespodziewanie w pierwszej rundzie po porażce z Jekatieriną Makarową 6:1, 2:6, 3:6.

2010

Sezon 2010, a wcześniej także 2009, był czasem coraz liczniejszych porażek w początkowych fazach turniejów oraz spadku w rankingu WTA. Nie przebrnęła przez kwalifikacje w Warszawie pokonana w trzeciej rundzie przez Bojanę Jovanovski. Kilka tygodni później wypadła z pierwszej setki najwyżej sklasyfikowanych tenisistek. Przez pewien czas była nawet 112. Potem odnotowała kilka lepszych występów (m.in. trzecia runda w Birmingham, druga runda na (Wimbledonie).

Jej największym sukcesem w roku 2010 był występ w Portorožu na kortach twardych podczas WTA Slovenia Open. Rosjanka pokonała swoją rodaczkę Jekatierinę Makarową z wynikiem 6:4 6:1. W drugiej rundzie wygrała z turniejową czwórką Sarą Errani i w ćwierćfinale z rozstawioną z numerem szóstym Wierą Duszewiną w trzysetowym meczu (2:6, 6:3, 7:5). Tym samym, zajmując wówczas 103 miejsce, zwyciężyła z zawodniczkami numer 67 (Makarowa), 37 (Errani) i 53 (Dushevina) w rankingu WTA.

Najbardziej nieoczekiwany przebieg miał jednak mecz półfinałowy Slovenia Open 2010. Czakwetadze zmierzyła się wówczas z reprezentującą gospodarzy Poloną Hercog. Słoweńska tenisistka, ulokowana na 55 miejsce na świecie, była turniejową siódemką. Kiedy w pierwszym secie Rosjanka przegrywała 0:6, a w drugim przy stanie 0:1 broniła dwóch break pointów, nie spodziewano się, że Anna nawiąże jeszcze ze Słowenką równorzędną walkę. Tymczasem Czakwetadze wygrała drugiego seta 6:2, a w trzecim pokonała Polonę z takim samym wynikiem zapewniając sobie awans do dziewiątego finału turnieju WTA w karierze, w którym jej przeciwniczką była Szwedka Johanna Larsson. Mecz był jednostronny, na korzyść Czakwetadze – po godzinie gry wygrała swój ósmy turniej wynikiem 6:1, 6:2. Ów sukces zapewnił Rosjance awans w rankingu o 29 miejsc (z 103 na 74).

2011

W sezonie 2011 wystąpiła w ośmiu turniejach. W pięciu z nich przegrywała w pierwszych rundach. Zaczęła od porażek w 1. rundach w Brisbane i Hobart. W Australian Open doszła do 2. rundy pokonując wcześniej Białorusinkę Olgę Goworcową 6:3, 6:4. Później uległa Czeszce Petrze Kvitovej 3:6, 4:6. W turniejach w Dubaju i Indian Wells dochodziła do drugiej rundy. Pokonała w nich m.in. Danielę Hantuchovą i Misaki Doi. W Stuttgarcie przegrała w 1 rundzie, podobnie jak w turnieju w ’s-Hertogenbosch. Także w pierwszej rundzie odpadła na kortach Wimbledonu. Przegrała tam z późniejszą finalistką turnieju – Mariją Szarapową 2:6, 1:6. Był to jej ostatni turniej w 2011 roku. Później nękały ją kontuzje.

2012

Sezon 2012 rozpoczęła od ćwierćfinału turnieju w Hobart. Pokonała w nim takie zawodniczki, jak Rumunkę Monicę Niculescu, Bułgarkę Cwetanę Pironkową oraz Izraelkę Szachar Pe’er. Rosjanka w czasie trwania turnieju zajmowała 234. pozycję w rankingu WTA. Po zakończeniu turnieju awansowała na 196. miejsce.

Na kortach Australian Open przegrała w 1. rundzie, z wynikiem 2:6, 1:6, z Australijką Jeleną Dokić.

W turnieju w Taszkencie osiągnęła finał gry podwójnej w parze z Wiesną Dołonc.

Historia występów wielkoszlemowych

Występy w grze pojedynczej

Turniej200420052006200720082009201020112012
Australian OpenA2R2RQF3R2R1R2R1R
French OpenA3R2RQF2R1R1RAA
WimbledonA1R3R3R4R1R2R1RA
US Open3R3R4RSF1R2R1RAA

Występy w grze podwójnej

Turniej2005200620072008200920102011
Australian OpenA1R1R1R1R1R1R
French Open2RQF1RA1RAA
Wimbledon1R1R2RA2R1R1R
US Open1R3R1RA1RAA

Występy w grze mieszanej

Turniej20052006200720082009
Australian OpenA1RAAA
French OpenA1RAAA
Wimbledon2R1RAA1R
US OpenAAA1RA

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 9 (8–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Zwyciężczyni1.25 września 2006KantonTwardaHiszpania Anabel Medina Garrigues6:1, 6:4
Zwyciężczyni2.15 października 2006MoskwaDywanowa (hala)Rosja Nadieżda Pietrowa6:4, 6:4
Zwyciężczyni3.12 stycznia 2007HobartTwardaRosja Wasilisa Bardina6:3, 7:6(3)
Zwyciężczyni4.17 czerwca 2007’s-HertogenboschTrawiastaSerbia Jelena Janković7:6(2), 3:6, 6:3
Zwyciężczyni5.22 lipca 2007CincinnatiTwardaJaponia Akiko Morigami6:1, 6:3
Zwyciężczyni6.29 lipca 2007StanfordTwardaIndie Sania Mirza6:3, 6:2
Zwyciężczyni7.10 lutego 2008ParyżTwarda (hala)Węgry Ágnes Szávay6:3, 2:6, 6:2
Finalistka1.23 sierpnia 2008New HavenTwardaDania Caroline Wozniacki6:3, 4:6, 1:6
Zwyciężczyni8.25 lipca 2010PortorožTwardaSzwecja Johanna Larsson6:1, 6:2

Gra podwójna 6 (0–6)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka1.24 września 2006PekinTwardaRosja Jelena WiesninaHiszpania Virginia Ruano Pascual
Argentyna Paola Suárez
2:6, 4:6
Finalistka2.29 lipca 2007StanfordTwardaBiałoruś Wiktoryja AzarankaIndie Sania Mirza
Izrael Szachar Pe’er
4:6, 6:7(5)
Finalistka3.5 sierpnia 2007San DiegoTwardaBiałoruś Wiktoryja AzarankaZimbabwe Cara Black
Stany Zjednoczone Liezel Huber
5:7, 4:6
Finalistka4.14 lutego 2010PattayaTwardaRosja Ksienija PierwakNowa Zelandia Marina Erakovic
Tajlandia Tamarine Tanasugarn
5:7, 1:6
Finalistka5.24 lipca 2010PortorožTwardaNowa Zelandia Marina ErakovicRosja Marija Kondratjewa
Czechy Vladimíra Uhlířová
4:6, 6:2, 7–10
Finalistka6.15 września 2012TaszkentTwardaSerbia Wiesna DołoncPolska Paula Kania
Białoruś Palina Piechawa
2:6, krecz

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (1)

Końcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka2003Wielka Brytania WimbledonTrawiastaBelgia Kirsten Flipkens4:6, 6:3, 3:6

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of the United Kingdom (3-5).svg
The flag of the United Kingdom (3:5 version). This flag is the Union Flag in the 3:5 ratio exclusively used on land. At sea, the correct ratio is 1:2.
Chak wim07.jpg
Anna Chakvetadze at Wimbledon 2007. By Chris Ng.