Anna Gramatyka-Ostrowska
 portret 5-letniej Anny z matką aurorstwa ojca Antoniego Gramatyki z 1887 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | malarstwo |
| Epoka | |
Anna Gramatyka-Ostrowska (ur. 2 stycznia 1882 w Krakowie, zm. 25 czerwca 1958 w Zakopanem) – polska malarka i graficzka.
Była córką Antoniego Gramatyki, malarza, i Izabeli Popieleckiej. Studiowała w Szkole Sztuk Pięknych dla Kobiet Toli Certowiczówny w Krakowie, następnie w Académie Julian[1] oraz do 1904 w École des Beaux-Art w Paryżu pod kierunkiem Jean-Paul Laurensa. W 1900 zadebiutowała na wystawie Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, swoje prace wystawiała tam do 1917. Po powrocie z zagranicy mieszkała w Krakowie w latach 1912–1919 oraz 1921–1924 nauczając rysunku na Wyższych Kursach dla Kobiet im. Adriana Baranieckiego. Brała udział w wystawach Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana. Jej drugim mężem był Antoni Ambrożewicz (zm. 1930), krytyk i eseista. Oboje chorowali na płuca i w połowie lat 20. przenieśli się z Krakowa do Zakopanego, gdzie Anna projektowała wzory kilimów dla Stowarzyszenia Kilim w Zakopanem.
Anna Gramatyka-Ostrowska malowała głównie pejzaże i portrety, zajmowała się grafiką użytkową (afisze, znaki drukarskie, kartki pocztowe, kalendarze), tworzyła graficzną oprawę czasopism (w 1908 „Polski Poradnik Graficzny”, w 1919 „Maski”). Zajmowała się ilustratorstwem i scenografią, między innymi ilustrowała książki dla dzieci, a także zaprojektowała dekoracje do wystawianych w Krakowie około 1919 roku sztuk „Zemsta Kasznura” Zofii Rogoszówny czy też „Krąg interesów” Jacinto Benavente[2]. Projektowała witraże np. w kamienicy przy ulicy Szpitalnej 38 w Krakowie oraz plafon w willi lwowskiego architekta Stanisława Ulejskiego[3].
Galeria
Witraż z medalionem z motywem Barbakanu (1912),
Kraków, Kamienica Kennerów, ul. Szpitalna 38,
I półpiętro
Witraż z medalionem z motywem Sukiennic (1912),
Kraków, Kamienica Kennerów, ul. Szpitalna 38,
II półpiętro
Witraż z medalionem z motywem Bazyliki św. Franciszka z Asyżu (1912),
Kraków, Kamienica Kennerów, ul. Szpitalna 38,
III półpiętro
Przypisy
- ↑ Ewa Bobrowska: Emancypantki? Artystki polskie w Paryżu na przełomie XIX i XX wieku. www.bu.umk.pl. [dostęp 2022-02-26].
- ↑ Antoni Henryk Stachowski (red.), Encyklopedia Krakowa, Warszawa, Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 257, ISBN 83-01-13325-2, OCLC 50382876 [dostęp 2022-03-27].
- ↑ Krystyna Pawłowska „Witraże krakowskie w kamienicach mieszkalnych i obiektach użyteczności publicznej z przełomu wieków XIX i XX” wyd. Kraków 2018 str. 61 ISBN 978-83-64553-20-2
Media użyte na tej stronie
Autor: Mach240390, Licencja: CC BY 4.0
Kamienica Kennerów przy ulicy Szpitalnej 38 w Krakowie. Witraż na II półpiętrze z medalionem z motywem Sukiennic wykonany w 1912 roku przez Krakowski Zakład Witrażów S. G. Żeleński, proj. Anna Gramatyka-Ostrowska.
Autor: Mach240390, Licencja: CC BY 4.0
Kamienica Kennerów przy ulicy Szpitalnej 38 w Krakowie. Witraż na I półpiętrze z medalionem z motywem Barbakanu wykonany w 1912 roku przez Krakowski Zakład Witrażów S. G. Żeleński, proj. Anna Gramatyka-Ostrowska.
Autor: Mach240390, Licencja: CC BY 4.0
Kamienica Kennerów przy ulicy Szpitalnej 38 w Krakowie. Witraż na III półpiętrze z medalionem z motywem Kościoła św. Franciszka z Asyżu wykonany w 1912 roku przez Krakowski Zakład Witrażów S. G. Żeleński, proj. Anna Gramatyka-Ostrowska.