Anna Gruszecka

Anna Zofia Gruszecka (ur. 10 października 1886 w Warszawie, zm. 1 sierpnia 1966) – polska lekarka psychiatra, docent kliniki psychiatrii i neurologii Uniwersytetu Poznańskiego, autorka prac naukowych.

Życiorys

Urodziła się 10 października 1886 w Warszawie, w rodzinie Artura Gruszeckiego i Józefy z Certowiczów, jej starszą siostrą była Aniela Gruszecka[1]. Uczęszczała do Gimnazjum św. Anny w Krakowie, maturę zdała 6 czerwca 1904. Następnie wstąpiła na wydział lekarski Uniwersytetu Jagiellońskiego i studiowała od semestru 1904/1905 do 1907/1908[2]. Potem studiowała medycynę na Uniwersytecie w Zurychu[3] i Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie w 1912 roku otrzymała tytuł doktora wszech nauk lekarskich. Studiowała także w Szkole Nauk Społecznych w Brukseli[4]. Następnie praktykowała w klinice chorób wewnętrznych Adolfa Strümplla w Lipsku, klinice chorób dziecięcych Clemensa Pirqueta i klinice psychiatrycznej Juliusa Wagnera-Jauregga w Wiedniu oraz w pracowni psychologicznej kliniki psychiatrii Emila Kraepelina i w oddziale neurologicznym kliniki chorób wewnętrznych Friedricha Müllera w Monachium.

Podczas I wojny światowej, w latach 1914–1916, pracowała w szpitalach wojskowych na terenie Małopolski[4]. W latach 1916–1918 była zatrudniona w klinice neurologicznej i psychiatrycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1919 do 1921 zastępczyni sekundariusza Szpitala św. Łazarza w Krakowie. Od 1922 do 1939 pracowała w klinice neurologii i psychiatrii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1926 roku habilitowała się. Po śmierci Stefana Borowieckiego, od września 1937 do końca 1938 zastępowała kierownika kliniki.

Podczas II wojny światowej przez rok pracowała w szpitalu psychiatrycznym w Choroszczy, potem w Kielcach. Po wojnie z powrotem w klinice neurologii i psychiatrii UAM, w 1952 roku przeszła na emeryturę.

Była autorką prac naukowych w języku polskim i niemieckim. Zajmowała się m.in. diagnostyką płynu mózgowo-rdzeniowego w zaburzeniach psychicznych i neurologicznych.

Wybrane prace

  • O mechanizmie powstawania urojeń prześladowczych. Rozprawy Akademji Lekarskiej i.e. Rozprawy Akademii Nauk Lekarskich 1 (2), 1921
  • Transytywizm, utrata granic osobowości i myślenie pierwotne w schizofrenji. Poznań: Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 1923
  • Stosunek myślenia do przeżywania psychotycznego w pewnych przypadkach schizofrenji. Poznań: Poznańskie Tow. Przyjaciół Nauk, 1924
  • Le transitivisme, la perte des limites de la personnalité et l'attitude mentale primitive dans la schizophrénie. Schweizer Archiv für Neurologie und Psychiatrie 15, s. 64–69, 1924
  • Tło rozwojowe t.zw. lunatyzmu. Poznań, 1925
  • Dwa przypadki narkolepsji. Polska Gazeta Lekarska, 1928
  • Zafałszowania asymilacyjne u dzieci w wieku przedszkolnym. Poznań: Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 1930
  • Zafałszowania rzeczywistości w wieku starczym. Poznań: Poznańskie Towarzystwo Psychologiczne, 1930
  • Die Müller-Ballungsreaktion im Blut und Liquor bei Krankheiten des Nervensystems[5], 1934
  • Odczyn skłębienia Muellera we krwi i płynie mózgowo-rdzeniowym w schorzeniach układu nerwowego . Polska Gazeta Lekarska, 1934
  • Das Syndrom der Eiweissreaktionen in der Liquordiagnostik[6], 1935

Przypisy

  1. ↑ Adolf Dygasiński. Listy. Ossolineum, 1972 s. 704.
  2. ↑ Krzysztof Stopka (red.): Corpus studiosorum Universitatis Iagellonicae 1850/51-1917/18: E-J. Kraków: Towarzystwo Wydawnicze „Historia Iagellonica”, 2006 s. 572
  3. ↑ Matrikeledition, www.matrikel.uzh.ch [dostęp 2017-11-16].
  4. ↑ a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 99. [dostęp 2021-07-25].
  5. ↑ Anna Gruszecka, Die Müller-Ballungsreaktion im Blut und Liquor bei Krankheiten des Nervensystems, „Klinische Wochenschrift”, 13 (34), 1934, s. 1218–1219, DOI: 10.1007/BF01780008, ISSN 0023-2173 (niem.).
  6. ↑ A. Gruszecka, Das Syndrom der Eiweißreaktionen in der Liquordiagnostik, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 153 (1), 1935, s. 447–455, DOI: 10.1007/BF02865760, ISSN 0303-4194 (niem.).

Bibliografia