Anna Grzymisławska

Anna Grzymisławska
Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1947
Poznań

Data śmierci

8 czerwca 2022

Zawód, zajęcie

urzędniczka państwowa

Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Anna Maria Grzymisławska (ur. 23 listopada 1947 w Poznaniu, zm. 8 czerwca 2022[1]) – polska urzędniczka państwowa, działaczka opozycji demokratycznej w okresie PRL.

Życiorys

Uczestniczyła w protestach studenckich w trakcie wydarzeń marcowych w 1968[2]. W 1973 ukończyła studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1971 pracowała w Wojewódzkiej Hurtowni Zaopatrzenia Rzemiosła i w Spółdzielni Rzemieślniczej Wielkopolanka w Poznaniu. W latach 1978–1989 była specjalistką ds. organizacji w administracji Akademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu[3].

W 1980 była wśród organizatorów uczelnianych struktur „Solidarności”, stanęła na czele komisji zakładowej. W tym samym roku w Gdańsku brała udział w strajku okupacyjnym pracowników służby zdrowia. Po wprowadzeniu stanu wojennego współpracowała z podziemną „Solidarnością”, zajmowała się też publikowaniem, drukiem i dystrybucją wydawnictw drugiego obiegu (m.in. kolportażem „Tygodnika Mazowsze” na terenie Poznania[4]), a także organizowaniem pomocy dla represjonowanych. W 1987 weszła w skład początkowo tajnego tymczasowego zarządu regionu związku. W 1989 w Dniu Pracownika Służby Zdrowia organizowała manifestację „Biały Marsz w Poznaniu 7 IV 1989”[5].

Brała udział w obradach Okrągłego Stołu jako wiceprzewodnicząca podzespołu ds. zdrowia. Od 1989 do 1993 pełniła funkcję dyrektora generalnego w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej. Później była dyrektorem Biura Kadr i Spraw Socjalnych Telewizji Polskiej. Po powołaniu rządu Jerzego Buzka objęła stanowisko dyrektora generalnego KPRM, a następnie zastępcy dyrektora generalnego Poczty Polskiej[3]. W 2000 powróciła do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów jako zastępca jej szefa w randze sekretarza stanu. Od 2002 do 2006 pracowała jako kierownik referatu prawno-organizacyjnego w poznańskim oddziale Instytutu Pamięci Narodowej, następnie była dyrektorem Departamentu Organizacyjnego i Kadr Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego.

Odznaczenia

W 2001 wyróżniona odznaką Zasłużony Działacz Kultury[2]. W 2011 prezydent Bronisław Komorowski, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, nadał jej Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[6]. W 2016 prezydent Andrzej Duda odznaczył ją Krzyżem Wolności i Solidarności[7].

Przypisy

  1. ↑ Nekrologi i kondolencje: Anna Grzymisławska. „Głos Wielkopolski”, 9 czerwca 2022. 
  2. ↑ a b Anna Niedziela: Anna Grzymisławska. encysol.pl. [dostęp 2020-02-29].
  3. ↑ a b Dział kadr. polityka.pl, 12 sierpnia 2000. [dostęp 2011-09-04].
  4. ↑ Grzymisławska, Anna. wyborcza.pl, 4 grudnia 2006. [dostęp 2011-09-04].
  5. ↑ Agnieszka Łuczak: Biały Marsz w Poznaniu 7 IV 1989. encysol.pl. [dostęp 2021-03-15].
  6. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 sierpnia 2011 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 103, poz. 1040).
  7. ↑ Postanowienie nr rej. 550/2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 listopada 2016 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2017 r. poz. 126).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Zasłużony Działacz Kultury.jpg
Autor: Ὄνειροι, Licencja: CC BY-SA 4.0
Zasłużony Działacz Kultury – odznaka
POL Krzyż Wolności i Solidarności BAR.svg
Baretka Krzyża Wolności i Solidarności.