Anna Kurska

Anna Kurska
Ilustracja
(c) Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej , CC BY-SA 3.0 pl
Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1929
Lwów

Data i miejsce śmierci

25 sierpnia 2016
Ustrzyki Dolne

Zawód, zajęcie

prawniczka, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

senator V i VI kadencji (2001–2007)

Partia

Prawo i Sprawiedliwość, Solidarna Polska

Dzieci

Jacek Kurski, Jarosław Kurski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności
Grób Anny Kurskiej na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku

Anna Maria Kurska z domu Modzelewska (ur. 24 sierpnia 1929 we Lwowie, zm. 25 sierpnia 2016[1] w Ustrzykach Dolnych[2]) – polska prawniczka, adwokat, sędzia, polityk, działaczka opozycji demokratycznej w okresie PRL, senator V i VI kadencji.

Życiorys

Pochodziła z rodziny ziemiańskiej. Ojciec Tadeusz Modzelewski (1867–1936), syn Narcyza i Klary z Weydlichów, był właścicielem majątku na dawnych ziemiach Rzeczypospolitej (pozostawionego po rewolucji październikowej na tzw. sowieckiej Ukrainie). Matka Teodora (1887–1969), córka Józefa Bernsteina vel Niemirowskiego i Anny z Sommersteinów, regionalistka i badaczka haftów, tkanin oraz strojów Warmii i Mazur[3], pochodziła z rodziny żydowskich kupców (jej bratem był Lewis Bernstein Namier)[4].

Pierwsze 10 lat dzieciństwa spędziła w majątku Koszyłowce w powiecie buczackim, znajdującym się około 20 km od Buczacza[5]. Tereny te po II wojnie światowej znalazły się na obszarze zachodniej Ukrainy w rejonie zaleszczyckim obwodu tarnopolskiego. W czasie II wojny światowej była działaczką Szarych Szeregów we Lwowie oraz uczestniczką powstania warszawskiego jako sanitariuszka (pseud. Marta)[6].

Ukończyła w 1955 studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Po odbyciu aplikacji zdała egzamin sędziowski, orzekała w sądach w Tczewie i Malborku. W sierpniu 1980 przeszła do pracy w Sądzie Wojewódzkim w Gdańsku.

Od września 1980 działała w NSZZ „Solidarność”. Weszła w skład zarządu Regionu Gdańskiego związku. W związku z działalnością opozycyjną w stanie wojennym została odwołana ze stanowiska sędziego. Pracowała następnie w spółdzielniach kółek rolniczych województwa gdańskiego i elbląskiego.

W 1988 uzyskała uprawnienia adwokata, praktykowała w Tczewie do 1990, kiedy to ponownie uzyskała nominację sędziowską. Należała do Stowarzyszenia Godność.

W 2001 została wybrana na senatora V kadencji w okręgu gdańskim z ramienia lokalnego „Komitetu Wyborczego Wyborców i Sympatyków Lecha Kaczyńskiego Prawo i Samorządność”. W tym samym roku wstąpiła do Prawa i Sprawiedliwości i weszła w skład rady politycznej tej partii. W Senacie zasiadała w Komisji Ustawodawstwa i Praworządności oraz w Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą. Do 25 czerwca 2004 zasiadała w klubie senatorskim Blok Senat 2001, następnie została członkinią klubu parlamentarnego PiS.

W 2005 z ramienia PiS po raz drugi uzyskała mandat senatorski. Zasiadała w tych samych komisjach, co w poprzedniej kadencji, a także (do 15 listopada 2005) w Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bez powodzenia ubiegała się o reelekcję.

W wyborach parlamentarnych w 2011 ubiegała się bezskutecznie o mandat senatora z ramienia PiS w okręgu wyborczym nr 66[7]. Niedługo później została usunięta z partii. Należała potem do Solidarnej Polski, zasiadała przez kilka miesięcy w powołanej w grudniu 2013 radzie głównej tej partii. Z jej listy bez powodzenia startowała w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014[8].

Odznaczenia

W 2009, za wybitne zasługi w kształtowaniu państwa prawa, a w szczególności za działalność na rzecz zachowania praworządności w czasach PRL, została odznaczona przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[9]. W 2016 pośmiertnie odznaczona przez Andrzeja Dudę Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[10] oraz Krzyżem Wolności i Solidarności[11].

Życie prywatne

Była żoną Witolda Kurskiego, z którym miała dwóch synów: Jarosława oraz Jacka[12]. Została pochowana na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku[10] (rejon IV, taras I, rząd 1a, grób 45)[13]. Miała starszą siostrę Klarę[5] (1925–1973).

Przypisy

  1. Nie żyje była senator PiS Anna Maria Kurska. onet.pl, 25 sierpnia 2016. [dostęp 2016-08-25].
  2. Anna Kurska. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-04-17].
  3. Andrzej A. Zięba: Teodora Modzelewska. W: Etnografowie i ludoznawcy polscy. Sylwetki, szkice biograficzne. Ewa Fryś-Pietraszkowa, Anna Spiss (red.). T. II. Wrocław-Kraków: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, Oddział Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego w Krakowie, 2007, s. 210–212.
  4. Michał Nogaś: Jarosław Kurski: Mama wstydziła się swego żydostwa. Szczyciła się pochodzeniem ziemiańskim. wyborcza.pl, 30 września 2022. [dostęp 2022-10-01].
  5. a b Jarosław Kurski: Anna Kurska (1929–2016). Nasza Mama. wyborcza.pl, 3 września 2016. [dostęp 2016-09-03].
  6. Anna Maria Kurska. wyborcza.pl, 27 sierpnia 2016. [dostęp 2016-08-27].
  7. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2013-12-21].
  8. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-06-23].
  9. M.P. z 2009 r. nr 39, poz. 613
  10. a b Gdańsk: uroczystości pogrzebowe senator Anny Kurskiej. tvp.info, 30 sierpnia 2016. [dostęp 2016-08-30].
  11. M.P. z 2017 r. poz. 152
  12. Marcin Fabjański. Inni bracia K.. „Przekrój”. nr 41, 2005. [dostęp 2022-10-02]. 
  13. Anna Kurska. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2019-05-22].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Krzyż Wolności i Solidarności BAR.svg
Baretka Krzyża Wolności i Solidarności.
Anny Kurskiej.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
grób prawniczki Anny Kurskiej na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku.
Anna Kurska Kancelaria Senatu 2005.jpg
(c) Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej , CC BY-SA 3.0 pl
Senator Anna Kurska