Anna Langfus
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 stycznia 1920 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 12 maja 1966 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
Bagaże z piasku | |
| Nagrody | |
Nagroda Goncourtów w 1962 | |
Anna Langfus z domu Szternfinkiel (ur. 2 stycznia 1920 w Lublinie, zm. 12 maja 1966 w Paryżu) – francuska pisarka, z pochodzenia polska Żydówka, laureatka Nagrody Goncourtów w 1962 roku.
Biografia
Absolwentka Gimnazjum im. Unii Lubelskiej w Lublinie (matura 1937), debiutowała jeszcze w czasach szkolnych na łamach pisma „Filomata”[1].
Jej rodzice zginęli podczas II wojny światowej w getcie warszawskim. W czasie wojny zginął również jej mąż.
Po zakończeniu wojny, w 1946 roku wyjechała do Francji, gdzie pracowała w sierocińcu, a potem jako nauczycielka matematyki. Wyszła ponownie za mąż i urodziła córkę, Marię. Langfus uczestniczyła w życiu wspólnoty żydowskiej we Francji, pojechała do Izraela wraz z grupą, do której należała, Judaïsme français.
W 1956 wystawiony został pierwszy spektakl jej autorstwa napisany po francusku, Les Lépreux (Trędowaci), gdzie opisuje aresztowania Żydów polskich w 1941 roku. Okazał się on zbyt okrutny dla publiczności. Langfus skupiła się zatem na prozie i wydała w 1960 roku powieść autobiograficzną Le sel et le soufre (Sól i siarka), jedno z pierwszych tego rodzaju dzieł poruszających temat Zagłady. Jej druga powieść, Les bagages de sable (Bagaże z piasku), otrzymała nagrodę Goncourtów w 1962. Jednym z motywów jej twórczości było powracające pytanie dotyczącego tego, co można powiedzieć na temat Auschwitz i jak to robić[2].
Les bagages de sable stało się po jej śmierci nazwą francuskiej trupy teatralnej, która przez swoje spektakle stara się zachować pamięć o Zagładzie.
3 stycznia 2008 roku z inicjatywy Ośrodka Brama Grodzka – Teatr NN na ścianie kamienicy przy ulicy Lubartowskiej 24 w Lublinie została odsłonięta tablica poświęcona Annie Langfus o treści:
- W latach 1920-1939 w kamienicy stojącej w podwórzu tego domu mieszkała wielka pisarka Anna Sternfinkiel. Urodziła się w Lublinie 2.01.1920. W 1962 roku nosząc nazwisko Langfus (po mężu) otrzymała jedno z najważniejszych wyróżnień literackich na świecie – nagrodę Prix Goncourt za książkę „Les Bagages de sable”. Zmarła w Paryżu 12.05.1966 roku[3].
Dedykowano jej drugi odcinek Erraty do biografii, serialu o polskich literatach aktywnych po II wojnie światowej[4].
Twórczość
- Le sel et le soufre (Sól i siarka, 1960, autobiograficzna)
- Les bagages de sable (Bagaże z piasku, 1962) – Nagroda Goncourtów
- Saute, Barbara (Skacz, Barbaro, 1965)
Przypisy
- ↑ 70 lat Gimnazjum i Liceum im. Unii Lubelskiej w Lublinie, 1921-1991, Lublin 1994, ISBN 83-85766-16-2, s. 33 i 126.
- ↑ Biografia A. Langfus. afmeg.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-12)]. na stronach Michèle Bitton, skąd pochodzi większość informacji w tym artykule.
- ↑ Tablica dla Anny Langfus -jewish.org.pl.
- ↑ Errata do biografii. Anna Langfus (pol.). vod.tvp.pl. [dostęp 2019-11-08].
Media użyte na tej stronie
Autor: Grzegorz W. Tężycki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Lublin, ul. Lubartowska 24. Tablica ku czci Anny Szternfinkiel (Anny Langfus), żydowskiej pisarki. Treść: W latach 1920-1939 w kamienicy stojącej w podwórzu tego domu mieszkała wielka pisarka Anna Szternfinkiel. Urodziła się w Lublinie 2.01.1920. W 1962 roku nosząc nazwisko Langfus (po mężu) otrzymała jedno z najważniejszych wyróżnień literackich na świecie – nagrodę Prix Goncourt za książkę "Les Bagages de sable" (Bagaże z piasku). Zmarła w Paryżu 12.05.1966 r. ¦ Ośrodek "Brama Grodzka – Teatr NN". Ariav Nimrod (Cygielman Szulim)