Anna Legeżyńska
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: komparatystyka, kultura europejska, poetyka, recepcja dzieła literackiego | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Polska Akademia Umiejętności | |
| Status | członek korespondent |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Anna Legeżyńska (ur. 20 września 1951 w Nowokujbyszewsku) – polska historyk i teoretyk literatury, krytyk literacki.
Życiorys
Urodziła się w Nowokujbyszewsku (ówcześnie ZSRR). Do Polski przyjechała wraz z rodzicami w 1957. W latach 1969-1974 studiowała polonistykę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Po ukończeniu studiów podjęła pracę w tamtejszym Instytucie Filologii Polskiej. W 1983 obroniła doktorat, zaś habilitowała się w 1997. W latach 1997–2005 była członkiem jury Olimpiady Literatury i Języka Polskiego. W 1999 została członkiem Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Polskiej Akademii Nauk. W 2001 otrzymała tytuł naukowy profesora, a w 2007 stanowisko profesora zwyczajnego. Od 2002 kierowała studiami doktoranckimi na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej UAM. W 2005 została prodziekanem tego wydziału.
W 2019 została członkiem Rady Doskonałości Naukowej I kadencji[1].
W pracy naukowej zajmowała się badaniami nad teorią przekładu i współczesną poezją polską. Była członkiem redakcji czasopism „Polonistyka” i „Studia Polonistyczne”. Współpracowała też z pismami „Nurt”, „Arkusz”, „Nowe Książki”.
Do 1978 podpisywała się nazwiskami Jelec i Jelec-Legeżyńska. Publikowała też pod pseudonimami A.G. i Anna Gawarzewska.
W czerwcu 2022 została członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności[2].
Przypisy
Bibliografia
- Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobibliograficzny. Alicja Szałagan (redaktor). T. 1. Warszawa: Fundacja Akademia Humanistyczna; Instytut Badań Literackich PAN, 2011, s. 139-141. ISBN 978-83-61750-11-6.