Anna Malewicz-Madey

Anna Malewicz-Madey
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1937
Pińsk

Pochodzenie

Warszawa

Typ głosu

mezzosopran

Gatunki

opera

Zawód

śpiewaczka

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 40-lecia Polski Ludowej Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Anna Malewicz-Madey (ur. 13 lutego 1937 w Pińsku)[1] – polska śpiewaczka operowa, mezzosopran.

Życiorys

Urodzona w Pińsku na Polesiu. Absolwentka warszawskich szkół muzycznych. Studia wokalne ukończyła z wyróżnieniem w klasie Zofii Bregy. Ponadto uczyła się u wybitnych pedagogów: Wandy Wermińskiej, Janiny Stano i G. Favaretto, u którego doskonaliła sztukę wokalną w Accademia Musicale Chigiana (wym. kidżiana) w Sienie, uzyskując Diploma d’Onore i nagrodę. Laureatka I Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego im. St. Moniuszki w Warszawie i XI Międzynarodowego Konkursu Wokalnego w ’s-Hertogenbosch (Holandia)[2][3].

Podczas swej wieloletniej pracy w Teatrze Wielkim w Warszawie (1959–1994) zaśpiewała ponad 30 partii wokalnych w 1600 spektaklach – od dzieł barokowych po opery współczesne, ponadto w repertuarze: oratoria, kantaty oraz pieśni.

Brała udział w prestiżowych międzynarodowych festiwalach muzycznych: Salzburger Festspiele, Steirische Herbst w Grazu, Wiener Festwochen, Maggio Musicale Fiorentino, York Festival, Festival van Vlaanderen, Luzerner Festspiele, Prazskie Jaro, Israel Festival ’90 w Jerozolimie, Taegu Youngnam International Contemporary Music Festival, La Nota Verde w Asiago. Występowała także na Międzynarodowych Festiwalach Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, wykonując lub prawykonując szereg dzieł muzyki współczesnej, m.in. „Requiem” G. Ligetiego.

Śpiewała na estradach wszystkich polskich filharmonii i na wielu krajowych festiwalach. Współpracowała z Orkiestrami ORF w Wiedniu, RAI w Turynie, RSI w Lugano, z wiedeńską Volksoper (Charlotta w „Wertherze” J. Masseneta). Występowała także w Armenii, Egipcie, Francji, Korei Płd., Luxemburgu, Niemczech, Rosji, na Litwie, Ukrainie i Węgrzech.

Dokonała wielu nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji, BBC, RAI, Radio Svizzera Italiana, Polskich Nagrań, Naxos (rejestracja dzieł K. Szymanowskiego – Król Roger, Tryptyk Święty Boże, Demeter), Olympia, Harmonia Mundi Le Chant du Monde.

W 1992 rozpoczęła pracę pedagogiczną; w Państwowej Szkole Muzycznej II Stopnia im. J. Elsnera w Warszawie, następnie w latach 1995–2000 prowadziła klasę wokalną na Keimyung University w Taegu, a także kursy mistrzowskie w Gyeongju (Korea Płd.).

Od 1992 prezes Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego im. St. Moniuszki.

Odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1990) oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2019)[4]. Wcześniej odznaczona także Złotym Krzyżem Zasługi oraz Medalem 40-lecia Polski Ludowej[5].

Żona Bogusława Madeya, kompozytora, matka Emiliana Madeya, pianisty.

Przypisy

  1. ↑ Małgorzata Kosińska: Anna Malewicz-Madey. culture.pl, 2009-09-10. [dostęp 2011-09-06]. (pol.).
  2. ↑ All IVC Laureates - International Vocal Competition, www.ivc.nu [dostęp 2020-02-23].
  3. ↑ 401ivca.com - Winners, 401ivca.com [dostęp 2020-03-16].
  4. ↑ Anna Malewicz-Madey uhonorowana przez ministra kultury. niezalezna.pl, 12 lutego 2019. [dostęp 2019-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-15)]. (pol.).
  5. ↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 787.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Medal 40-lecia Polski Ludowej BAR.svg
Baretka: Medal 40-lecia Polski Ludowej