Anna Maria węgierska
caryca Bułgarii | |
caryca Bułgarii | |
Okres | |
---|---|
Jako żona | cara Iwana Asena II |
Poprzedniczka | Anna |
Następczyni | Irena Komnena |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data śmierci | |
Miejsce spoczynku | Tyrnowie |
Ojciec | |
Matka | |
Dzieci | Helena |
Anna Maria węgierska (ur. 1204; zm. 1237) – królewna węgierska, żona cara Bułgarii.
Życiorys
Anna była córką króla Węgier Andrzeja II i jego pierwszej żony Gertrudy z Meran[1].
Do małżeństwa Anny z carem bułgarskim doszło w wyniku negocjacji pomiędzy władcami obydwu państw. Król węgierski po powrocie z wyprawy krzyżowej w 1218 roku zastał kraj w stanie anarchii. Problemy wewnętrzne skłoniły go do zapewnienia sobie pokoju z rosnącą w siłę Bułgarią poprzez wydanie za cara bułgarskiego jednej z córek i oddanie zabranych Bułgarii kilka lat wcześniej za panowania cara Boriła ziem belgradzkiej i braniczewskiej. W styczniu 1221 Anna poślubiła cara Bułgarii Iwana Asena II. W wianie ojciec przekazał zięciowi sporne terytoria[2]. Przed ślubem Anna przyjęła chrzest w cerkwi prawosławnej oraz imię Marii[1].
Z małżeństwa Anny Marii i Iwana Asena narodziło się kilkoro dzieci, m.in.:
- Helena, żona Teodora II Laskarysa,
- Tamara, narzeczona Michała VIII Paleologa,
- Koloman I Asen, car Bułgarii w latach 1241-1246[1],
- Piotr, zm. 1237
Anna Maria zmarła wraz z najmłodszym synem w czasie epidemii dżumy, która nawiedziła Bułgarię w 1237 roku. Car Iwan Asen II, który w tym czasie oblegał wspólnie z łacinnikami i Kumanami grecką twierdzę Tzurullon uznał śmierć najbliższych za karę Bożą za złamanie przymierza z cesarzem nicejskim Janem III Watatzesem. Odstąpił spod obleganej twierdzy. Zerwał sojusz z łacinnikami i nawiązał ponownie przymierze z Grekami[3]. Anna Maria została pochowana w cerkwi Św. Czterdziestu Męczenników w Tyrnowie.
Przypisy
- ↑ a b c Ch. Cawley: Medieval Lands.
- ↑ T. Wasilewski: Historia Bułgarii. s. 85.
- ↑ G. Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. s. 412-413.
Bibliografia
- Ch. Cawley: Medieval Lands. Foundation for Medieval Genealogy, 2006–2007.
- G. Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2008. ISBN 978-83-01-15268-0.
- T. Wasilewski: Historia Bułgarii. Wrocław: Ossolineum, 1988. ISBN 83-04-02466-7.