Anna Netrebko

Anna Netrebko
Ilustracja
Anna Netrebko podczas ceremonii wręczenia nagród Romy w Wiedniu w kwietniu 2013
Imię i nazwisko

Anna Netrebko
Анна Юрьевна Нетребко

Data i miejsce urodzenia

18 września 1971
Krasnodar

Typ głosu

sopran

Gatunki

opera

Zawód

śpiewaczka operowa

Strona internetowa

Anna Netrebko[1][2] (ros. Анна Юрьевна Нетребко, Anna Jurjewna Nietriebko; ur. 18 września 1971 w Krasnodarze) – rosyjska śpiewaczka, solistka operowa o międzynarodowej sławie, śpiewająca sopranem, od 2006 r. także obywatelka austriacka.

Życiorys

Dzieciństwo i edukacja

Netrebko urodziła się w rodzinie wywodzącej się z Kozaków kubańskich[3]. Była drugą córką Jurija Nikołajewicza Nietriebko (ur. 1934), inżyniera geologa, i Łarisy Iwanowny Nietriebko (1944–2002), inżynier komunikacji[4].

W wieku 13 lat została solistką szkolnego zespołu Kubanskaja pionierija. Jako szesnastolatka opuściła dom rodzinny i wyjechała do Petersburga, gdzie najpierw uczyła się w Liceum Muzycznym w klasie wokalnej, a potem studiowała w Konserwatorium Petersburskim, które ukończyła w 1995 roku[4]. W trakcie studiów pracowała jako sprzątaczka w Teatrze Maryjskim, by zarobić na opłacenie indywidualnych zajęć wokalnych[5]. W tym czasie wzięła udział w przesłuchaniach do tego teatru, w czasie których dyrygent Walerij Giergijew poznał w niej sprzątaczkę pracującą w teatrze. Dyrygent został jej mentorem[6].

Kariera

Anna Netrebko w 2003 roku

W 1993 Netrebko zdobyła główną nagrodę na konkursie wokalnym im. Michaiła Glinki w Moskwie, zaś rok później zadebiutowała na scenie Teatru Maryjskiego w roli Zuzanny w Weselu Figara W.A. Mozarta. W kolejnych latach wzięła udział w kilku spektaklach wystawianych w Operze Kirowa, w tym m.in. rolę Aminy w sztuce Lunatyczka, Paminy w Czarodziejskim flecie, Rozyny w Cyruliku sewilskim i Łucji w Łucji z Lammermooru.

W 1994 r. wystąpiła w roli Królowej Nocy w operze Czarodziejski flet w Independent Opera Avangarda Akadēmija w Rydze pod batutą Davida Milnesa, a także Zuzanny w Weselu Figara wystawianym w Operze w Tel Awiwie. W 1995 roku zadebiutowała na scenie Opery w San Francisco w roli Ludmiły w operze Rusłan i Ludmiła Michaiła Glinki. Po udanym występie w Stanach Zjednoczonych, kilkukrotnie zapraszana była na występy w San Francisco[4].

W 1996 r. otrzymała główną nagrodę w konkursie im. Nikołaja Rimskiego-Korsakowa w Petersburgu. W latach 1996–1997 występowała w Carmen (rola Micaëli), Parsifalu, Zaręczynach w klasztorze (Luiza) i Borysie Godunowie (Ksenia). Pod koniec listopada 1997 wystąpiła w koncercie w Wiedeńskim Domu Koncertowym, w tym samym miesiącu zagrała rolę Ninetty w operze Miłość do trzech pomarańczy. W 1998 r. wystąpiła m.in. w kilku różnych spektaklach wystawianych podczas Festiwalu Opery Kirowa[4].

Anna Netrebko (2008)

W lutym 2002 po raz pierwszy wystąpiła w Metropolitan Opera, kiedy to wcieliła się w rolę Nataszy w operze Wojna i pokój[4]. W czerwcu 2003 premierę miała jej pierwsza płyta studyjna, zatytułowana Opera Arias[7]. W latach 2003 i 2004 została uznana za najlepszą śpiewaczkę w dorocznym plebiscycie austriackiego wydawnictwa Festspiele, o wynikach którego decydują głosy przyznawane przez krytyków operowych, menedżerów, muzyków i widzów z całej Europy. W 2004 zagrała samą siebie w filmie Pamiętnik księżniczki 2: Królewskie zaręczyny w reżyserii Garry’ego Marshalla. W 2005 ukazał się jej drugi album studyjny zatytułowany Sempre libera[8], a także płyta La Traviata nagrana z udziałem m.in. Netrebko[9].

W 2007 r. wystąpiła specjalnie dla Martina Scorsese podczas uroczystości wręczenia Kennedy Center Honors. W tym samym roku została ogłoszona ambasadorką akcji SOS-Kinderdorf International w Austrii, a także została sponsorką wioski Tomilino w Rosji[10]. W tym samym roku premierę miał jej nowy album studyjny Duets, który nagrała we współpracy z Rolando Villazónem[11].

W 2008 r. ukazała się jej nowa płyta studyjna zatytułowana Souvenirs[12]. Rok później wydany został album kompilacyjny The Best of Anna Netrebko zawierający najpopularniejsze nagrania artystki[13]. W 2010 r. wraz z Danielem Barenboimem nagrała płytę In the Still of Night[14].

W 2014 r. zaśpiewała hymn olimpijski podczas ceremonii otwarcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich organizowanych w Soczi[15].

W grudniu 2014 na konferencji prasowej w Petersburgu przekazała na ręce Ołeha Cariowa, szefa parlamentu Donieckiej Republiki Ludowej i Ługańskiej Republiki Ludowej, równowartość 19 tys. dolarów na potrzeby opery w Doniecku i pozowała na tle flagi prorosyjskich separatystów[16]. Odnosząc się do zdjęcia z Cariowem, artystka oświadczyła: „Został mi przedstawiony jako jedyny człowiek, który może zapewnić bezpieczne przekazanie funduszy na teatr w Doniecku. Pojawienie się flagi było niezaplanowane, zostałam tym zaskoczona. Nie rozpoznałam jej na początku i dopiero po chwili zorientowałam się, co to jest”[17].

Kontrowersje

Po rosyjskiej agresji na Ukrainę w 2022 roku liczne zachodnie instytucje kulturalne ogłosiły zerwanie współpracy z Netrebko z powodu wielokrotnego popierania przez nią w przeszłości polityki Władimira Putina[18][19]. Po ponad miesiącu trwania inwazji artystka potępiła jednak działania wojenne i odcięła się od Kremla. Nowojorska Metropolitan Opera uznała jednak tę reakcję za spóźnioną i niewystarczającą zapowiadając, że nie wznowi z nią współpracy[20].

Życie prywatne

Anna Netrebko podczas występu w 2012

W marcu 2006 Netrebko zaczęła ubiegać się o obywatelstwo Austrii, które ostatecznie przyznano jej pod koniec lipca[2].

W kwietniu 2008 zapowiedziała, że weźmie ślub z urugwajskim basem-barytonem Erwinem Schrottem (do ślubu jednak nie doszło). 5 września para doczekała się swojego pierwszego dziecka, syna o imieniu Tiago Aruã, który urodził się w Wiedniu. W listopadzie 2013 para ogłosiła swoją separację[21].

W lutym 2014 zaczęła spotykać się z Yusifem Eyvazovem, tenorem z Azerbejdżanu. W grudniu 2015 para wzięła ślub[22].

Przypisy

  1. Netrebko Anna, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2016-06-27].
  2. a b Anna Netrebko: „Ich liebe Österreich”. oesterreich.ORF.at. [dostęp 2016-06-17]. (niem.).
  3. Tatjana Pawłowska: Anna Nietriebko: Ja nikogda nie chodiła po strunkie (Анна Нетребко: Я никогда не ходила по струнке). [w:] Rossijskaja Gazieta [on-line]. rg.ru, 2006-05-19. [dostęp 2016-04-05]. (ros.).
  4. a b c d e Anna Netrebko > Performances Database. scribd.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  5. Cinderella Soprano. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. telegraph.co.uk, 2006-02-19. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  6. Anna Netrebko: A rare jewel from the East. [w:] The Independent [on-line]. independent.co.uk, 2006-11-06. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  7. Anna Netrebko, Wiener Philharmoniker, Noseda* – Opera Arias. discogs.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  8. Anna Netrebko, Mahler Chamber Orchestra, Claudio Abbado – Sempre Libera. discogs.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  9. Verdi*, Anna Netrebko, Rolando Villazón, Thomas Hampson, Wiener Philharmoniker, Carlo Rizzi – La Traviata. discogs.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  10. Opera singer Anna Netrebko is ambassador for SOS Children’s Villages Austria. sos-childrensvillages.org, 2007-03-16. [dostęp 2018-04-25]. (ang.).
  11. Anna Netrebko, Rolando Villazón, Staatskapelle Dresden, Nicola Luisotti – Duets. discogs.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  12. Anna Netrebko – Souvenirs. discogs.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  13. Anna* – The Best Of Anna Netrebko. discogs.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  14. Anna Netrebko, Daniel Barenboim – In The Still Of Night. discogs.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  15. Biografie Anna Netrebko. Salzburger Festspiele. [dostęp 2016-06-22]. (niem.).
  16. Anna Netrebko, słynna śpiewaczka, wspiera operę w Doniecku i pozuje z liderem separatystów, Wyborcza.pl, 9 grudnia 2014 [dostęp 2015-12-30] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-09].
  17. Gwiazda opery w opałach. Za zdjęcie z flagą „Noworosji”. [w:] TVN24 Wiadomości ze świata [on-line]. tvn24.pl, 10 grudnia 2014. [dostęp 2015-10-26].
  18. Rosyjscy artyści o wojnie na Ukrainie. Jedni za, inni przeciw. dw.com, 1 marca 2022. [dostęp 2022-03-02].
  19. Rosyjska gwiazda opery Anna Netrebko odwołuje koncerty. Popierała Putina. kultura.onet.pl, 1 marca 2022. [dostęp 2022-03-02].
  20. Russian soprano Netrebko condemns Ukraine war but Met says it’s not enough. theguardian.com, 30 marca 2022. [dostęp 2022-04-01].
  21. Robin Finn: Breakfast by Soprano Anna Netrebko. The New York Times, 2011-01-14. [dostęp 2014-10-12]. (ang.).
  22. Anna Netrebko a Yusif Eyvazov sa zosobášia vo Viedni 29. decembra. [w:] Portal TERAZ.SK [on-line]. teraz.sk, 23 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-30]. (słow.).

Bibliografia

  • Encyklopedia – Muzyka, PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-15229-1.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Anna Netrebko DRs Koncerthus.jpg
Autor: Simon Wedege Petersen, Licencja: CC BY-SA 3.0
Russisk/østrigsk sopran Anna Netrebko.
Anna Netrebko 2008.jpg
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
MARIINSKY THEATRE, ST PETERSBURG. State decorations award ceremony. Anna Netrebko, opera singer at the State Academic Mariinsky Theatre received the honorary title of People's Artist of Russia.
NetrebkoMUC.jpg
Anna Netrebko bei ihrem Deutschland-Debüt