Anna Niesterowicz

Ten artykuł należy dopracować: od 2021-06 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny, od 2021-06 → zweryfikować treść i dodać przypisy, od 2021-06 → napisać artykuł w sposób neutralny. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Anna Niesterowicz (ur. 1974), polska artystka wizualna.

Życiorys

Studia na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie, dyplom w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego (2000). Stypendystka Polish Culture Foundation (2001), rezydentka iaab w Bazylei (2003).

Mieszka i pracuje w Warszawie.

Twórczość

Autorka haftowanych obrazów na płótnie (2001) i na papierze (2000) – inspirowanych ludowymi makatkami scen miejskich i obyczajowych, oraz rysunków na papierze - abstrakcyjnych, opartych na chemicznych wzorach i różnych wykresach, przewrotnie komentujących rzeczywistość. Tworzy także wideo i instalacje. Jest uważną obserwatorką rzeczywistości, z której wychwytuje szczeliny absurdu, także tego politycznego. Do najciekawszych jej prac należy film Gierek zmontowany z dokumentacji wizyty pierwszego sekretarza PZPR w przedszkolu, do którego uczęszczała sama Niesterowicz. W podobnej atmosferze utrzymana była Polska część Śląska zrealizowana w 2005 roku z bytomską Galerią Kronika. Przy pomocy prostej gry słownej i zebranych dokumentów artystka wskazuje na problemy z tożsamością, sytuacją narodowościową na Śląsku oraz zwraca uwagę na pamięć miejsca i architektury. Osią projektu stał się neon z tytułowym hasłem, umieszczony na wieży obiektu należącego aktualnie do Bytomskiego Centrum Kultury, a przed wojną będącą siedzibą lokalnej, niemieckiej elity – Bractwa Kurkowego. Drugim elementem pracy była szkolna mapa z 1963 roku, na której zaznaczono ledwie zauważalnymi czarnymi znaczkami rozprzestrzenionych w tym regionie ludzi. W legendzie owe czarne punkty określono jako hanysy – wieloznaczne, afirmatywne lub pejoratywne, zależnie od kontekstu, w jakim zostało użyte, określenie Ślązaka. Ostatnim komponentem była rozprowadzana na zaproszeniach i plakatach konturowa mapa całej krainy geograficznej, pozbawiona jednak konkretnych nazw, stała się odpolitycznioną, utopijną. Podobne, drażliwe kwestie związane z nacjonalizmem, komunizmem, antysemityzmem - poszukiwaniem tożsamości i autorytaryzmem z tego wynikającym Niesterowicz podniosła w filmie i instalacji Hańba (2006) pokazywanej w siedzibie warszawskiej Fundacji Galerii Foksal. Artystka ta należy do najciekawszych postaw młodego pokolenia. Pomimo ukończenia nakierowanej na sztukę krytyczną „Kowalni” udaje jej się wymykać publicystyce – jej projekty charakteryzują się ironicznym podejściem do poruszanego tematu, a także oscylują wokół kwestii języka jako głównego kulturowego kodu, jego różnorodności i wieloznaczności zatracanej poprzez stereotypowe postrzeganie rzeczywistości.

Artystka prowadziła blog https://web.archive.org/web/20160809065521/http://autobus.blog.pl/, w którym zamieszczała swoje miejskie obserwacje. Blog prowadziła po niej inna osoba.

Wystawy

• 2006 Hańba, wyst. ind. FGF Warszawa^[1]; Policja, Bunkier Sztuki, Kraków; Czytelnie, BUW Warszawa;
• 2005 Polska część Śląska, wyst. ind. Kronika, Bytom; Uwaga! Polen komen, Weimar;
• 2004 Common Germ, wyst. ind. Galerie Jesco von Puttkamer, Berlin; PRYM, BWA Zielona Góra;
• 2003 Logical Cooking, wyst. ind. FGF Warszawa; Ukryte w słońcu, Cieszyn; Public Rituals, mumok, Wiedeń, Austria;
• 2002 Unreal Castle, wyst. ind. CSW Warszawa; Co widzi trupa…, Zachęta, Warszawa; Baltic Babel, Rooseum, Malmo, Szwecja; Rzeczywiście, młodzi są realistami, CSW Warszawa; novart, Kraków;
• 2001 Calling 07, wyst. ind. Transmission Gallery, Glasgow, UK;
• 2000 Darkness and Mould, wyst. ind. Galeria Foksal, Warszawa; Biennale 1, Tirana, Albania; Relaks, Arsenał, Bialystok; Biurokracja, Galeria Foksal, Warszawa.

Bibliografia

• Adam Mazur, Dramaty nieprzetrawione. Hańba Anny Niesterowicz w Fundacji Galerii Foksal, www.obieg.pl, 2006;
• „Notes na 6. tygodni”, 6/2006;
• Sebastian Cichocki, Niesterowicz: Polska część Śląska, tekst tow. wyst., 2005;
• Violetta Sajkiewicz, Prze-malowywanie świata, „Czas kultury” 4/2004.
• pierwotna wersja hasła pochodzi z tomu Tekstylia bis, Korporacja Ha!art, Kraków 2006.

Linki zewnętrzne

• Anna Niesterowicz w serwisie Culture.pl
• Filmy artystki na stronie Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie

Przypisy