Annabel Lee

Okładka filadelfijskiego czasopisma „Sartain’s Union Magazine of Literature and Art” (1850), w którym opublikowano wiersz Annabel Lee.

Annabel Lee – ostatni ukończony wiersz Edgara Allana Poego[1]. Tematem utworu jest miłość oraz śmierć pięknej kobiety. Został napisany prawdopodobnie w maju 1849 roku. Poe zadbał o wydanie wiersza, dając go swojemu wydawcy Rufusowi Wilmotowi Griswoldowi, który włączył go do obszernego nekrologu autora opublikowanego dwa tygodnie po jego śmierci[2], a także wysyłając go do „Sartain’s Union Magazine of Literature and Art”, gdzie ukazał się w 1850 r.

Analiza

W wierszu Annabel Lee Poe porusza swój ulubiony temat, czyli śmierć pięknej kobiety, który był wykorzystywany także np. w Kruku, Ulalume i Lenore. Artysta twierdził, że jest to najbardziej poetycki temat na świecie[3]. Wiersz ukazuje idealne, nadzwyczajne silne uczucie. Narrator w młodości zakochał się w Annabel Lee „w królestwie nad mórz pianą” i obdarzał ją tak wielką miłością, że nawet aniołowie byli o nią zazdrośni. Nie przestał jej kochać nawet po jej śmierci, wielbiąc jej pamięć[4]. Ukazanie śmierci ukochanej jako skutku zemsty zazdrosnych aniołów pochodzi, według Julienne Empric, z naiwnej, dziecinnej wizji świata (ponieważ poetyckie „ja” pokochało Annabel Lee będąc jeszcze dzieckiem), jednak końcowe strofy, mówiące o jedności dusz poza granicami śmierci, mogą świadczyć o próbie przezwyciężenia uczucia straty i znalezienia pociechy w idei wiecznej miłości[5].

Jest rzeczą dyskusyjną, czy pisząc Annabel Lee Poe inspirował się jakąś konkretną osobą. Istnieje teoria, że podstawą utworu jest lokalna legenda z Charleston (Karolina Południowa)[1]. Wiele znanych poecie kobiet było także wskazywanych jako pierwowzór Annabel Lee; za prawdopodobną hipotezę uznaje się, że była nim jego żona Virginia Eliza Clemm Poe.

Wpływy

Nawiązania do Annabel Lee pojawiają się w Lolicie Vladimira Nabokova. Młodzieńcza miłość bohatera, dziewczynka poznana nad morzem i zmarła na tyfus, nazywa się Annabel Leigh, a pierwotny tytuł książki, Kingdom by the Sea (Królestwo nad morzem), był dosłownym cytatem z wiersza[6].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Tom Crawford, „The Ghost by the Sea”, Ghost Source.
  2. „Ludwig” (Rufus Wilmot Griswold), Death of Edgar Allan Poe, „New-York Weekly Tribune”, October 20, 1849, p. 4.
  3. Edgar A. Poe The Philosophy of Composition (1846). Zob. Jeffrey Meyers, Edgar Allan Poe: His Life and Legacy. New York: Cooper Square Press, 1992. p. 243. ISBN 0-8154-1038-7.
  4. Daniel Hoffman, Poe Poe Poe Poe Poe Poe Poe. Baton Rouge: Louisiana State University Press, 1972. p. 68. ISBN 0-8071-2321-8.
  5. Julienne H. Empric, „A Note on 'Annabel Lee'”, collected in Poe Studies. Volume VI, Number 1 (June 1973). p. 26. Zob. http://www.eapoe.org/pstudies/ps1970/p1973109.htm.
  6. Jeffrey Meyers, Edgar Allan Poe: His Life and Legacy, p. 302.


Media użyte na tej stronie

Sartain's annabel 1850.jpg
The cover of the January, 1850 Sartain's Union Magazine, Philadelphia, which contained the first publication of Edgar Allan Poe's poem "Annabel Lee".