Annemarie Moser-Pröll
Annemarie Moser-Pröll (ur. 27 marca 1953 w Kleinarl) – austriacka narciarka alpejska, trzykrotna medalistka olimpijska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata i sześciokrotna zdobywczyni Pucharu Świata. Jedna z najbardziej utytułowanych zawodniczek w historii, wygrywała zawody we wszystkich konkurencjach[1].
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Annemarie Moser-Pröll pojawiła się w wieku 14 lat. Zadebiutowała wtedy w zawodach Pucharu Świata, startując 17 stycznia 1968 roku w zjeździe w Bad Gastein, gdzie zajęła ostatnie miejsce. Pierwsze punkty wywalczyła nieco ponad rok później, 25 stycznia 1969 roku w Saint-Gervais, zajmując drugie miejsce w tej samej konkurencji. W zawodach tych lepsza okazała się tylko Francuzka Isabelle Mir. W sezonie 1968/1969 punktowała jeszcze jeden raz, 28 lutego w Squaw Valley, zajmując czwarte miejsce w slalomie. Ostatecznie w klasyfikacji generalnej zajęła szesnaste miejsce.
W kolejnym sezonie punktowała wielokrotnie, przy czym trzy razy stawała na podium: 17 stycznia w Mariborze odniosła pierwsze pucharowe zwycięstwo wygrywając giganta, tydzień później w Saint-Gervais była druga, a 12 marca 1970 roku w Voss w tej samej konkurencji zajęła trzecie miejsce. W klasyfikacji generalnej dało jej to szóste miejsce, a w klasyfikacji giganta była trzecia za Francuzkami: Michèle Jacot i Françoise Macchi. W lutym 1970 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Val Gardena, zdobywając brązowy medal w biegu zjazdowym. W zawodach tych uległa jedynie Annerösli Zryd ze Szwajcarii oraz Francuzce Isabelle Mir. Na tej samej imprezie była też między innymi szósta w kombinacji.
Przez kolejne pięć sezonów (1970/1971, 1971/1972, 1972/1973, 1973/1974 i 1974/1975) Austriaczka dominowała w rywalizacji pucharowej. Jako pierwsza i jak dotąd jedyna w historii pięć razy z rzędu zdobywała Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej. Równocześnie zdobyła pięć Małych Kryształowych Kul za zwycięstwa w klasyfikacji zjazdu oraz trzy Małe Kryształowe Kule za zwycięstwa w klasyfikacji giganta. Była także druga wśród gigancistek w sezonie 1972/1973 i trzecia w klasyfikacji slalomu w sezonie 1970/1971. W tym czasie 62 razy stawała na podium, odnosząc przy tym aż 40 zwycięstw. Najwięcej wygranych odniosła w sezonie 1972/1973, kiedy jedenaście razy była najlepsza w zawodach PŚ. Najwięcej razy na podium w trakcie jednego sezonu stanęła natomiast w sezonie 1974/1975, kiedy dokonała tego szesnaście razy w 26. startach. W 1972 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Sapporo, gdzie wywalczyła srebrne medale w zjeździe i gigancie. W obu konkurencjach wyprzedziła ją jedynie Szwajcarka Marie-Theres Nadig. W swoim trzecim olimpijskim starcie zajęła ponadto piąte miejsce w slalomie. Igrzyska w Sapporo były jednocześnie mistrzostwami świata, jednak kombinację rozegrano tylko w ramach drugiej z tych imprez. W konkurencji tej Pröll zwyciężyła, wyprzedzając na podium Francuzkę Florence Steurer i Toril Førland z Norwegii. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Sankt Moritz zwyciężyła w biegu zjazdowym. O 0,94 sekundy wyprzedziła tam Betsy Clifford z Kanady, a o 1,31 sekundy pokonała swą rodaczkę, Wiltrud Drexel. Była tam też między innymi czwarta w gigancie, przegrywając walkę o podium z Francuzką Jacqueline Rouvier o 0,43 sekundy.
W lecie 1975 roku Austriaczka ogłosiła zakończenie kariery[2] i w efekcie nie wystąpiła na rozgrywanych w lutym w 1976 roku igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku. W tym czasie wyszła za mąż oraz opiekowała się chorym ojcem, który zmarł w czerwcu 1976 roku[3]. Do treningów wróciła jeszcze w 1976 roku i od początku sezonu 1976/1977 brała udział w rywalizacji pucharowej. Pierwsze po przerwie punkty zdobyła 9 grudnia 1976 roku w Val d’Isère, gdzie zajęła trzecie miejsce w gigancie. W kolejnych startach jeszcze dziesięć razy znalazła się w najlepszej trójce, w tym cztery razy wygrywała: 15 i 16 grudnia w Cortina d’Ampezzo wygrywała kolejno zjazd i kombinację, a 8 stycznia w Pfronten i 11 stycznia 1977 roku w Garmisch-Partenkirchen wygrywała zjazdy. W klasyfikacji generalnej zajęła drugie miejsce, ulegając jedynie Szwajcarce Lise-Marie Morerod. Była też druga w zjeździe za swą rodaczką Brigitte Totschnig i trzecia w gigancie, za Morerod i kolejną Austriaczką, Moniką Kaserer.
Kolejne sukcesy osiągnęła podczas rozgrywanych na początku lutego 1978 roku mistrzostw świata w Garmisch-Partenkirchen. Już w pierwszym starcie zdobyła złoty medal w zjeździe, pokonując Irene Epple z RFN i Szwajcarkę Doris de Agostini. Następnie zajęła 19. miejsce w slalomie, jednak dzień później zdobyła brązowy medal w gigancie. W zawodach tych wyprzedziły ją tylko Maria Epple z RFN i Lise-Marie Morerod. Na koniec zdobyła złoto w kombinacji, pokonując Hanni Wenzel z Liechtensteinu i Francuzkę Fabienne Serrat. W rywalizacji pucharowej na podium stawała dziewięć razy, w tym sześciokrotnie zwyciężając: 6 i 7 stycznia w Pfronten, 13 stycznia w Les Diablerets, 11 i 12 marca w Bad Kleinkirchheim wygrywała bieg zjazdowy, a 17 marca w Arosa była najlepsza w gigancie. W klasyfikacji generalnej była druga za Hanni Wenzel, jednak w klasyfikacji zjazdu zdobyła kolejną Małą Kryształową Kulę.
Szósty i zarazem ostatni triumf w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata odniosła w sezonie 1978/1979. Na podium stawała piętnaście razy, z czego ośmiokrotnie na najwyższym stopniu: 9 grudnia w Piancavallo, 17 grudnia w Val d’Isère i 12 stycznia w Les Diablerets wygrywała zjazd, 17 i 19 stycznia w Hasliberg wygrywała kolejno zjazd i kombinację, 26 stycznia w Schruns była najlepsza w zjeździe i kombinacji, a 2 marca 1979 roku w Lake Placid po raz kolejny zwyciężyła w zjeździe. Oprócz zwycięstwa w klasyfikacji generalnej wygrała także w zjeździe, a w klasyfikacji slalomu zajęła drugie miejsce za Reginą Sackl. Rok później na podium znalazła się dwanaście razy, odnosząc trzy zwycięstwa: 15 grudnia w Piancavallo wygrała slalom, 6 stycznia w Pfronten zjazd, a 16 stycznia 1980 roku w Arosa była najlepsza w kombinacji. Ostatni raz na podium stanęła 25 stycznia 1980 roku w Saint-Gervais, gdzie była druga w slalomie. Wyniki te dały jej drugie miejsce w klasyfikacji generalnej i klasyfikacjach zjazdu, giganta i kombinacji, a także trzecie miejsce w slalomie. W lutym 1980 roku brała także udział w igrzyskach olimpijskich w Lake Placid. Zdobyła tam swój ostatni medal w karierze, zwyciężając w biegu zjazdowym. W zawodach tych o 0,70 sekundy wyprzedziła Hanni Wenzel, a o 0,84 sekundy pokonała Marie-Theres Nadig. Na tych samych igrzyskach była ponadto szósta w gigancie, a rywalizacji w slalomie nie ukończyła. W marcu 1980 roku zakończyła karierę.
Moser-Pröll wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw Austrii, w tym 18 złotych: w zjeździe w 1977 roku, w gigancie w latach 1970-1975, 1978 i 1979, slalomie w latach 1970, 1971, 1975, 1977, 1978 i 1979 oraz kombinacji w latach 1969 i 1970.
W 1971 roku otrzymała nagrodę Skieur d’Or, przyznawaną przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Dziennikarzy Narciarskich[4]. W 1979 roku otrzymała także Odznakę Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii[5]. Ponadto w latach 1973, 1974, 1975, 1977, 1978, 1979 i 1980 wybierano ją sportsmenką roku w Austrii, a w 1999 roku przyznano jej tytuł sportsmenki stulecia[6].
Do 2015 roku była rekordzistką pod względem ilości zwycięstw w zawodach Pucharu Świata (62 wygrane). W sezonie 2014/2015 swoje 63. zwycięstwo odniosła Lindsey Vonn z USA odbierając Austriaczce rekord[7] i spychając ją na drugie miejsce w klasyfikacji wszech czasów pod względem zwycięstw[8]. Ponadto Moser-Pröll i Vonn ex aequo zajmują pierwsze miejsce w klasyfikacji wszech czasów pod względem miejsc na podium (113)[9]. Austriaczka jest także samotną rekordzistką pod względem zwycięstw w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata (6 razy) oraz pod względem zwycięstw w klasyfikacji zjazdu (7 razy).
Po zakończeniu kariery prowadziła restaurację Café Annemarie w Kleinarl, gdzie można było zobaczyć kolekcję jej trofeów. W 2008 roku sprzedała restaurację i przeszła na emeryturę.
Jej siostra Cornelia Pröll również uprawiała narciarstwo alpejskie.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2. | 5 lutego | 1972 | Sapporo | Zjazd | 1:36,68 min | +0,32 s | Marie-Theres Nadig |
2. | 8 lutego | 1972 | Sapporo | Gigant | 1:29,90 min | +0,85 s | Marie-Theres Nadig |
5. | 11 lutego | 1972 | Sapporo | Slalom | 1:31,24 min | +2,79 s | Barbara Cochran |
1. | 17 lutego | 1980 | Lake Placid | Zjazd | 1:37,52 min | - | - |
6. | 21 lutego | 1980 | Lake Placid | Gigant | 2:41,66 min | +1,53 s | Hanni Wenzel |
DNF | 23 lutego | 1980 | Lake Placid | Slalom | 1:25,09 min | - | Hanni Wenzel |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
3. | 11 lutego | 1970 | Val Gardena | Zjazd | 1:58,34 min | +2,09 s | Annerösli Zryd |
21. | 13 lutego | 1970 | Val Gardena | Slalom | 1:40,44 min | +10,67 s | Ingrid Lafforgue |
14. | 14 lutego | 1970 | Val Gardena | Gigant | 1:20,46 min | +2,10 s | Betsy Clifford |
6. | 3 lutego | 1970 | Val Gardena | Kombinacja | 30,31 pkt | +48,05 pkt | Michèle Jacot |
2. | 5 lutego | 1972 | Sapporo | Zjazd | 1:36,68 min | +0,32 s | Marie-Theres Nadig |
2. | 8 lutego | 1972 | Sapporo | Gigant | 1:29,90 min | +0,85 s | Marie-Theres Nadig |
5. | 11 lutego | 1972 | Sapporo | Slalom | 1:31,24 min | +2,79 s | Barbara Cochran |
1. | 11 lutego | 1972 | Sapporo | Kombinacja | 25,64 pkt | - | - |
4. | 3 lutego | 1974 | Sankt Moritz | Gigant | 1:43,18 min | +1,06 s | Fabienne Serrat |
1. | 7 lutego | 1974 | Sankt Moritz | Zjazd | 1:50,84 min | - | - |
DNF | 8 lutego | 1974 | Sankt Moritz | Slalom | 1:34,63 min | - | Hanni Wenzel |
1. | 1 lutego | 1978 | Garmisch-Partenkirchen | Zjazd | 1:48,31 min | - | - |
19. | 3 lutego | 1978 | Garmisch-Partenkirchen | Slalom | 1:24,85 min | +6,75 s | Lea Sölkner |
3. | 4 lutego | 1978 | Garmisch-Partenkirchen | Gigant | 2:41,15 min | +0,75 s | Maria Epple |
1. | 4 lutego | 1978 | Garmisch-Partenkirchen | Kombinacja | 2460,39 pkt | - | - |
1. | 17 lutego | 1980 | Lake Placid | Zjazd | 1:37,52 min | - | - |
6. | 21 lutego | 1980 | Lake Placid | Gigant | 2:41,66 min | +1,53 s | Hanni Wenzel |
DNF | 23 lutego | 1980 | Lake Placid | Slalom | 1:25,09 min | - | Hanni Wenzel |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1968/1969: 16.
- sezon 1969/1970: 6.
- sezon 1970/1971: 1.
- sezon 1971/1972: 1.
- sezon 1972/1973: 1.
- sezon 1973/1974: 1.
- sezon 1974/1975: 1.
- sezon 1976/1977: 2.
- sezon 1977/1978: 2.
- sezon 1978/1979: 1.
- sezon 1979/1980: 2.
Statystyka miejsc na podium
Sezon | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | Razem |
1968/1969 | - | - | 1 | 1 |
1969/1970 | 1 | 1 | 2 | 4 |
1970/1971 | 7 | 3 | 2 | 12 |
1971/1972 | 8 | 5 | 3 | 16 |
1972/1973 | 11 | - | 1 | 12 |
1973/1974 | 4 | 3 | 1 | 8 |
1974/1975 | 10 | 4 | 1 | 15 |
1975/1976 | - | - | - | - |
1976/1977 | 4 | 3 | 4 | 11 |
1977/1978 | 6 | 3 | - | 9 |
1978/1979 | 8 | 3 | 4 | 15 |
1979/1980 | 3 | 6 | 3 | 12 |
suma | 62 | 31 | 22 | 115 |
Zwycięstwa w zawodach
- Maribor – 17 stycznia 1970 (gigant)
- Maribor – 4 stycznia 1971 (slalom)
- Saint-Gervais – 29 stycznia 1971 (slalom)
- Sugarloaf – 18 lutego 1971 (zjazd)
- Sugarloaf – 19 lutego 1971 (zjazd)
- Abetone – 10 marca 1971 (gigant)
- Abetone – 11 marca 1971 (gigant)
- Åre – 14 marca 1971 (gigant)
- Sankt Moritz – 3 grudnia 1971 (zjazd)
- Sestriere – 17 grudnia 1971 (zjazd)
- Bad Gastein – 12 stycznia 1972 (zjazd)
- Grindelwald – 18 stycznia 1972 (zjazd)
- Saint-Gervais – 22 stycznia 1972 (gigant)
- Banff – 19 lutego 1972 (gigant)
- Crystal Mountain – 25 lutego 1972 (zjazd)
- Heavenly Valley – 1 marca 1972 (gigant)
- Val d’Isère – 7 grudnia 1972 (zjazd)
- Saalbach – 19 grudnia 1972 (zjazd)
- Saalbach – 20 grudnia 1972 (gigant)
- Pfronten – 9 stycznia 1973 (zjazd)
- Pfronten – 10 stycznia 1973 (zjazd)
- Grindelwald – 16 stycznia 1973 (zjazd)
- Saint-Gervais – 20 stycznia 1973 (gigant)
- Chamonix – 25 stycznia 1973 (zjazd)
- Schruns – 1 lutego 1973 (zjazd)
- Sankt Moritz – 10 lutego 1973 (zjazd)
- Mont-Sainte-Anne – 2 marca 1973 (gigant)
- Val d’Isère – 6 grudnia 1973 (zjazd)
- Zell am See – 19 grudnia 1973 (zjazd)
- Pfronten – 5 stycznia 1974 (zjazd)
- Bad Gastein – 23 stycznia 1974 (zjazd)
- Val d’Isère – 7 grudnia 1974 (gigant)
- Cortina d’Ampezzo – 12 grudnia 1974 (zjazd)
- Grindelwald – 9 stycznia 1975 (gigant)
- Grindelwald – 10 stycznia 1975 (zjazd)
- Grindelwald – 10 stycznia 1975 (kombinacja)
- Grindelwald – 11 stycznia 1975 (gigant)
- Schruns – 15 stycznia 1975 (kombinacja)
- Sarajewo – 19 stycznia 1975 (gigant)
- Chamonix – 31 stycznia 1975 (kombinacja)
- Naeba – 23 lutego 1975 (gigant)
- Cortina d’Ampezzo – 15 grudnia 1976 (zjazd)
- Cortina d’Ampezzo – 16 grudnia 1976 (kombinacja)
- Pfronten – 8 stycznia 1977 (zjazd)
- Garmisch-Partenkirchen – 11 stycznia 1977 (zjazd)
- Pfronten – 6 stycznia 1978 (zjazd)
- Pfronten – 7 stycznia 1978 (zjazd)
- Les Diablerets – 13 stycznia 1978 (zjazd)
- Bad Kleinkirchheim – 11 marca 1978 (zjazd)
- Bad Kleinkirchheim – 12 marca 1978 (zjazd)
- Arosa – 17 marca 1978 (gigant)
- Piancavallo – 9 grudnia 1978 (zjazd)
- Val d’Isère – 17 grudnia 1978 (zjazd)
- Les Diablerets – 12 stycznia 1979 (zjazd)
- Hasliberg – 17 stycznia 1979 (zjazd)
- Hasliberg – 19 stycznia 1979 (kombinacja)
- Schruns – 26 stycznia 1979 (zjazd)
- Schruns – 26 stycznia 1979 (kombinacja)
- Lake Placid – 2 marca 1979 (zjazd)
- Piancavallo – 15 grudnia 1979 (slalom)
- Pfronten – 6 stycznia 1980 (zjazd)
- Arosa – 16 stycznia 1980 (kombinacja)
- 62 zwycięstwa (36 zjazdów, 16 gigantów, 7 kombinacji i 3 slalomy)
Pozostałe miejsca na podium
- Saint-Gervais – 25 stycznia 1969 (zjazd) – 2. miejsce
- Saint-Gervais – 24 stycznia 1970 (gigant) – 2. miejsce
- Voss – 12 marca 1970 (gigant) – 3. miejsce
- Bardonecchia – 12 grudnia 1970 (zjazd) – 2. miejsce
- Maribor – 5 stycznia 1971 (gigant) – 3. miejsce
- Pra Loup – 28 stycznia 1971 (zjazd) – 2. miejsce
- Sugarloaf – 20 lutego 1971 (gigant) – 2. miejsce
- Heavenly Valley – 24 lutego 1971 (slalom) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 11 grudnia 1971 (zjazd) – 2. miejsce
- Oberstaufen – 3 stycznia 1972 (gigant) – 2. miejsce
- Maribor – 7 stycznia 1972 (gigant) – 3. miejsce
- Bad Gastein – 13 stycznia 1972 (slalom) – 3. miejsce
- Crystal Mountain – 26 lutego 1972 (zjazd) – 2. miejsce
- Pra Loup – 18 marca 1972 (gigant) – 2. miejsce
- Naeba – 15 marca 1973 (gigant) – 3. miejsce
- Les Gets – 8 stycznia 1974 (slalom) – 3. miejsce
- Grindelwald – 13 stycznia 1974 (zjazd) – 2. miejsce
- Abetone – 27 lutego 1974 (slalom) – 2. miejsce
- Wysokie Tatry – 7 marca 1974 (gigant) – 2. miejsce
- Schruns – 16 stycznia 1975 (slalom) – 2. miejsce
- Innsbruck – 24 stycznia 1975 (zjazd) – 2. miejsce
- Chamonix – 31 stycznia 1975 (zjazd) – 2. miejsce
- Jackson Hole – 11 marca 1975 (zjazd) – 3. miejsce
- Sun Valley – 14 marca 1975 (slalom) – 2. miejsce
- Val Gardena – 20 marca 1975 (slalom) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 9 grudnia 1976 (gigant) – 3. miejsce
- Zell am See – 20 grudnia 1976 (zjazd) – 2. miejsce
- Crans-Montana – 25 stycznia 1977 (zjazd) – 3. miejsce
- Crans-Montana – 26 stycznia 1977 (kombinacja) – 2. miejsce
- Megève – 29 stycznia 1977 (gigant) – 3. miejsce
- Furano – 26 lutego 1977 (slalom) – 2. miejsce
- Furano – 27 lutego 1977 (gigant) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 7 grudnia 1977 (zjazd) – 2. miejsce
- Bad Gastein – 18 stycznia 1978 (zjazd) – 2. miejsce
- Megève – 9 lutego 1978 (gigant) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 18 grudnia 1978 (kombinacja) – 2. miejsce
- Les Gets – 8 stycznia 1979 (slalom) – 3. miejsce
- Schruns – 23 stycznia 1979 (slalom) – 3. miejsce
- Mellau – 27 stycznia 1979 (slalom) – 2. miejsce
- Berchtesgaden – 6 lutego 1979 (gigant) – 3. miejsce
- Furano – 18 marca 1979 (slalom) – 3. miejsce
- Furano – 19 marca 1979 (gigant) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 6 grudnia 1979 (kombinacja) – 3. miejsce
- Piancavallo – 14 grudnia 1979 (zjazd) – 2. miejsce
- Limone Piemonte – 14 grudnia 1979 (kombinacja) – 2. miejsce
- Zell am See – 19 grudnia 1979 (zjazd) – 3. miejsce
- Arosa – 15 stycznia 1980 (zjazd) – 2. miejsce
- Bad Gastein – 20 stycznia 1980 (zjazd) – 2. miejsce
- Bad Gastein – 21 stycznia 1980 (kombinacja) – 2. miejsce
- Maribor – 23 stycznia 1980 (slalom) – 3. miejsce
- Saint-Gervais – 25 stycznia 1980 (slalom) – 2. miejsce
Bibliografia
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Ski Alpine Database (ang.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-07)]. (ang.)
- Oficjalna strona (niem.)
Przypisy
- ↑ Moser-Pröll nigdy nie zwyciężyła tylko w supergigancie, który wprowadzono do kalendarza Pucharu Świata dopiero pięć lat po zakończeniu przez nią kariery
- ↑ Annemarie Moser-Proll, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-10-03] (ang.).
- ↑ Olympic.org: Annemarie Moser-Pröll - Alpine Skiing (ang.)
- ↑ Skieur d’Or Award (ang.)
- ↑ Staatliche Auszeichnungen bis 2008 (niem.)
- ↑ Annemarie Moser-Pröll: Female Sports Figure of the Century (ang.)
- ↑ Lindsey Vonn breaks all-time World Cup wins record (ang.)
- ↑ FIS-ski.com: Competitors having more than one Victory. data.fis-ski.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-26)]. (ang.)
- ↑ FIS-ski.com: Competitors having more than one Podium (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
- The joining of the rings is not correct drawn.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Flag of Liechtenstein
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Autor: Manfred Werner / Tsui, Licencja: CC BY-SA 3.0
Annemarie Moser-Pröll at the presentation of the Austrian Sportspersonalities of the Year 2010 (Eventhotel Pyramide in Vösendorf, Lower Austria).